مرثیه ای برای کابل

صدای بوق ماشین‌های امنیتی با آژیر آمبولانس‌ها یکی می‌شود. هنوز ساعتی از وقوع حادثه نگذشته است که سخنگوی وزارت کشور اعلام می‌کند قریب به ٥٠ نفر در این حادثه کشته و مجروح شده‌اند. ساکنان کابل دیگر می‌دانند که آمار تلفات مانند ساعت شنی است که هر لحظه بر ارتفاع آن افزوده می‌شود. حادثه در محل وزیر اخبار خان در منطقه دیپلماتیک رخ داده که چند سفارتخانه خارجی درون آن قرار دارند و از ارگ ریاست‌جمهوری نیز فاصله چندانی ندارد. میزان آسیب‌های وارده به ساختمان‌های اطراف محل حادثه به اندازه‌ای است که به سختی می‌توان با تماشای صرف تصاویر پذیرفت که این میزان تخریب در نتیجه یک عملیات تروریستی به وقوع پیوسته است.

با فرونشستن گرد و خاک و ابرهای سیاه ناشی از دود که محل حادثه را در برگرفته است، مردان و زنانی با صورت‌هایی غرق در خون و لباس‌هایی که تار و پودهای‌شان از هم تنیده شده تلاش می‌کنند خود را از کابوس مرگ نجات دهند. ساکنان پایتخت به امدادرسانی به قربانیان حوادث تروریستی پیش از رسیدن نیروهای امنیتی عادت دارند. قربانیانی که زنده مانده‌اند به سرعت شناسایی می‌شوند، بدن‌های بیهوش دست به دست می‌شود تا فاصله میان خودروهای امدادی و مجروحان کم و کمتر شود. صدای ناله‌هایی که همراه چند دقیقه پیشش را صدا می‌کند در فضا پیچیده است. مردی انگشت‌هایش را بر پیشانی غرق در خون می‌گذارد و با بهت می‌گوید: زلزله بود؟

بوی گوشت سوخته و خون فضای امن‌ترین خیابان کابل را پر می‌کند. سنگفرشی از شیشه زمین را پوشانده است. نیروهای امنیتی سفارتخانه‌های اطراف گیج و مبهوت سعی در تامین سلامت دیپلمات‌های خارجی دارند. خبرنگاران و عکاسان رسانه‌های خارجی با سرعت خود را به صحنه می‌رسانند. زمان طلایی برای ثبت اتفاق صبح چهارشنبه خونین کابل را نباید از دست داد. عقربه‌های ساعت به یازده رسیده است. هنوز هیچ گروهی مسوولیت این حمله را نپذیرفته است و البته که گزینه‌های روی میز هم چندان زیاد نیست یا کار طالبان است یا داعش. زمان باید بگذرد تا نیروهای امنیتی مسببان چهارشنبه سیاه را شناسایی کنند. وزارت امور داخلی افغانستان، با بیانیه‌ای حمله مذبوحانه‌ای را که منجر به کشته شدن زنان و کودکان بی‌گناه شد محکوم کرد. لحن بیانیه محکومیت همان است که همیشه تکرار می‌شود و بر سه پایه استوار است: تقبیح عملیات، وعده شناسایی عاملان آن و همدردی با خانواده‌های قربانیان.

اشرف غنی، رییس‌جمهور افغانستان چندساعت پس از وقوع این حادثه در بیانیه‌ای آن را محکوم کرد و تاکید کرد که تروریست‌ها حتی در ماه رحمت و الفت اسلامی – رمضان – نیز دست از کشتن کودکان و زنان بی‌گناه برنمی‌دارند. وزارت خارجه پاکستان نیز یکی از نخستین کشورهایی بود که این حمله را محکوم کرد. به مرور زمان کشورهای چین، ژاپن، هند، ترکیه، امریکا، ایران و دفتر نمایندگی ناتو در افغانستان نیز این عملیات را محکوم می‌کنند.

