انقلاب تکنولوژیک در دنیای پزشکی

اکونومیست در سرمقاله این هفته خود با عنوان «فناوری پوشیدنی نوید یک انقلاب در مراقبت‌های بهداشتی را می‌دهد» نوشت: 

این یک قاتل خاموش است؛ هنگامی که حفره‌های قلب ناهماهنگ می‌زنند، تجمع خون و لخته‌ها ممکن است تشکیل شود. فیبریلاسیون دهلیزی باعث یک چهارم بیش از 100000 سکته مغزی در بریتانیا در هر سال می شود. اگر آریتمی قلب درمان می شد، اکثر آنها هرگز اتفاق نمی افتاد، اما ابتدا باید آن را پیدا کرد. آزمایش‌ها پرهزینه و نادرست هستند، اما اپل واچ‌ها و به زودی Fitbitها می‌توانند آن را تشخیص دهند، بسیار ارزان‌تر هستند و می‌توانند جان کسانی را که در خطر هستند نجات دهند.

این تنها یک نمونه از انقلابی است که پزشکی را متحول می کند. ساعت‌های هوشمند و حلقه‌ها، ردیاب‌های تناسب اندام و مجموعه‌ای از تسمه‌ها، وصله‌های الکترونیکی و سایر «پوشیدنی‌ها» به سرعت در حال رشد می‌توانند بیش از ۷۵۰۰ متغیر فیزیولوژیکی و رفتاری را ثبت کنند. بدیهی است که برخی از آنها مفیدتر از سایرین هستند، اما همانطور که فصلنامه فناوری ما در این شماره توضیح می دهد، یادگیری ماشینی می تواند تورنتی از داده ها را فیلتر کند تا تصویری مداوم و کمی از شما و سلامتی شما نشان دهد.

خود‌کمیت‌سنجی

این روزهای اولیه برای خود‌کمیت‌سنجی است، و برای سرمایه گذاران در سلامت دیجیتال هنوز هم یک سفر وحشیانه است. شاهد سقوط اخیر قیمت سهام Teladoc باشید که مشاوره آنلاین ارائه می‌دهد، که نشانه‌ای نگران‌کننده برای سایر اخلالگران احتمالی است. اما برای بیماران، نوآوری در دستگاه های پوشیدنی به تازگی آغاز شده است. شرکت‌های فردی ممکن است بیایند و بروند، اما به نظر می‌رسد که ابزارهای پوشیدنی و هوش مصنوعی مراقبت‌های بهداشتی را به سه روش بزرگ تغییر می‌دهند: تشخیص زودهنگام، درمان شخصی و مدیریت بیماری‌های مزمن. هر کدام وعده کاهش هزینه ها و نجات جان انسان ها را می دهند.

با تشخیص زودهنگام شروع کنید. پوشیدنی‌ها می‌توانند تغییرات ظریفی را شناسایی کنند که در غیر این صورت مورد توجه قرار نمی‌گیرند و منجر به بیماری‌های کمتر و درمان ارزان‌تر می‌شوند. حسگرها نشان خواهند داد که آیا تعادل یک فرد مسن شروع به ضعیف شدن کرده است. تغییر راه رفتن و چرخش بازو در پارکینسون در مراحل اولیه. ورزش های قدرتی می توانند به جلوگیری از افتادن و شکستگی اندام ها کمک کنند. تشخیص روانپزشکی ممکن است با ردیابی الگوهای استفاده از تلفن هوشمند - بدون نظارت بر آنچه مردم می بینند یا تایپ می کنند - افزایش یابد. یک حلقه هوشمند می تواند با پیش بینی چرخه قاعدگی به باردار شدن زن کمک کند. همچنین می‌تواند حاملگی را کمتر از یک هفته پس از لقاح تشخیص دهد (بسیاری از زنان تا هفته‌ها قبل از اینکه متوجه شوند باردار هستند به کشیدن سیگار و دیگر عادات مضر ادامه می‌دهند).

سپس این نوید وجود دارد که مردم را به عنوان یک فرد ببینیم، نه شبیه سازی انسان های نظری و متوسط. اکثر داروها فقط در 30 تا 50 درصد از بیماران اثر می کنند. در یک فرد، خوردن منظم موز قند خون را تعدیل می کند. در دیگری، قند خون را تا حدی بالا می برد که به مرور زمان می تواند باعث آسیب شود. الگوریتم‌ها می‌توانند مجموعه‌ای از داده‌های پوشیدنی را به نسخه‌ها و رژیم‌های غذایی سفارشی برای کاهش وزن، کنترل دیابت و غیره تبدیل کنند. این رژیم‌ها مؤثرتر، کمتر محدودکننده‌تر و پیروی از آن‌ها آسان‌تر از رژیم‌های یک‌اندازه هستند. هنگامی که پزشکان می توانند بدن بیمار را به طور همیشگی ببینند، می توانند مراقبت های بهتری ارائه دهند. در یک کارآزمایی آلمانی، این نوع نظارت بر بیماران نارسایی قلبی، مرگ و میر و روزهای سپری شدن در بیمارستان را تا یک سوم کاهش داد.

