روایت بی مهری ها به شهلا ناظریان /هیچ کسی از او دلجویی نکرد

کدخبر: ۴۹۱۲۶۰
اقتصادنیوز: خسروشاهی، مدیردوبلاژان پیشکسوت و باسابقه کشورمان با گلایه از بی مهری ها به شهلا ناظریان گفت: «متاسفانه حتی یک دلجویی کوچک طی این سال‌ها از او نشد؛ در حالی که ایشان، زمانی از ستاره‌های دوبله بودند.»
روایت بی مهری ها به شهلا ناظریان /هیچ کسی از او دلجویی نکرد

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، خسرو خسروشاهی، زنده‌یاد شهلا ناظریان را از دوبلورهای باشعوری می‌داند که هیچ‌وقت در زمان زنده بودن کسی از او دلجویی نکرد.

شهلا ناظریان از پیشکسوتان عرصه دوبله و همسر حسین عرفانی، دیگر دوبلور فقید کشورمان، شامگاه یکشنبه، چهارم اردیبهشت ماه بر اثر ایست قلبی درگذشت.

از درخشان‌ترین گویندگی‌های مرحوم ناظریان دوبله فیلم مشهور «کازابلانکا» است که به جای اینگرید برگمن در کنار گویندگی حسین عرفانی (همفری بوگارت) صداپیشگی کرد.

ناظریان در سریال‌های سال‌های دور از خانه، رودخانه برفی، پزشک دهکده، امیلی در نیومون، افسانه شجاعان و افسران پلیس هم گویندگی کرده است.

او در کارتون‌های بل و سباستین، خانواده دکتر ارنست و افسانه توشیشان صداپیشگی کرده است.

خسرو خسروشاهی از دوبلورها و مدیردوبلاژان پیشکسوت و باسابقه کشورمان است که در بیش از ده‌ها کار با شهلا ناظریان همکاری داشته؛ او این ضایعه بزرگ را تسلیت گفت و در بیان خاطراتی از آن هنرمند فقید، گفت: «خاطره‌های بسیاری با خانم ناظریان داشتم، خدا رحمتشان کند. خانم شهلا را از باشعورترین دوبلورها می‌دانم که واقعاً گوینده خلاقی بودند و متاسفانه از بین ما رفتند.»

او درباره جایگاه شهلا ناظریان، دوبلور باسابقه کشورمان و همسر مرحوم حسین عرفانی در عرصه دوبله، گفت: «خانم شهلا را از باشعورترین دوبلورها می‌دانم، ایشان واقعاً گوینده خلاقی بودند که علاوه بر گویندگی، در سال‌های اخیر کار مدیر دوبلاژی هم انجام می‌دادند و بسیار کارهای تمیزی هم تحویل دوبله داده‌اند اما متاسفانه بر اثر عارضه‌ای که برایشان پیش آمد، کنار رفتند و چندین سال بود اصلاً حتی ایشان از خانه خارج نمی‌شد و همین باعث دلشکستگی‌شان بود.»

خسروشاهی همچنین ادامه داد: «متاسفانه حتی یک دلجویی کوچک طی این سال‌ها از ایشان نشد؛ در حالی که ایشان، زمانی از ستاره‌های دوبله بودند؛ ضمن اینکه گوینده‌ای بود که در هر فیلمی هم صحبت نمی‌کرد؛ یعنی دنبال پول جمع کردن و ماشین و خانه جدید خریدن برای خودش نبود. خدا رحمتشان کند.»

صداپیشه نقش‌های «آلن دلون» ادامه داد: «من در فیلم‌های زیادی با خانم ناظریان در نهایتِ تفاهم و دوستی کار کردم و خاطرات بسیاری از ایشان دارم. اکنون درگذشت ایشان را ضایعه بزرگی برای کاروان دوبله‌ی ایران می‌دانم که عملاً ایشان چندین سال است در آن حضور نداشتند. خاطراتم به اندازه سراسر زندگی‌مان است. خاطره‌هایم آنقدر با مرحوم ناظریان زیاد است که گفتنی نیست.»

خسروشاهی سپس به همکاری دوران جوانی‌اش با شهلا ناظریان اشاره کرد و گفت: «من و خانم ناظریان تقریباً با هم به فاصله دو الی سه ماه وارد کار دوبلاژ شدیم و از همان اوایل جوانی پله‌ها را خیلی سخت بالا رفتیم. آن زمان در دوبله دستیابی به جایگاه مناسب کار سختی بود و مثل الان نبود که در دوبله هر اتفاقی بیفتد.»

این مدیر دوبلاژ باسابقه همچنین در پاسخ به اینکه فکر می‌کنید با رفتن نسل طلایی دوبله، جوانان این عرصه بتوانند جایگزین نسل طلایی شوند؟ گفت: «من افت و نابودی دوبله را اول از چشمِ مسوولان و بعد از خبرنگارانی می‌بینم که ساکت می‌نشینند تا یک مشت تاجر، کاروانسرادار و سری دوز بیایند برای خودشان استودیو باز کنند و هر کاری که دوست دارند با فیلم‌ها بکنند! متاسفانه در این میان هم یک مشت جوان را از راه به‌در می‌کنند. جوانانی که وارد این عرصه شده‌اند، حیران و سرگردان مانده‌اند بین دو قطب ـ نه مثبت و نه منفی ـ عمرشان را گذاشته‌اند و چندین سال در تلویزیون کار کرده‌اند اما الان گرفتار یک مشت آدم بی‌سواد شده‌اند.»

خسروشاهی ادامه داد: «۲۲ سال پیش بزرگداشتی برایم در وزارت ارشاد گرفتند و من هم این جملات را خطاب به آقای وزیر ارشاد وقت گفتم که شما گاهی مو را از ماست بیرون می‌کشید اما الان صحنه‌ را رها کرده‌اید که هر کسی از راه می‌رسد یک استودیو باز می‌کند، میزی می‌گذارد و یک میکروفون ۱۸ هزار تومانی می‌خرد و فیلم دوبله می‌کند! بدون رعایت اصول اخلاقی، اجتماعی و بدون رعایت اینکه این فیلم‌ها را ممکن است دختر و پسر بچه‌های نوجوان هم ببینند. چند وقت پیش یک فیلم دوبله شد که روابط اخلاقی نادرست افراد متاهل را به شکل کامل، همراه با صحبت‌های شخصیت‌ها نشان می‌داد و وارد مکان‌های خصوصی افراد می‌شد، چه کسی باید جلوی چنین کارهایی را بگیرد؛ آیا غیر از این است که رسانه‌های محترم که زمانی از دوبله ایراد می‌گرفتند و عاقبت خوشی هم پیدا نکرد، باید این کار را انجام دهند اما الان نمی دانم همین آقایان کجا هستند؟»

این مدیر دوبلاژ پیشکسوت گفت: «متاسفانه دوبله به این وضعیت درآمده است. اگر ما به سال‌های خیلی دور هم نرویم، کمی به گذشته برگردیم مثلاً ۱۲ سال پیش حداقل کارهای خوب و باکیفیتی داشتیم اما الان نه مترجمی برای کارها داریم و نه گوینده‌ای باقی مانده است. به نظر من قطعاً جوانانی با این شرایط دوبله فعلی هیچ‌وقت نمی‌توانند جایگزین نسل طلایی دوبله شوند.»

اخبار روز سایر رسانه ها
    تیتر یک
    کارگزاری مفید