به اسم آلمانی‌ها؟

انفجار صبح روز چهارشنبه مقابل سفارتخانه آلمان رخ داد و بر اساس تصاویری که منتشر شده تمام پنجره‌های سفارتخانه که منتهی به محل حادثه بودند، به سنگفرشی برای خیابان اصلی بدل شده بودند. وزیر خارجه آلمان حوالی ساعت ١٢ ظهر به وقت کابل نسبت به این اتفاق واکنش نشان داد و اعلام کرد که در نتیجه این انفجار چند کارمند سفارتخانه زخمی شده‌اند و یک مامور محلی مسوول درب ورودی سفارتخانه هم بر اثر شدت جراحات وارده درگذشته است. وزیرخارجه آلمان به خانواده‌های کارکنان سفارتخانه کشورش در آلمان اطمینان داد که جان آنها در امنیت است.

واشنگتن‌پست در این باره می‌نویسد: با توجه به اینکه این انفجار در نزدیکی محل سفارتخانه آلمان رخ داد به احتمال بسیار زیاد می‌تواند بر موضوع بررسی وضعیت پناهجویان افغان در آلمان که در حال حاضر مورد تحقیق جدی در این کشور اروپایی قرار دارد، تاثیر بسیار بگذارد. در حال حاضر حدود ١٠٠٠ سرباز آلمانی در قالب نیروهای ناتو در افغانستان حضور دارند. آلمان همچنین در بخش نظامی افغانستان نیز سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی کرده تا بتواند در مسیر به ثبات رساندن این کشور کمک کند. مقام‌های دولتی آلمان می‌گویند که افغانستان به اندازه کافی امن شده است و افغان‌ها می‌توانند به کشور خود بازگردند. پیش از این حادثه تروریستی قرار بود که هواپیمای حامل پناهندگان افغانی که با درخواست آنها برای اقامت در آلمان موافقت نشده روز چهارشنبه به کابل بازگردند که با وقوع این حادثه مقام‌های آلمان اعلام کردند که این پرواز فعلا کنسل شده است. وزیر خارجه آلمان روز چهارشنبه در بیانیه محکومیت این اقدام تاکید کرده بود که چنین حملاتی منجر به تغییر دیدگاه آلمان برای کمک به دولت افغانستان در راستای تامین امنیت نخواهد شد.

وزارت خارجه افغانستان نیز اعلام کرد که گروه بحرانی را برای رسیدگی به وضعیت به وجود آمده پس از انفجار تشکیل داده است. بر اساس آخرین آمار اعلام شده تا ساعت یک بعدازظهر، ٦٠ نفر جان خود را از دست داده و قریب به ٣٥٠ نفر نیز زخمی شده بودند. همزمان با بالا رفتن آمار تلفات و همچنین رشد صعودی رقم مجروحان، خانواده‌ها مقابل بیمارستان‌هایی که مجروحان به آن منتقل شده بودند، صف کشیدند. مسوولان بیمارستان هرچند ساعت یک بار لیست مجروحانی که در این بیمارستان مستقر هستند را تغییر می‌دهند و اسامی افراد جدید را به لیست‌هایی که بر روی دیوار کوبیده شده اضافه می‌کنند. عقربه‌های ساعت به یک و نیم بعد از ظهر می‌رسد و آمار جدید کشته شده‌ها ٨٠ نفر گزارش می‌شود. هنوز هدف اصلی این عملیات تروریستی مشخص نشده اما منابع دولتی می‌گویند که ٩٠ درصد قربانیان از شهروندان غیرنظامی و به خصوص زنان و کودکان هستند.

طالبان: این‌بار کار ما نبود

عقربه‌ها ساعت ١٤ بعدازظهر را نشان می‌دهد. کمتر کسی در کوچه و خیابان از عاملان این حادثه سوال می‌کند. برای مرثیه‌خوان‌هایی که هر چند وقت یک بار بر عزای یکی از اعضای خانواده در افغانستان سیاه پوش می‌شوند، طالبان با داعش اندک تفاوتی ندارد. با این همه گروه طالبان با گذشت چندساعت از حادثه در حالی که نگران اعتبار خود است در بیانیه‌ای به امضای ذبیح‌الله مجاهد اعلام می‌کند که دستان ما به این خون آلوده نیست. وی با بیان اینکه امارت اسلامی ارتباطی با حمله روز چهارشنبه ندارد و زمان مشخص خواهد کرد که این حمله به دستور چه کسانی صورت گرفته است. در حالی که شهروندان غیرنظامی بسیاری در نتیجه حملات طالبان در این سال‌ها جان خود را در افغانستان از دست داده‌اند اما مجاهد در بیانیه خود می‌گوید که طالبان هرگونه انفجار و حمله‌ای را که علیه شهروندان غیرنظامی صورت بگیرد، محکوم می‌کند.

