صنعت قطعه‌سازی از چه مشکلاتی رنج می‌برد؟
به گزارش اقتصادنیوز، ميزگرد «آسيب‌شناسی نظام مديريت تامين‌كنندگان در صنعت خودرو»، با حضور نمايندگان سازمان گسترش و نوسازی صنايع، شركت‌های سازه گستر سايپا و ساپكو (ايران خودرو) و انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو، ریاست پژوهشکده توسعه بازرگانی و جمعی از اعضای هيات علمی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی برگزار شد.
آن طور که روابط عمومی این موسسه گزارش داده، در اين ميزگرد مجتبی سليمانی سدهی، عضو هيات علمی موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی با تبيين ضرورت مديريت تامين‌كنندگان در صنعت خودرو و تشریح تجربيات جهانی خصوصا تجربیات خودروسازان ژاپنی و آمريكايی در اين زمينه، به بيان عمده‌ترين مشكلات صنعت قطعه‌سازی و مديريت تامين‌كنندگان در خودروسازی كشور پرداخت.
وی بر بكارگيری قراردادهای رابطه‌ای بلندمدت مبتنی بر اعتماد بين تامين‌كنندگان و خودروسازان، در راستای تشویق و استقبال تامين‌كنندگان از نوآوری در محصول و فرآيند، و همچنین بر سرمايه‌گذاری جهت ارتقای سيستم‌ها و فناوری‌های توليد، بهبود مديريت هزينه‌ها و افزايش بهره‌وری تاکید کرد.
در ادامه این نشست نمايندگان سازمان‌های دعوت شده به بيان نقطه نظرات خود در خصوص مشكلات و چالش‌های نظام مديريت تامين‌كنندگان صنعت خودرو پرداختند.
افغان، مدير برنامه‌ريزی و نظارت سازه گستر سایپا بزرگترين مشكل صنعت خودرو را نقدينگی عنوان کرد و افزود: قطعه‌سازان بيشترين فشار را از اين ناحيه متحمل می‌شوند.
وی عدم بهره‌وری نيروی كار را از دیگر مشكلات صنعت خودروسازی کشور دانست و گفت: عليرغم طرح‌های انجام گرفته در این زمینه در سال‌های گذشته، اين مسئله همچنان وجود داشته و مانع كاهش قيمت‌ها شده است.
مدير برنامه‌ريزی و نظارت سازه گستر سایپا اظهار کرد: سازه گستر در اين مورد اقداماتی را انجام داده و با يكی دو شركت در اين زمينه همكاری می كند، اما در بحث رده‌بندی بايد به پتانسيل‌ها و ويژگی‌های تامين‌كنندگان توجه شود تا ارزش افزوده‌ای كه به دنبال آن هستيم محقق شود.
افغان بر الگوبرداری از راهبردهای خودروسازان آمريكایی و اروپایی در قبال تامين‌كنندگان و توجه به شرايط فرهنگی و اقتصادی جامعه در مقايسه با اين كشورها تاکید کرد.
كربندی، مدير نظارت و برنامه‌ريزی قطعات خودرو سواری شركت ساپكو، به معرفی انواع قراردادها با سازندگان خودروها که شامل قراردادهایی براساس MRP، قراردادهای تضمين و تامين پرداخت اشاره کرد و گفت: يكی از مشكلاتی كه موجب طولانی شدن مراحل عقد قرارداد می‌شود، عدم ارائه آناليز قيمت اقتصادی از سوی سازندگان است.
به عقیده وی رده‌بندی تامين‌كنندگان لزوما با كاهش تعداد سازندگان همراه نبوده، چرا كه برای آنها سرمايه‌گذاری صورت گرفته است. اما اجرای رده‌بندی موجب كاهش ارتباطات با سازندگان شده و به دليل كاهش نظارت ساپكو بر سازندگان رده دوم و سوم امکان بروز مشكلات كيفی وجود دارد.
