آنها علاوه بر قتل بابک، به ارتکاب دو قتل دیگر نیز اعتراف کردند؛ آرزو (دختر خانواده) و فرامرز (شوهر سابق آرزو). اکبر خرمدین (پدر بابک) در تحقیقات گفت که فرامرز را در سال90 و آرزو را در سال97 به قتل رسانده و پس از مثله‌کردن اجساد، آنها را در نقاط مختلف تهران رها کرده و در همه این قتل‌ها همسرش همدستش بود، اما نقشی در ارتکاب قتل‌ها نداشت.

دروغ عجیب دوست و مادر آرزو

اعتراف هولناک این زن و شوهر به قتل دو فرزند و دامادشان و انتشار تصویری از اکبر خرمدین و حرف‌های او که از ارتکاب قتل‌ها ابراز خشنودی می‌کرد و مقتولان را مستحق مرگ می‌دانست، برای مدتی فضای رسانه‌ای کشور را تسخیر کرد. او رفتار بد و ناشایست قربانیان را دلیل کشتن آنها عنوان کرده بود، حال آنکه تحقیقات خبرنگاران همشهری و گفت‌وگو با دوستان، آشنایان و اقوام قربانیان نشان می‌داد که این ادعاها صحت ندارند و اکبر خرمدین احتمالا با طرح آنها قصد دارد افکار عمومی را تحت‌تأثیر قرار داده و خود را تبرئه کند.

اما آنچه به جنجال‌ها درباره این پرونده افزود، دو ادعای دروغین درباره تجاوز اکبر خرمدین به دخترش آرزو بود. نخستین ادعا را یکی از دوستان آرزو (دختر اکبر خرمدین) مطرح کرد. او مدعی شد که اکبر از کودکی به دخترش آرزو تجاوز می‌کرده و احتمالا انگیزه‌اش از کشتن دختر، پسر و دامادش، فاش‌شدن این راز بوده است. اما تحقیقات بازپرس پرونده و تیم جنایی نشان داد که این ادعا دروغ است و از طرفی دوست آرزو هرگز حاضر نشد با مراجعه به دادسرا این ادعا را طرح کند. خواهر آرزو و حتی خانواده داماد آنها (فرامرز) نیز این ادعا را تکذیب کردند و گفتند که بی‌شک اگر این ماجرا صحت داشت، آنها متوجه می‌شدند و حتما آرزو درباره این اتفاق با آنها حرف می‌زد.

دومین ادعای تجاوز را همسر اکبر خرمدین مطرح کرد. او که پس از دستگیری در زندان زنان به‌سر می‌برد، مدتی قبل و در یک فایل صوتی مدعی شد که شوهرش به دخترشان آرزو تجاوز می‌کرده و رفتار بدی با اعضای خانواده داشته و حتی او را در خانه شکنجه و زندانی می‌کرده است.

در چنین شرایطی رسیدگی به پرونده در دادسرای جنایی ادامه داشت و هنوز کیفرخواست صادر نشده بود که مدتی پیش خانواده فرامرز (داماد خرمدین‌ها) به دادسرای جنایی تهران رفتند و از قصاص گذشتند.