به گزارش منابع محلی در میان کشته‌شدگان چند روزنامه‌نگار و عکاس هم به چشم می‌خورد. راننده BBC انگلیسی که از نیروهای محلی این پایگاه خبری بود در این حادثه جان خود را از دست داد و چند خبرنگار این شبکه نیز مجروح شدند که حال عمومی آنها خوب گزارش شده است.

تخریب سنگین سفارتخانه ایران

قلب افغانستان روز چهارشنبه یکی از خونین‌ترین روزهای خود را تجربه کرد. در محل حادثه بر اثر شدت انفجار حفره‌ای به عمق ٧ متر ایجاد شد. دو ساعت پس از حادثه همچنان هم دود از محل حادثه بلند می‌شد. برخی از منابع امنیتی محل اولیه انفجار را بمب‌های کار گذاشته شده در تانکر آب اعلام کرده‌اند. تصویر مردان و زنانی که سر و صورت‌های خود را باندپیچی کرده بودند و از میان دود و مخروبه‌ها به بیرون منتقل می‌شدند در تمام خبرگزاری‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای دیده می‌شد. درحالی که برخی از منابع می‌گویند احتمالا سفارت آلمان هدف اصلی این بمبگذاری بوده اما هنوز هیچ منبع رسمی آن را تایید نکرده است.

سفارتخانه ایران در پایتخت افغانستان نیز که در ١٥٠ متری محل حادثه است دچار آسیب‌های جدی شد. تصاویر منتشر شده از اقامتگاه محمدرضا بهرامی، سفیر ایران در افغانستان نشان می‌داد که پنجره‌های شیشه‌ای خرد شده و شکاف‌هایی نیز در سقف ایجاد شده بود که منتهی به ریزش‌های سطحی شد. سفارتخانه‌های فرانسه، ترکیه و چین نیز در جریان این عملیات تروریستی متحمل خسارت‌هایی شدند.

غوغای ناامنی

درحالی که نیروهای امدادی از دقایقی پس از وقوع حادثه به کمک نیروهای مردمی روند انتقال مجروحان را آغاز کرده بودند، تدابیر فوق امنیتی توسط ناتو و نیروهای ائتلاف به رهبری امریکا در منطقه برقرار شد. هلیکوپترهای امریکایی بر فراز منطقه به پرواز درآمدند و بر تعداد نیروهای امنیتی برای محافظت از سفارتخانه‌ها نیز افزوده شد. در افغانستان حملات پوششی و زنجیره‌ای امر بسیار رایجی است و به همین دلیل نیروهای امنیتی تلاش می‌کردند اسکورت ماشین‌های اورژانس تا بیمارستان را تضمین کنند تا حملات ثانویه دیگری در طول راه رخ ندهد. به گزارش واشنگتن‌پست در یک مقطع زمانی که نیروهای ارشد پلیس قصد داشتند وارد محوطه محل حادثه شوند با نیروهای اطلاعاتی ویژه درگیری پیدا کردند و دو طرف برای هم اسلحه کشیدند که به سرعت مساله فیصله پیدا کرد. با توجه به اینکه در بسیاری از موارد گروه‌های تروریستی از نیروهای امنیتی برای پیشبرد پروژه‌های خود استفاده می‌کنند، اعتماد کاملی میان نهادهای انتظامی و امنیتی وجود ندارد. در سال ٢٠١٥، یک عملیات مشابه در حومه کابل رخ داد که منجر به کشته و زخمی شدن صدها نفر شد. پس از آن حادثه تروریستی، عملیات روز گذشته بزرگ‌ترین عملیات تروریستی در پایتخت افغانستان در دو سال گذشته است. مغازه‌دارانی که محل کسب آنها چند صدمتر با محل حادثه فاصله دارد نیز کار روز چهارشنبه خود را با جارو کردن خرده شیشه‌ها آغاز کردند. وضعیت وخیم امنیتی در کابل خانواده‌ها را مجبور کرد برای بازگرداندن فرزندان خود از مدارس اقدام کنند.

