مردم پول ندارند شیر بخرند / شیر تولید شده شیر خشک و خامه می شود

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایلنا ،محمد فربد  در مورد واردات محصولات لبنی، گفت: در حال حاضر چیزی تحت عنوان واردات محصولات لبنی نداریم و نیاز کشور در این زمینه در داخل تولید و تامین می‌شود.

وی با بیان اینکه حدود 10 درصد تولیدات لبنی بر پایه شیر صادر می‌شود، گفت: اگر سالیانه 8 میلیون تن شیر در کشور تولید شود حدود 800 هزار تن از آن تبدیل به محصولات متنوع صادراتی از جمله شیر، پنیر، ماست، دوغ، خامه، کفیر، کره، بستنی، شیرخشک صنعتی و پودر آب پنیر می‌شود که حدود 100 هزار تن آن پنیر است.

این فعال اقتصادی، در ادامه با اشاره به انواع پنیرهای تولیدی در کشور، گفت: بیشترین پنیر مصرفی در ایران پنیر سفید است. انواع پنیرهای تولیدی عبارتند از پنیر خامه ای، لبنه، آب نمکی، لیقوان و پنیر پیتزا.

 فربد با اشاره به توقف واردات کره، گفت: اگر وارداتی صورت بگیرد آنقدر ناچیز است که می‌توان به‌راحتی از آن گذشت. هم اکنون کره، از منابع داخلی تامین می‌شود و واردات آن ضرورتی ندارد. هزینه تولید کره داخلی نزدیک به 3 هزار دلار در تن است اما واردات کره، در حدود 5 هزار و 200 دلار در گمرک ایران تمام می‌شود بنابراین واردات کره توجیه اقتصادی ندارد.

به گفته فربد، سرانه مصرف کره برای هر فرد در سال حدود نیم کیلو است.

عضو هیات مدیره انجمن صنایع فرآورده‌های لبنی، گفت: ناتوانی مردم در خرید، سرانه مصرف لبنیات را در کشور کاهش داده است از این‌رو بخشی از شیر تولیدی در کشور به کارخانه‌های تولید شیر خشک رفته و تبدیل به شیرخشک و خامه شده که بخشی از این خامه به کره تبدیل می‌شود.

فربد با اشاره به حاشیه سود این صنعت در 3 ماه نخست سال جاری، گفت: حاشیه سود صنعت لبنیات در سه ماه نخست سال جاری در بورس اوراق بهادار یک درصد بوده است این در حالیست که سود قانونی مورد انتظار این صنعت حداقل 14 درصد بود. بنابراین امکان دستیابی به سود قانونی هم مقدور نیست.

وی درباره 2 دلیل کاهش سود در صنعت لبنی کشور، گفت: نخست، صنعت‌گران زیادی به این حرفه ورود کردند از این‌رو فعالان برای کسب سهم بازار در رقابت‌اند دلیل دوم هم به ناتوانی مردم در خرید لبنیات باز می‌گردد. این واقعیت جامعه است و من قصد ارائه گزارش غلط و سیاه نمایی را ندارم.

فربد در پایان خاطر نشان کرد: همواره این دیدگاه ارائه می‌شد که آسیب‌پذیری در صنعت غذا کم است اما هم اکنون به جایی رسیدیم که این صنعت نیز آسیب‌پذیر شده است. اگر در گذشته مردم از کفش و لباس و سفر خود می‌گذشتند الان از خوراک خود می‌گذرند. این دیدگاه من به‌عنوان یک فعال اقتصادی نیست بلکه گزارش ارائه شده از سوی مرکز آمار است. ما صنعت‌گران باید امیدوار باشیم که اقتصاد کشور سروسامان پیدا کند و توان مردم برای خرید افزایش بیابد.