کربندی اظهار کرد: اغلب برای تامين قطعات يكسان تعدد منبع وجود دارد كه يكی از دلايل اين امر وجود عدم اطمينان و ريسك‌ها در عملكرد و رفتار سازندگان و بحث‌های كلانی نظير تحريم‌هاست كه تك منبعی بودن را با مشكل مواجه می‌كند.
وی افزود: با همكاری سازندگان و استفاده از سيستم كانبان، ميزان گردش ماهانه قطعات به زير هشت روز رسيده است.
در ادامه، ساسان قربان، دبير انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌هاي خودرو ضمن بيان ديدگاه‌های خود در خصوص مباحث مطرح شده گفت: شرايط توليد خودرو در کشورهای ژاپن و آمريكا با ايران متفاوت است، چرا که در اين كشورها طراحی همزمان صورت می‌گيرد، بدین نحوكه از همان لحظات اوليه سازنده در كنار خودروساز قرار می‌گيرد. اما در ايران هنوز يك پلتفرم وجود ندارد و دو خودروساز کشور موفق نشده‌اند به پلتفرم مشترك برسند.
وی ادامه داد: قطعه‌سازان کشور توان طراحی و توسعه ندارند. محيط كسب‌وكار ما با اين دو كشور متفاوت است، ضمن اینکه قيمت خودرو در کشور ما، در جای ديگری تعيين می‌شود. همچنين خودروسازان بهره بانكی بالايی را پرداخت می‌كنند.
به گفته وی، در رابطه با قطعه‌سازان يك دور باطل وجود دارد كه از يك طرف به دليل تيراژ توليد پايين و تقسيم شدن توليد بين چندين منبع، امکان تحقيق و توسعه از سوی قطعه‌ساز و همچنین تدقیق در فرآیندهای نظارت بر تولید از سوی خودروساز کاهش می‌یابد و از طرف ديگر اتکاء به قطعه‌ساز واحد نيز به دليل احتمال عدم ثبات رفتاری از قابلیت اعتماد چندانی برخوردار نبوده و نمی‌توان انتظار همكاری بلندمدت با آن داشت.
قربانی تصریح کرد: قطعه‌سازانی كه دانش فنی ندارند و به سراغ مشاركت با طرف خارجی می‌روند، به دليل بزرگ نبودن سهم بازار، طرف خارجی حاضر به همكاری با آنان نمی‌شود و از طرف ديگر، خودروهای صادراتی در كلاس جهانی توليد نمی‌شود تا قطعه‌ساز بتواند از آن طريق وارد بازارهای جهانی شود. بنابراين قطعه‌سازها برای ورود به زنجيره‌های تامين جهانی با مشكل مواجه هستند.
دبير انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو خاطر نشان کرد: به دليل مسايل فرهنگی و نوع ارتباطات مالی و قراردادی، بستر مناسب برای پياده‌سازی رده‌بندی تامين‌كنندگان خودرو در كشور وجود ندارد.
وی عمده‌ترين مشكلات در رابطه با نظام مديريت تامين‌كنندگان صنعت خودرو را نقدينگی و سورسينگ (تعدد منابع تامين) عنوان کرد.
در خاتمه میزگرد؛ رحيمی‌زاده، مشاور مديريت توسعه صنايع حمل‌ونقل ايدرو افزود: اصلاحات نظام تامين‌كنندگان نيازمند فراهم كردن شرايط توسط خودروسازهاست و خودروسازها بايد تعداد منابع خود را كاهش دهند تا به تيراژ توليد مناسب براي سازندگان برسند.
به گفته و، خودروسازها بايد شرايطی را فراهم كنند و قراردادها را به نحوی هدايت كنند تا سازندگان رده نخست شكل بگيرد، اما در حال حاضر شرايط مناسب برای بزرگ شدن قطعه‌سازها با اين تيراژ توليد وجود ندارد.