زمین می‌لرزید

رویترز در گزارش خود درباره چهارشنبه کابل می‌نویسد: درحالی که طالبان مسوولیت این حملات را نپذیرفته است اما داعش و سایر گروه‌های تروریستی فعال در افغانستان در چندماه گذشته حملات تروریستی بسیاری را پیش بردند که آخرین نمونه آن در ماه مارس میلادی بود که منجر به کشته شدن ٥٠ نفر شد. محمدحسن ٢١ ساله که در جریان این حادثه آسیب دیده است، می‌گوید: ابتدا با شنیدن صدا و لرزش زمین احساس کردم که زلزله رخ داده است.

نبیب احمد ٢٧ ساله نیز در این خصوص می‌گوید: تخریب گسترده‌ای در منطقه حفاظت شده رخ داده و بسیاری از مردم گیج و مبهوت هستند. کابل ساعت‌های آشوب و سردرگمی را می‌گذراند.

خبرنگار رویترز که به نزدیک‌ترین بیمارستان محل حادثه مراجعه کرده بود در خصوص وضعیت این بیمارستان می‌گوید: جمعیت دورتادور بیمارستان را احاطه کرده است. با ورود هر آمبولانس جمعیت به سمت آن می‌رود تا از هویت مجروح یا شخص متوفی باخبر شود. برخی اجساد به گونه‌ای سوخته‌اند که قابل شناسایی نیستند.

خون تو از من

سی‌ان‌ان در گزارشی میدانی از وضعیت کابل در روز حادثه نوشت: لیما طبیبی که یک شهروند دورگه افغانی - امریکایی است که در یک مرکز مشاوره محلی در کابل کار می‌کند درباره لحظه حادثه می‌گوید: در حال حاضر شدن برای رفتن به سر کار بودم که ناگهان صدای انفجار مهیبی شنیده شد. گفته می‌شود که تعداد بسیار زیادی از کارمندان یک شرکت ارتباطاتی در میان قربانیان این حادثه بوده‌اند. زمانی که از لیما سوال می‌شود که بیشتر قربانیان با توجه به منطقه وقوع حادثه که محل رفت‌و‌آمدهای هیات‌های دیپلماتیک بوده افغان بوده‌اند یا خارجی، وی با بغض می‌گوید: همیشه قربانیان افغان هستند. همیشه حمله‌کنندگان به فکر تخریب یک مکان خارجی یا یک هیات خارجی یا چهره‌های سیاسی رده بالا هستند اما این شهروندان افغان غیر نظامی هستند که جان می‌بازند. از صبح روز چهارشنبه خطوط تلفنی قطع شده‌اند اما مردم تلاش می‌کنند حداکثر کمک را به یکدیگر بکنند. لیما در ادامه به سی‌ان‌ان می‌گوید: مردم در افغانستان سرشار از محبت و امیدواری هستند. از ساعاتی پس از انفجار، صدها نفر در صف برای اهدای خون ایستاده‌اند.

شرم بر عاملان مرگ

واشنگتن پست به نقل از یک منبع دولتی می‌نویسد که بسیاری از کشته‌شدگان در این حادثه شهروندان غیرنظامی، تعداد محدودی نیروی امنیتی و پلیس، کارمندان بانک و کارمندان یک شرکت مخابراتی و ارتباطی بوده‌اند. براساس برخی آمار نام ٥ زن در میان کشته‌شدگان قابل شناسایی دیده شده است. با وجود اینکه این حادثه در منطقه محل رفت و آمد نیروهای خارجی صورت گرفته است اما در میان کشته‌شدگان هیچ فرد خارجی گزارش نشده است.

واشنگتن پست در ادامه می‌نویسد: مرد افغانی در حالی که لباس‌هایش با خون به رنگ قرمز درآمده بود در حالی که گریه می‌کند، می‌گوید: به فرزندان برادرم چه بگویم؟ بخشی از جسد برادرم در این کیسه است، بقیه اجزای تنش را پیدا نکردم. به آن جنازه نگاه کنید، یک زن بود. شرم بر کسانی که دست به چنین حرکت‌هایی می‌زنند.

