کاهش سقف آرزوها به اجاره خانه
به گزارش اقتصادنیوز در بخشی از گزارش این روزنامه آمده است: تحولات و نوسانات قیمتی در بازار مسکن پس از جهش‌های ریز و درشت بازار ارز که از سال 97 شروع شد، سریع‌تر بوده به گونه‌ای که براساس برخی محاسبات با قدرت خرید فعلی و فرض توقف تورم سالانه همچنین قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در اعداد اعلام شده در بهمن، خانه‌دار شدن افراد بیش از یک قرن به طول می‌انجامد. با وجود آنکه ممکن است آرزوی خرید خانه در پایتخت توسط نسل‌های آتی محقق شود، اوضاع برای اجاره خانه نیز به سختی خرید خانه است؛ میانگین بهای اجاره یک مترمربع واحد مسکونی در تهران و براساس آمارهای وزارت مسکن در سال 92 حدود 18 هزار و 700 تومان بود که در پاییز 98 به 46 هزار و 400 تومان و در پاییز سال 99 به 61 هزار و 248 تومان رسید. بدین معنا که بدون دریافت ودیعه برای اجاره واحدی صد متری در سال 92 به طور متوسط یک میلیون و 870 هزار تومان پول لازم بود که در پاییز سال گذشته به 4 میلیون و 400 هزار تومان رسیده است. حدود 235 درصد افزایش نرخ اجاره در عرض 6 سال!
با استناد به اینکه شاخص اجاره مسکن در کل مناطق شهری در پاییز سال جاری و براساس گزارش بانک مرکزی افزایشی 32.4 درصدی نسبت به پاییز 98 داشته، تا پایان آذر 99 برای همان واحد مفروض، اجاره به بیش از 6 میلیون تومان رسیده است؛ طی 7 سال میزان اجاره با فرض عدم دریافت ودیعه جهشی 231درصدی داشته است. این امر نه تنها به افزایش شکاف طبقاتی دامن می‌زند، بلکه اجاره‌نشینی را نیز سخت‌تر کرده است.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: به طور کلی در سال 92 برای اجاره یک خانه صد متری در تهران، متوسط قیمتی که صاحبخانه‌ها درخواست می‌کردند، یک میلیون و 500 تا یک میلیون و 800 هزار تومان بود. هر چند نرخ ارز و تورم نیز در آن سال به ترتیب 3183 تومان و 34.7 درصد اعلام شده بود. در سال 93 دولت تلاش کرد تورم را کاهش دهد و نرخ ارز را به ثبات برساند که موفق هم بود. تورم در پایان آن سال به 15.6 درصد کاهش یافت و نرخ ارز نیز با اندکی تغییر به 3280 تومان رسید. در سال 93 و براساس آنچه وزارت راه و شهرسازی اعلام کرده، متوسط اجاره هر مترمربع واحد مسکونی نزدیک 19 هزار تومان اعلام شد؛ تغییر چندانی نسبت به سال 92 نداشت. در سال‌های 94، 95 و 96 که تورم 11.9، 9 و 9.6 درصد اعلام شده بود، متوسط اجاره‌بها نیز 22 هزار و 990 تومان، 23 هزار و 554 و 28 هزار و 200 تومان بود. در این دو سال نرخ ارز تغییرات شدیدی نداشت و به ترتیب 3450، 3646 و 4045 تومان قیمت‌گذاری شده بود و البته بازار مسکن نیز در آرامش نسبی قرار داشت و تعداد اجاره‌نامه‌ها نیز روند ثابتی را نشان می‌داد. هر چند تعداد قراردادهای اجاره در تابستان بیش از سایر فصل‌ها بود. با استناد به گزارش وزارت راه و شهرسازی سال 96، پررونق‌ترین سال برای بازار اجاره مسکن بود به گونه‌ای که در تابستان این سال 45 هزار و 326 فقره قرارداد میان مالکان و مستاجران به امضا رسید. با گشتی در آگهی‌های قدیمی مسکن می‌توان چند نمونه از میزان ودیعه و اجاره در سال 96 را یافت. رهن کامل آپارتمانی نوساز 100 متری در ونک 200 میلیون تومان و واحدی 165 متری و 12 سال ساخت در سعادت‌آباد نیز 230 میلیون تومان بود. تهرانپارس 90 متر و دو سال ساخت نیز رهن کاملی 75 میلیونی خواهد داشت.
درپایان این گزارش تاکید شده است: براساس گزارش وزارت راه و شهرسازی از متوسط هزینه مسکن در سبد خانوارها، طی سال‌های 75 تا 95 سهم هزینه مسکن از 26.3 درصد به 28.6 درصد رسیده؛ شاید افزایش 2.3 درصدی رقم ناچیزی به شمار آید، اما بدان معناست که این هزینه در دو دهه از 473 هزار تومان به 12 میلیون و 642 هزار تومان افزایش یافته است. نرخ اجاره در سال 75 برای منطقه یک متری 819 تومان بوده که در سال 97 به 57 هزار و 660 تومان رسید. ارزان‌ترین منطقه تهران در سال 75، 18 با میانگین اجاره هر مترمربع 354 تومان بود. متوسط اجاره برای این منطقه در سال 97 به 17 هزار و 587 تومان رسید. متوسط نرخ اجاره در سال‌های 75 و 97 برای کل کشور به ترتیب 902 تومان و 36 هزار و 445 تومان اعلام شده که در پاییز سال 98 به 46 هزار و 400 تومان و با حسابی سرانگشتی در پاییز سال جاری نیز به 61 هزار و 430 تومان رسید. حدود 68 درصد افزایش در دو سال. از سوی دیگر گزارش سال 98 مرکز آمار از سهم بخش‌های مختلف از سبد هزینه خانوارها نشان می‌دهد 34 درصد از کل هزینه‌ها مربوط به بخش مسکن است؛ 17 میلیون و 267 هزار تومان که 7 ماه حداقل حقوق یک کارگر است.
