چالش ورود دهه شصتی ها به بازار کار
بررسی روندی موضوعات و اخبار اقتصادی کمک میکند تا درک درستی از وضع امروزمان در حوزه اقتصادی داشته باشیم.در این بررسی تاریخی برخی موضوعات، نهادها و اشخاص به صورت خاص مورد بررسی قرار میگیرد تا مخاطب با مطالعه آنها به شناخت نسبی از اوضاع اقتصادی ایران دست یابد.
در سال 1402، اقتصادنیوز در نیمقرن با اقتصاد ایران با استفاده از اخبار و گزارشهای روزنامههای «اطلاعات» و «دنیای اقتصاد» هر روز روایتی اختصاصی از اقتصاد ایران و جهان در سالهای 1353، 1363، 1373، 1383 و 1393 تقدیم مخاطبان میشود.
31 خرداد 1383؛ پیشنهاد دولت به مجلس برای تامین 10 تریلیون ریال کسری یارانه ها
معاون بازرگانی داخلی وزارت بازرگانی گفت: امسال برای جلوگیری از رشد قیمت کالاهای اساسی و تحویل این کالاها به میزان سال گذشته، حدود پنج تریلیون ریال کسری یارانه وجود دارد.
حسن یونس سینکی افزود: طبق بند «الف» تبصره «پنج» قانون بودجه سال 83، دولت باید تا سقف 27 تریلیون ریال یارانه مستقیم و 9 تریلیون و 230 میلیارد ریال از محل مابهالتفاوت فروش ارز، کالای اساسی در اختیار مردم قرار دهد.
وی گفت: دولت بابت سال 82 حدود سه تریلیون ریال یارانه به دستگاههای مباشر تامینکننده کالا و دو تریلیون و 200 میلیارد ریال بابت یارانه کود، بذر، سم و نهادههای کشاورزی بدهکار است که در مجموع کسری یارانهها برای تامین کالاهای اساسی در سال 83 را به حدود 10 تریلیون ریال میرساند.
وی با اشاره به اینکه دولت نمیتواند بیش از سقف مصوب در بودجه، مبلغی را هزینه کند و برای این کار نیاز به مجوز مجلس شورای اسلامی دارد، افزود: دولت لایحه دوفوریتی تامین کسری یارانههای سال 83 را تنظیم کرده و به زودی به مجلس شورای اسلامی تقدیم خواهد شد.
31 خرداد 1393؛ چالش ورود دهه شصتیها به بازار کار
معاون برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور اعلام کرد که دولت قصد دارد نرخ بیکاری را تا پایان امسال تک رقمی کرده و آن را به 9.5 درصد برساند؛ این در حالی است که براساس آخرین آماری که مرکز آمار ایران منتشر کرده است، نرخ بیکاری در سال 1392 به 10.2 درصد رسیده که یکی از کمترین نرخهای بیکاری طی سالهای پس از انقلاب است.
آنگونه که برخی اقتصاددانان میگویند به دلیل وابسته شدن ساختار اقتصاد به واردات از نیمه دهه هشتاد تا سال 1389 و شوک ناشی از تحریمها از سال 1390 به بعد بسیاری از کارگاهها از فعالیت باز ایستادند و افراد بیشتری کار خود را از دست دادند.
آمارها نشان میدهد تعداد دانشآموزان ابتدایی در کشور در فاصله سالهای 1350 تا 1360 بین 3 تا 5 میلیون نفر بوده است. این تعداد در سالهای بعد، حالتی جهشوار به خود گرفت و تا سال 1370 نزدیک به 10 میلیون نفر شد.
یعنی طی یک دهه، جمعیت دانشآموزان دبستانی در ایران نزدیک به دو برابر شد. به همین شکل، این شوک در دورههای بعدی در مقاطع دیگر تحصیلی نیز خود را نشان داد بهطوریکه بیشترین دانشآموزان مقطع متوسطه در کشور نیز در حد فاصل سالهای 1379 تا 1381 با بیش از 10 میلیون دانشآموز تجربه شد.
این در حالی است که براساس آمارهای مربوط به سال 1389 در این سال شوک متولدان از دو مقطع ابتدایی و متوسطه عبور کرده بود، به طوری که تنها نزدیک به 6 میلیون نفر دانشآموز دبستانی و نزدیک به هشت میلیون نفر دانشآموز دبیرستانی وجود داشت. در مقابل در این سالها به شدت بر تعداد دانشجویان در کشور افزوده شد.
در حد فاصل سالهای 1384 تا 1388 سالانه نزدیک به 1.5 میلیون نفر بر تعداد کل دانشجویان در ایران اضافه شده است. این سالها، دقیقا مصادف با سالهای کاهش نرخ مشارکت اقتصادی است. موضوعی که بیانگر خروج جمعیت از بازار کار و ورود آنان به بازار آموزش عالی در این سالها است.
به این ترتیب میتوان برآورد کرد که از سالجاری به طور متوسط در هر سال نزدیک به 1.5 میلیون نفر فارغالتحصیل آموزش عالی به بازار کار وارد شوند.