در حالی که دولت اشرف غنی می‌گوید تمام تلاش خود را برای مهار ناامنی به کار گرفته است اما صبح روز چهارشنبه با حمام خونی که در کابل به راه افتاده بود، شدیدترین انتقادها از زبان مردم نسبت به دولت شنیده می‌شد. با این حادثه تروریستی ترافیک کابل را قفل کرد و عملا آمبولانس‌ها برای رساندن به موقع مجروحان به بیمارستان‌ها نیز با مشکل روبه‌رو شدند. بسیاری از مردم در حالی که ترس بر چهره‌های‌شان سایه انداخته بود به شبکه‌های محلی گوش می‌دادند که تازه‌ترین اخبار از حادثه را گزارش می‌داد. یک عضو پارلمان افغانستان در این باره به واشنگتن‌پست می‌گوید: دولت فعلی یک دولت ناتوان است که نمی‌تواند از مردم محافظت کند و باید منحل شود. باید یک دولت موقت تشکیل داد.

افغانستان، جنگ همه

درحالی که نیروهای ائتلاف تلاش می‌کنند وضعیت امنیتی در افغانستان را به سیطره خود درآورند اما نیروهای طالبان هر روز بر توفیق‌های زمینی خود می‌افزایند. با خروج بیشتر نیروهای خارجی از افغانستان در سال ٢٠١٤ میلادی، طالبان توانست بر دستاوردهای زمینی خود بیفزاید و در حال حاضر گفته می‌شود که این گروه ٤٠ درصد از اراضی را در اختیار دارد. انفجار روز چهارشنبه در کابل به منزله زنگ بیداری برای ناتو در این کشور بود. دونالد ترامپ، رییس‌جمهور امریکا که از بیش از ١٠٠ روز پیش در راس هرم قدرت در کاخ سفید نشسته است هنوز در مورد وضعیت نیروهای نظامی امریکایی در افغانستان تصمیم‌گیری نکرده است. وی باید به زودی در مورد ٣ تا ٥ هزار نیروی اعزامی جدید به افغانستان در قالب ناتو تصمیم‌گیری کند. بسیاری از فرماندهان نظامی امریکا اعزام نیروهای بیشتر به افغانستان را یک ضرورت می‌دانند. فرمانده نیروهای امریکایی در افغانستان اخیرا در جلسه استماع کنگره تاکید کرده بود که باید چندهزار نیروی امریکایی به افغانستان اعزام شود وگرنه اوضاع امنیتی این کشور هر روز وخیم‌تر خواهد شد.

تایم در این خصوص می‌نویسد: در حالی که انفجار در ساعات نخستین روز رخ داد اما تا بعدازظهر هاله‌ای از دود شهر را همچنان پوشانده بود. محل این حادثه که تحت تدابیر شدید امنیتی قرار دارد و همچنین وسعت آن نشان می‌دهد که اوضاع امنیتی در کشوری که از بیش از یک دهه پیش میزبان نیروهای ائتلاف بین‌المللی بوده به هیچ به سر و سامان نیست. در سال‌های اخیر وضعیت امنیتی در افغانستان با رشد گروه‌های تروریستی موجود و شکل‌گیری گروه‌های جدید هر روز بدتر از گذشته شده است و این در حالی است که گفته می‌شود دولت در مقطع فعلی تنها ٦٠ درصد از خاک افغانستان را در اختیار دارد.

در حال حاضر ١٣ هزار نیروی ناتو در افغانستان حضور دارند و تعداد سربازان امریکایی حاضر نیز به ٨٤٠٠ نفر رسیده است. تمرکز نیروهای خارجی در افغانستان بر دو نکته است: آموزش نیروهای افغان و مبارزه با تهدیدهای تروریستی. براساس آمارهای موجود، ٢٠ گروه از مجموع ٩٨ گروه تروریستی شناخته شده در جهان در افغانستان فعال هستند. به این ترتیب می‌توان گفت که افغانستان و پاکستان میزبان بیشترین گروه‌های تروریستی در سطح جهانی هستند. اشرف غنی رییس‌جمهور افغانستان در مصاحبه‌ای که در ماه جاری میلادی با تایم داشت جنگ در افغانستان را جنگ همه خوانده بود و گفته بود: اگر این گفته که جنگ در افغانستان تنها به افغانستان مربوط است صحیح باشد باید به مالیات‌دهندگان امریکایی یادآوری کنم که میزان توانایی اسامه بن‌لادن را به یاد آورند. اگر که یک‌سوم یا کل افغانستان به مرکزی برای تروریسم بین‌الملل بدل شود جهان با چه فاجعه‌ای روبه رو خواهد شد؟ زمانی که از اشرف غنی در مورد مبارزه با داعش سوال شد وی گفت که صدها و نه هزاران نفر عضو داعش در افغانستان هستند. وی همچنین با اشاره به اینکه القاعده همچنان در افغانستان فعال است، گفت: ما اطلاعات بسیار خوبی در مورد آنها پیدا کرده‌ایم و برخی مکان‌های استقرار آنها را هم شناسایی و تخریب کرده‌ایم اما این به معنای پایان کار آنها در افغانستان نیست.

