هرگز به رییس‌تان نگویید...
شاید شما همیشه با رییس‌تان موافق نباشید اما محل کار جایی نیست که بخواهید مشکلاتتان را با مافوقتان حل و فصل کنید. باید درنظر داشته باشید که رییس‌تان نه جزو بستگان است، نه پدر یا مادرتان؛ مگر اینکه در یک شرکت یا شغل خانوادگی مشغول باشید. رییس شما فردی است که تمام تصمیمات را راجع به ارتقای شغلی و دستمزدی شما می‌گیرد. او همچنین فردی است که وقتی برای استخدام در جای دیگر یا ثبت‌نام در دانشگاهی اقدام می‌کنید، از او به‌عنوان فردی مطلع تحقیقات به‌عمل خواهد آمد. پس بهتر است تمام مشکلات خانوادگی‌تان را در منزل بگذارید و حد و مرزهای خود را در رفتار با مافوقتان بشناسید.
همچنین بهتر است بدانید که رییس‌تان نیز ممکن است در زندگی مشکلات خاص خود را داشته باشد. باید بدانیم که هیچکس کامل نیست. او نیز مانند ما ممکن است ترس از دست دادن شغلش را داشته باشد یا اینکه شما را رقیب خودش فرض کند؛ او همچنین ممکن است قوانین خاص خود را در محل کارش پیاده کند تا نقش مدیریتی و نظارتی خود را افزایش دهد. بنابراین، شما، به عنوان کارمند او ممکن است به خود این اجازه را بدهید تا رفتار یا واکنش ناشایستی را نسبت به رفتارهای او بروز دهید.
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از پایگاه اینترنتی استریت، برای به‌خطر انداختن و آسیب زدن به رابطه رییس و مرئوس راه‌های بسیاری وجود دارد که این اشتباهات ممکن است به شکل کلامی یا رفتاری از ما بروز کند. در این گزارش به برخی از اشتباهات کلامی و رفتاری که نباید در برابر رییس‌مان مرتکب شویم، اشاره می‌شود.
شما هم سن پدر و مادرم هستید
احتمال اینکه سن رییس‌تان از شما بیشتر باشد، زیاد است. پس هدف شما از بیان این مساله چیست؟ آیا می‌خواهید بگویید او از تکنولوژی روز دور است؟ شرکت‌های بسیاری نسبت به جوانان حساسیت دارند و بسیاری از مدیران و رؤسا ترجیح می‌دهند که به آنها یادآوری شود سال‌های کمتری فرصت دارند تا به آنها به‌عنوان یک فرد باارزش احترام گذاشته شود.
الان سرم شلوغ است باید کمی صبر کنید
یا: منظورتان این است که کارم را نصفه‌کاره رها کنم؟
رییس‌تان هیچوقت دوست ندارد شما را در موقعیتی ببیند که برایش اولویت تعیین کنید. او همچنین دوست ندارد طوری با او رفتار شود که انگار اوست که برای شما کار می‌کند. شاید در کلام این کار را نکنید، اما ناخواسته حد و مرزی را برای او تعیین می‌کنید که اصلا باب تبع هیچ رییسی نیست.
شما اشتباه می‌کنید
مواجهه کردن با رییس، به‌خصوص در جلسات گروهی یا در خفا هیچ ایرادی ندارد و یک رییس خوب هم از این مساله استقبال می‌کند اما اینکه در جلوی دید همگان بخواهید او را ناکارآمد جلوه دهید، بسیار زننده است.
من می‌توانم
وقتی وعده کاری را می‌دهید که می‌دانید از پس آن برنمی‌آیید، یا باید آن را انجام دهید یا اینکه رییس‌تان را از خودتان ناامید کنید. پس هیچوقت قولی را ندهید که از عهده انجامش برنمی‌آیید؛ حتی اگر لازم باشد تا دیروقت سر کار بمانید یا در تعطیلات روی آن کار کنید. اگر نتوانید در مدتی که قول داده‌اید این کار را انجام دهید، اعتبار خود را نیز از دست می‌دهید. این وعده‌ها مانند دومینو است چراکه سهل‌انگاری شما زنجیره‌ای از واکنش‌ها را پشت سر هم می‌چیند. اگر کار سایر همکارانتان به وظیفه‌ای که قبول کرده‌اید وابسته باشد، شما آنها را هم از ایفای تعهداتشان باز می‌دارید که این مساله وجهه آنها را هم خراب خواهد کرد.
