انتقاد صریح جمهوری اسلامی از نمایندگان مجلس: به جای اضافه کردن تعطیلات کشور دنبال راهکاری برای خروج از بحران اقتصادی باشید!

به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

تلاش جمعی از نمایندگان مجلس برای اضافه کردن یک روز بر تعطیلات هفتگی کشور، از جهات مختلف خلاف منافع عمومی است.

اول اینکه در کشوری که دارای مشکلات اقتصادی فراوان است، وقت نمایندگان مجلس باید بیش و پیش از هر چیز صرف حل این مشکلات شود. اگر روزی کشور توانست از بحران اقتصادی رهائی یابد و به ثبات کامل برسد و مردم دغدغه معیشتی نداشته باشند، نوبت به اموری از قبیل تغییر میزان تعطیلات کشور می‌رسد. تنها در آن صورت است که می‌توان صرف شدن وقت مجلس برای بحث کردن درباره این قبیل امور را مجاز دانست.

دوم اینکه اگر کشوری در اوج رونق اقتصادی قرار داشته باشد شاید بتواند درباره افزودن بر تعطیلات بحث و بررسی کند و به تصمیم مناسبی برسد، اما کشوری که میزان فقر مردم در آن رو به افزایش است، باید از نیروی کار خود برای افزایش تولید، بالا بردن میزان ثروت کشور و توزیع آن میان مردم حداکثر بهره ‌برداری را به عمل آورد. در چنین کشوری، رفتن به طرف افزایش میزان تعطیلات اقدامی منطقی نیست و دقیقاً حرکت کردن در جهت عکس منافع ملی است. ایران، امروز به کار و تلاش بیشتر نیاز مبرم دارد و بهره ‌برداری حداکثری از وقت، عامل بسیار مهم و مؤثری برای مبارزه با فقر و بحران مزمن اقتصادی است. نمایندگان مجلس باید به جای تلاش برای افزایش میزان تعطیلات، راهکارهائی برای استفاده بیشتر از زمان با هدف کمک کردن به رونق اقتصادی و فقرزدائی پیدا کنند.

و سوم اینکه اکنون کشور ایران از نظر میزان تعطیلات در میان کشورهای جهان در جایگاه مناسبی قرار دارد ولی با اضافه شدن یک روز بر تعطیلات هفتگی به صورت چشمگیری با فاصله زیاد در صدر فهرست کشورهای با تعطیلات بیشتر قرار خواهد گرفت.

در سال 1402 میزان تعطیلات کشور اعم از هفتگی و رسمی 81 روز (29 روز تعطیلات رسمی و 52 جمعه) است. این میزان تعطیلات برای کشور، امری معقول و منطقی به نظر می‌رسد به ویژه کشوری که نیازمند تلاش نیروها برای ایجاد رونق اقتصادی، افزایش سطح علمی و جبران عقب ‌ماندگی‌ها در زمینه‌های مختلف است. با افزوده شدن یک روز در هفته بر تعطیلات، مجموع تعطیلات سالانه به 133 روز می‌رسد. این میزان تعطیلات سالانه که 34 روز بیش از یک سوم کل ایام سال است به این معنا خواهد بود که در طول سال فقط حدود 7 ماه از نیروی کار استفاده شود و بیش از چهار ماه همه چیز در کشور تعطیل باشد! به این رقم غیرمنطقی، اگر تعطیلات پیش‌بینی نشده‌ای که در اثر حوادث یا بعضی مناسبت‌ها بر کشور تحمیل می‌شود را نیز اضافه کنید چه بسا گاهی میزان تعطیلات تا نزدیک نصف سال برسد. آیا این میزان تعطیلات برای کشوری که به کار و تلاش زیادی برای جبران عقب ماندگی‌ها نیازمند است، حیرت‌آور و بشدت زیانبار نیست؟!

شاید پیشنهاد دهندگان اضافه شدن تعطیلی یک روز در هفته به تعطیلات کشور، اطلاعی از نتیجه پیشنهادشان نداشته باشند و به این نکته توجه نکرده باشند که سالانه حدود 4 ماه و نیم تعطیل شدن کشور چه خسارت هنگفتی به بنیه علمی، اقتصادی و پیشرفت کشور وارد خواهد کرد. به نمایندگان مجلس پیشنهاد می‌کنیم واقعیت‌های برشمرده در این مقاله را در نظر بگیرند و با کنار گذاشتن موضوع افزایش تعطیلات، وقت خود را صرف پیدا کردن راهکارهائی برای خارج شدن کشور از بحران اقتصادی کنند.