و پوشیدنی ها می توانند بیماری های مزمن مانند دیابت را متحول کنند. حدود 80 درصد از بیماری ها را می توان با تغییر در نحوه زندگی افراد پیشگیری کرد. برنامه‌ها از دستگاه‌های کوچک و تاکتیک‌های هوشمندانه‌ای استفاده می‌کنند که توسط یک مربی شخصی یا یک همسر زیرک به کار می‌رود تا افراد را وادار به حرکت بیشتر، بهتر غذا خوردن و خواب راحت‌تر کند. افزایش حتی اندک در ورزش خوب است: افزودن 1000 قدم (0.7 کیلومتر) در روز بسته به میزان کم تحرکی، مرگ و میر را 6 تا 36 درصد کاهش می دهد. نظارت مستمر همچنین تعادل مراقبت را از آنچه که پزشکان می توانند در مشاوره گاه به گاه مطب انجام دهند به آنچه که بیماران می توانند روز در روز برای خود انجام دهند تغییر می دهد. آمریکا 10000 تا 20000 دلار در سال برای هر بیمار مبتلا به دیابت و حدود 280 میلیارد دلار در سال در سطح ملی خرج می کند که نیمی از کل بودجه مدارس دولتی است. نشان داده شده است که یک برنامه کنترل دیابت هزینه هر بیمار را 1400 تا 5000 دلار کاهش می دهد.

مقیاس همه این مزایا وعده داده است که گسترده باشد. وقتی ابزارهای پوشیدنی داده‌ها را ایجاد می‌کنند، چقدر وسیع‌تر می‌شود و منجر به نوآوری می‌شود. دلیل خوش بینی این است که فناوری رسیده است. حدود 200 میلیون دستگاه در سال 2020 فروخته شد و انتظار می رود دو برابر این تعداد در سال 2026 فروخته شود. از هر چهار آمریکایی یک نفر دستگاه پوشیدنی دارد. گوشی های هوشمند به عنوان یک پلتفرم برای نوآوران عمل می کنند. ظرف یک یا دو سال دستگاه روی مچ دست شما ممکن است قند خون، الکل و هیدراتاسیون و همچنین نشانگرهای مختلف التهاب، عملکرد کلیه و کبد را به صورت غیر تهاجمی اندازه گیری کند که در حال حاضر برای همه این موارد نیاز به خون گیری است. از آنجایی که ابزارهای پوشیدنی ویژگی های بیشتری به دست می آورند، کاربران کمتر علاقه خود را نسبت به آن ها از دست می دهند و آن ها را به پشت کشو می اندازند.

مانند هر فناوری دیگری، پوشیدنی‌ها نگرانی‌هایی را به همراه دارند. داده های بهداشتی ارزشمند هستند. آنها می توانند توسط سازندگان دستگاه، بیمه گذاران یا دولت های علاقه مند به کنترل اجتماعی مورد سوء استفاده قرار گیرند. فناوری فناوری ممکن است به فقرا و کسانی که زندگی پر هرج و مرج دارند نرسد - افرادی که بیشتر به آن نیاز دارند. اما بزرگترین نگرانی این است که بوروکراسی مراقبت های بهداشتی مانع می شود.

اولین مسئولیت برای تقویت پیشروی بر عهده بازار است. و توسعه دهندگان در واقع شروع به پرداخت هزینه برای مطالعات دقیقی می کنند که ایمنی، کارایی و ارزش فناوری آنها را نشان می دهد. صنعت کلبه‌ای که دستگاه‌ها و برنامه‌ها را بر اساس اثربخشی بالینی و حریم خصوصی رتبه‌بندی می‌کند، به پزشکان، بیمه‌گران و دولت‌ها کمک می‌کند تا خوب و بد را تشخیص دهند.

اما متخصصان مراقبت های بهداشتی نیز نقش حیاتی دارند. مراقبت های بهداشتی یک صنعت محافظه کارانه است - و با توجه به خطرات، به درستی چنین است. با این حال، نه به دلیل نگرانی‌های مشروع در مورد ایمنی، بلکه به دلیل اینرسی تنظیم‌کننده‌ها، سازمان‌های استاندارد، بیمه‌گران و دانشکده‌های پزشکی، خطر کند شدن جذب پزشکی دیجیتال را به دنبال دارد.

یک اپلیکیشن در روز

برای شفاف‌تر کردن مالکیت داده‌ها و استفاده از آن‌ها، قوانینی لازم است تا مردم بفهمند و کنترل کنند که با اطلاعاتشان چه اتفاقی می‌افتد. استانداردها می توانند به توسعه دهندگان برای تولید دستگاه های قابل استفاده کمک کنند. داده‌های بیماران باید به سیستم‌های سوابق پزشکی گره بخورند، که اغلب درهم و برهم هستند. پزشکان به پروتکل های درمانی در مورد نحوه استفاده از فناوری جدید نیاز دارند. پزشکان باید برای ارائه درمان های دیجیتال و بررسی داده ها آموزش دیده و بازپرداخت شوند. دولت‌ها و شرکت‌های بیمه باید چگونگی ساخت این فناوری را در سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی یارانه‌ای بسازند که آنقدر مشغول مبارزه با آتش‌سوزی هستند که برای سرمایه‌گذاری برای پیشگیری تلاش کنند.

این یک لیست طولانی و دلهره آور است. اما سود، پول و رفاه، احتمالاً بسیار زیاد است. زمان آن است که آستین ها را بالا بزنیم و مراقبت های بهداشتی را برای عصر خود کمی سازی شده آماده کنیم.