زلزله ترکیه و پایان یک ادعای فرهنگی/ ایرانی‌ها باهوش‌ترین انسان‌های جهان نیستند/ در فرنگ هم به اموات سر می زنند
به گزاشر اقتصادنیوز به نقل از عصرایران، ما بهترین مردم دنیا هستیم. هم نوع دوست‌تر از ما ایرانی‌ها در جهان وجود ندارد. احساسی‌تر از ما در گیتی نیست و در نهایت هنر نزد ایرانیان است و بس.
جملات بالا را احتمالا بارها وبارها شنیده‌اید به ویژه وقتی حوادثی مثل سیل و زلزله اتفاق می‌افتد. متاسفانه این ویژگی در بسیاری از ما وجود دارد که فکر می‌کنیم آسمان شکافته شده و ما ایرانی‌ها با تمام خوبی‌ها به زمین افتاده‌ایم و باقی مردم جهان هیچ بویی از انسانیت نبرده‌اند.
همین زلزله ترکیه و سوریه را ببیند. بسیاری از مردم در این دو کشور دست به دست هم داده تا به زلزله‌زده‌ها کمک کنند. بسیاری از آدم معروف‌های ترکیه کار و زندگی خود را تعطیل کرده‌اند و به کمک مردم شتافته‌اند.
دقیقا همان کارهایی که وقتی زمین لرزه می‌آید، ما انجام می‌دهیم. پس در این زمینه تفاوتی با ما ندارد. یعنی وقتی می‌بینند مردم کشورشان دچار مشکل هستند، به کمک‌شان می‌آیند. نه تنها ترک‌ها و سوریه‌ای‌ها، بلکه در هرکجای دینا این اتفاق می‌افتاد مردم دست به دست هم می‌دادند تا غم مردم‌شان را کم کنند.
احتمالا بسیاری از ما فکر می‌کنیم که تنها ما هستیم که در ایام تعطیل یا روزهای عادی سری به اموات می‌زنیم و قبور آنها را تمیز می‌کنیم. نگارنده با چشمان خود دیده است که در فرنگ هم مردم به اموات خود سر می زنند و مدتی را بالای سر قبر آنها سپری می‌کنند و حتی قبور را با گل یا کاج سبز تزئین می‌کنند.
ما فکر می‌کنیم تنها ما در جهان هستیم که هنوز مهمانی‌های خانوادگی می‌رویم و خانواده همچنان سرپاست. اشتباه می‌کنیم؛ خانواده در بسیاری از نقاط جهان همچنان خانواده است و آنها هم در آخر هفته‌ها دور هم جمع می‌شوم و همچنان پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها احترام دارند.
خیلی از ما فکر می‌کنیم که باهوش‌ترین مردم دنیا هستیم و در آی‌کیو کسی روی دست ما نیست. این درحالی است که در آخرین تحقیقات، میانگین آی کیو(بهره هوشی) ایرانی‌ها ۸۴ است و بنا بر این آمار، مردم ایران از میان ۱۹۹ کشور جایگاه صدو نوزدهم را به خود اختصاص داده‌اند.
این نوشتار به دنبال تحقیر و یا کم نشان دادن ایرانی‌ها نیست. بله، ما بسیار با محبت هستیم و همچنان خانواده در زندگیها نقش مهمی دارد. ما هوای هم را در روزهای سخت داریم اما حرف این است که فکر نکنیم تنها ما هستیم و دیگران گوشت هم را می‌خورند و استخوان‌ها را دفن می‌کنند.
باید یاد بگیریم با واقعیت روبرو شویم و الکی خود را باد نکنیم. زندگی با واقعیت‌ها باعث می‌شود بهتر جامعه را بشناسیم و به سمت زندگی بهتر حرکت کنیم.