چشم به راه نیروهای بیشتر؟

در حالی که فرماندهان امریکایی می‌گویند به نیروهای بیشتر در افغانستان نیاز دارند اما یک سوال اساسی که وجود دارد این است که آیا افزایش تعداد نیروهای امریکایی می‌تواند گره گشا باشد؟ چرا این تعداد نیروی امریکایی در یک دهه گذشته نتوانسته‌اند به برقراری ثبات در افغانستان کمکی بکنند؟ سی‌ان‌ان در پاسخ به این سوال می‌نویسد: به نظر نمی‌رسد که تزریق نیروهای خارجی بیشتر به افغانستان در مقطع فعلی بتواند تاثیر شگرفی بر وضعیت امنیتی حداقل در کوتاه‌مدت بگذارد. در اوج نمودار رو به فزونی حضور نیروهای امریکایی در افغانستان که به سال‌های ٢٠٠٩ و ٢٠١٠ باز می‌گردد، حدود ١٣٠ هزار سرباز نیروهای ائتلاف حضور داشتند. هرچند که در آن دوره توفیق‌هایی عاید دولت مرکزی شد اما باز هم ثبات امنیتی در افغانستان حاصل نشد. برخی از منابع امریکایی می‌گویند که تا هفته آتی، واشنگتن درمورد تعداد سربازانی که عازم افغانستان خواهند شد، تصمیم‌گیری می‌کند. گفته می‌شود که دلیل تعلل زمانی برای اعلام نتیجه مشورت‌های سیاسی و نظامی در واشنگتن هم بحث‌ها درباره جنس فعالیت نیروهای اضافه شده و هدف از این افزایش نیرو بوده است. البته به نظر می‌رسد که اصلی‌ترین هسته فعالیت نیروهای اعزامی خارجی هم آموزش نیروهای افغان خواهد بود. ارتش افغانستان در چندسال اخیر متحمل تلفات بسیاری شده است. در سال ٢٠١٦ میلادی، ٦٥٠٠ سرباز افغان جان خود را از دست دادند و این در حالی است که آمار مجروحان بسیار بالاتر است. در حالی که نبود نیروهای کافی در ارتش از یک سو به دلیل حقوق پایین و از سوی دیگر به دلیل عدم امنیت جانی است اما مساله وفاداری به دولت و عدم نفوذی بودن نیروها نیز یکی دیگر از دغدغه‌هایی است که به نظر نمی‌رسد در چندسال آتی حل و فصل شود.

جنگ با کدام یک، داعش یا طالبان؟

سی‌ان‌ان در تحلیلی درباره وضعیت امنیتی در افغانستان می‌نویسد: در جریان شش ماه گذشته، وضعیت امنیتی در افغانستان هر روز ضعیف‌تر از دیروز شده است. در استان قندوز در شمال، طالبان موفق به کسب زمین‌های بیشتر شده و همین وضعیت در استان هلمند در جنوب نیز حکمفرما است. بر توان تاثیر‌گذاری طالبان هر روز بیشتر افزوده می‌شود. داعش اما در مناطق شرقی فعال‌تر است و البته که به شکل مداوم زیر رگبار حملات نیروهای افغان و امریکایی قرار می‌گیرد. دولت ترامپ نیز آنچه را که خود امریکایی‌ها مادر بمب‌ها می‌خواندند بر مواضع داعش در این کشور انداخت. منطقه اصلی فعالیت داعش در افغانستان منطقه ننگرهار است که هم مرز با پاکستان است. در همین منطقه بود که امریکایی‌ها با استفاده از بمب مادر نبرد رسمی و شدیدتر خود با داعش را اعلام کردند. در حالی که طالبان و داعش در حال حاضر هر دو به بحران‌های امنیتی برای افغانستان بدل شده‌اند اما کارشناسان مسائل نظامی می‌گویند که تعداد نیروهای داعش در افغانستان بسیار کمتر از نیروهای طالبان است و عمدتا داعش از ساماندهی که طالبان برخوردار است، بی‌بهره است. براین اساس در حال حاضر طالبان را تهدید جدی‌تری برای دولت افغانستان می‌دانند. طالبان هم جمعیت وفادار بیشتری را به خود اختصاص داده هم از سازماندهی بیشتری برخوردار است و هم از نظر سیاسی قوی‌تر به نظر می‌رسد. داعش در برخی مناطق با طالبان درگیر است و گفته می‌شود که در برخی نقاط نیز تلاش می‌کند که جلوی پیشروی‌های داعش را بگیرد. نیروهای امریکایی در چند وقت اخیر بر حجم حملات به مواضع داعش افزوده‌اند و همزمان کانال‌های دیپلماتیک تلاش می‌کنند مذاکره با طالبان را کلید بزنند.