این عادلانه نیست
حق با شماست! شاید برخی تصمیمات رییس‌تان عادلانه نباشد اما وقتی برای کسی کار می‌کنید او این حق را دارد تا تصمیم بگیرد، ولو اینکه این تصمیمات به مذاق شما خوش نیاید. این تصمیم اوست و تازمانی‌که این تصمیم شما را به مخاطره نیندازد جزئی از انسجام و تمامیت قوانین کاری یا اعتبار شما محسوب می‌شود. پس ناعادلانه بودن اینجا معنایی ندارد.
تقصیر من نبود
شجاع باشید. اگر شما هم بخشی از یک کار تیمی هستید، همه در نتیجه آن کار سهیم هستید حتی اگر بقیه از زیر وظایف خود شانه خالی کنند. یک رییس خوب و باهوش، به خوبی می‌تواند تشخصی دهد چه کسی کار می‌کند و چه کسی کار نمی‌کند. پس اگر تا زمانی که از شما خواسته نشده، می‌خواهید به کارتان توجه شود یا از همکارانتان چغلی می‌کنید، از دید رییس‌تان فردی محتاج توجه و از دید همکارانتان فردی غیرقابل اعتماد به نظر خواهید رسید.
نه! من نمی‌توانم
وقتی رییس‌تان از شما خواسته‌ای دارد، انتظار دارد که شما خواسته او را اجابت کنید. شما حقوق می‌گیرید تا با میل و اشتیاق کار کنید. اگر احساس می‌کنید ممکن است گزینه بهتری هم وجود داشته باشد از رییس‌تان بخواهید تا جزییات را برای شما به‌صورت شفاف‌تر بیان کند یا درخواستش را به چالش بکشید. اما اگر قصد دارید این کار را انجام دهید، مطمئن شوید دستتان خالی نیست و اطلاعات و ابزار کافی را برای تبیین دیدگاه‌هایتان دارید.
من استعفا می‌کنم!
اصلا به شرکت رقیب می‌روم؛ کمتر از دو هفته وقت دارید تا وضعیت مرا مشخص کنید؛ گفتن این جملات دردی را دوا نمی‌کند چراکه اگر شرکت دیگری بخواهد با شما همکاری کند منتظر این مسایل نمی‌ماند و به‌راحتی می‌تواند رزومه شما را بررسی کند. اگر کارمند با ارزشی بودید پس از نظر اخلاقی رییس‌تان هم در کوتاه‌ترین زمان یعنی دو‌هفته وضعیت شما را مشخص خواهد کرد. همچنین به شما تضمین می‌دهیم شغل بعدی شما آخرین شغلتان نیست. بنابراین سعی کنید اگر هم استعفا می‌دهید با روی خوش این‌کار را بکنید و خاطره خوبی از خود به جای بگذارید. مراتب تشکر خود را به‌جا آورید و شکایت نکنید؛ زیرا دیگر برای این حرف‌ها دیر است. به‌جای آن بر تمام آموخته‌هایتان تاکید کنید و بگویید که این تصمیم چقدر برایتان دشوار بوده اما فرصت شغلی جدید برایتان بسیار مهم است.
خسته‌ام
همه رییس‌ها دوست دارند بدانند که شما تا چه‌اندازه فعال و باانگیزه هستید. اگر آنها سختکوش باشند اما این روحیات را در شما مشاهده نکنند، ناخواسته به این فکر می‌افتند که چرا باید به شما حقوق بدهند درحالی‌که این سرمایه‌گذاری هیچ بازگشتی برایشان ندارد. آنها همچنین دوست ندارند هرچیزی ازسوی کارمندان به آنها تحمیل شود. زیرا آنها به اندازه کافی مسئولیت دارند.
