بیماری حاد صنعت سنگ‌های تزئینی ایران/بازارهای صادراتی سنگ را از دست دادیم!

ابوالقاسم شفیعی در گفت‌وگو با اقتصادنیوز با بیان اینکه قیمت تمام شده در معادن سنگ‌های تزئینی بسیار بالاست، اظهار کرد: فضای رقابت از سنگ‌های تزئینی ایران در بازارهای جهانی گرفته شده و با توجه با بالا بودن هزینه تولید نمی‌توانیم در دنیا رقابت کنیم. چرا که سهم ما از بازار سنگ‌های تزئینی بسیار محدود شده و نمی‌توانیم با کشورهای دیگر در این زمینه رقابت کنیم.

مدیرعامل گروه صنعتی و معدنی عرش افزود: در هر سنگی هزینه تمام شده تولید تفاوت دارد. در مقطع کنونی قیمت تمام شده سنگ‌های تزئینی‌مان نسبت به ترکیه 30 درصد گران‌تر است و الان دلیل اصلی بیماری سنگ این است که اگر واردات سنگ به طور کامل آزاد شود، تمامی واحدهای سنگ‌بری ورشکسته خواهند شد. این موضوع یکی از نشانه‌های تضعیف صنعت سنگ در ایران است.

او افزود: الان اگر سنگبری‌های ترکیه یا کشورهای دیگر را متوجه واردات به کشورهای خود شوند سریع عوارض 100درصدی وضع می‌کنند و اجازه نمی‌دهند تولید داخلی‌شان ضربه ببیند در حالی که به راحتی سنگ‌های تزئینی وارد ایران می‌شوند و فقط صادرکنندگان هستند که از این آزادی سود می‌برند و تولیدکننده آسیب می‌بیند.

شفیعی تصریح کرد: در حال حاضر به دلیل وجود همین مشکلات نمی‌توانیم محصولات‌مان را از معادن سنگ‌های تزئینی صادر کنیم. صادرت سنگ‌های بریده‌مان با این مانع روبه‌روست و صادرات سنگ‌های خام نیز الان با وضع مالیات از سوی دولت غیرممکن است. در سایه چنین مشکلاتی معادن بزرگ‌ سنگ‌های تزئینی‌مان تعطیل می‌شوند، بازار داخلی به شدت با مشکل روبه‌رو می‌شود، در حالی که با توجه به اینکه امسال، سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نام گرفته انتظار تولیدکنندگان از دولت این نیست که در صادرات و فروش‌شان دولت مانع‌تراشی کند.

او با بیان اینکه در حال حاضر 40 درصد از معادن کشور تعطیل شده‌اند، گفت: صنایع دیگر هم مانند کاشی و سرامیک هم به شدت در بازار فروش سنگ‌های تزئینی‌مان تاثیر گذاشته زیرا گرایش مصرف‌کنندگان در بازار عوض شده و به سمت این تولیدات در ساختمان‌سازی سوق پیدا کرده است. در حال حاضر واحدهای سنگ‌بری کشور چندین هزار تن در انبارهای خود دپو دارند و نتوانسته‌اند موجودی انبار خود را بفروشند.

شفیعی تصریح کرد: در صورتی که قبلا مقداری صادرات به کشورهای عربی داشتیم و تا حدودی هم به کشورهای آمریکای شمالی مانند کانادا. اما این صادرات بسیار محدود بود. در حد 30 یا 40 میلیون دلار در سال. به همین دلیل بهتر است برندسازی را در عرصه تجارت سنگ جدی‌تر گرفت و بازارهای صادراتی‌مان را نسبت به گذشته توسعه دهیم. واحدهای سنگبری در مقطع کنونی مشکل مالیات دارند که با وجود پیگیری‌هایمان در وزارت اقتصاد، تخفیفی داده نشد و همین سبب دلسردی بیشتر معدنکاران و فعالان این عرصه کسب و کار شده است.