ظریف: کشورهای منطقه باید هر چه سریع‌تر با هم متحد شوند

محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه با اشاره به اقدام تروریستی انجام شده در کابل گفت: کل سفارت ما تخریب شده و من در داخل جلسه هیات دولت خبردار شدم که یک وسیله انفجاری قوی در نزدیکی سفارت ما در کابل منفجر شده که متاسفانه خسارات سنگینی به ساختمان سفارت وارد شده بعضی همکاران ما جراحات سطحی برداشتند. به لطف خدا فاجعه‌ای برای همکاران ما به وجود نیامده اما متاسفانه تعدادی از افراد در آن منطقه کشته شدند که ما به دولت افغانستان و به خانواده‌های قربانیان تسلیت عرض می‌کنیم. این مساله نشان‌دهنده آن است که تروریسم تکفیری مرز نمی‌شناسد و هر روز قربانی می‌گیرد که کشورهای منطقه باید هرچه سریع‌تر به جای اینکه سراغ بیگانگان بروند، متحد شوند و با تروریسم تکفیری مقابله کنند که جمهوری اسلامی ایران در این مسیر بدون استثناء همراه همه کشورهای منطقه است و ما همواره کنار دوستان خود در کشور افغانستان بوده‌ایم و این روند را ادامه خواهیم داد. خوشحالیم همکاران‌مان که در نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در کابل در پیشبرد منافع ملی این خطرات را تحمل می‌کنند، ‌سالم هستند.

 امیدواری ایران به ابتکارات سیاسی و گفت‌وگوهای داخلی در افغانستان

بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه حمله جنایتکارانه انتحاری صبح چهارشنبه در کابل که منجر به کشته و زخمی شدن شمار زیادی از مردم بیگناه شد را به‌شدت محکوم و با دولت و ملت افغانستان ابراز همدردی کرد. سخنگوی وزارت امور خارجه با رد هرگونه توسل به خشونت و رسیدن به اهداف با کشتار ابراز امیدواری کرد که ابتکارات سیاسی و گفت‌وگوها بین گروه‌های افغان بدون دخالت برخی کشورهای منطقه و فرامنطقه که متهم به تجهیز و تسلیح گروه‌های افراطی و تروریستی هستند، سدی در برابر این اقدامات و سازوکاری برای جلوگیری از تکرار این قبیل اقدامات نابخشودنی و ضد بشری که کشور افغانستان و ثبات و امنیت آن را هدف قرار داده است، شود.

بهرام قاسمی همچنین گفت: حملات تروریستی در هر کجا و از جانب هر گروه و تحت هر بهانه‌ای، اقدامی سبعانه و مذوم و مردود است و باید با شدت تمام محکوم و بدان پاسخ داده شود. اقدام انتحاری در کابل هشدار دیگری است که عدم برخورد قاطع با این پدیده شوم و ادامه حمایت برخی کشورها از حامیان این گروه‌های افراطی در منطقه طی هفته‌های اخیر موجب افزایش این نوع اقدامات بیرحمانه شده است و جا دارد تمامی کشورها و جوامع صلح‌طلب در خیزشی بزرگ موضوع افرط‌گرایی و ریشه‌های رشد و نمو آن و مروجین و حامیان آنها را با جدیت تمام مورد بررسی و توجه لازم قرار دهند. جمهوری اسلامی ایران همواره و همیشه در شرایط سخت و دشوار در کنار دولت و مردم مظلوم و بزرگ افغانستان خواهد بود.