رافائل نادال از تنیس کناره گیری کرد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ورزش سه، این تنیسور برجسته اسپانیایی در 38 سالگی به دوران حرفه‌ای خود پایان داد.
رافائل نادال امروز پنجشنبه اعلام کرد که به طور رسمی از تنیس حرفه‌ای کناره گیری می‌کند. او در ویدئویی احساسی گفت: «من بازنشسته می‌شوم.»
اقتصادنیوز: امیرحسین بادی، تنیسور جوان و خوش‌آتیه قم به همراه تیم ملی کشورمان به مقام قهرمانی جام دیویس سریلانکا دست یافت.
نادل 38 ساله اهل ماناکو با 92 عنوان قهرمانی راکت خود را آویزان کرد. او توانست 22 عنوان قهرانی در گرند اسلم کسب کند. علاوه بر کسب مدال طلای بازی‌های المپیک، هم در یک‌نفره و هم در دو ضرب، پنج قهرمانی در جام دیویس نیز در کارنامه افتخارات او دیده می‌شود.
نادال اعلام کرد که آخرین تورنمنت او جام دیویس 2024 (29 آبان تا 4 آذر) خواهد بود و سپس برای همیشه تنیس را کنار می‌گذارد.
انادال درباره خداحافظی خود توضیح داد: «من بسیار هیجان‌زده هستم که آخرین تورنمنت من جام دیویس به نمایندگی از کشورم است. این پایان یک چرخه است، زیرا یکی از اولین شادی‌های من فینال همین جام در سویا در سال 2004 بود.
رافا نادال، پادشاه 14 رولان گاروس، با 22 عنوان گرند اسلم، راکت خود را در فینال مالاگا آویزان خواهد کرد، که در آن اسپانیا برابر هلند اولین بازی خود را خواهد داد.
دوران حرفه‌ای او تحت تأثیر یک آسیب جدی مفصل ران قرار گرفت، که او را مجبور کرد در سال 2023 تحت عمل جراحی قرار گیرد و همین مصدومیت در نهایت او را به سمت بازنشستگی سوق داد.
نادال در ویدیوی خداحافظی خود گفت: «من در حال بازنشستگی از تنیس حرفه‌ای هستم. واقعیت این است که سال‌های سختی را پشت سر گذاشتم، به خصوص دو سال اخیر. فکر می‌کنم نتوانستم بدون محدودیت بازی کنم و همین باعث شد تا این تصمیم را بگیرم.
در این زندگی همه چیز یک شروع و یک پایان دارد. فکر می‌کنم زمان مناسبی برای پایان دادن به حرفه‌ای طولانی است. حرفه‌ای بسیار موفق‌تر از چیزی که هرگز تصور می‌کردم. من بسیار هیجان‌زده هستم که آخرین تورنمنت من جام دیویس به نمایندگی از کشورم است. این پایان یک چرخه است. من برای همه چیزهایی که توانسته‌ام در تنیس تجربه کنم فوق‌العاده خوش شانس هستم. از کل صنعت تنیس، راجر فدرر، جوکوویچ و همه همکارانم برای سال‌های متمادی تشکر می‌کنم. من چیزهای زیادی را با آنها پشت سر گذاشته‌ام و لحظات خوب زیادی را زندگی کرده‌ام که تا آخر عمر به یاد خواهم داشت.»
او در مورد تیم مربی‌گری و دستیارانش صحبت کرد: «آنها کارگر نیستند، آنها دوستان من هستند. آنها در تمام لحظاتی که من به آنها نیاز داشته‌ام آنجا بوده‌اند. لحظات بسیار خوب، لحظات بسیار بد، لحظاتی که در آنها مجبور شده‌ام سرسخت بمانم و زمانی که مجبور شده‌ام آرامش داشته باشم. ما آنقدر کنار هم زندگی کرده‌ایم که توضیح آن دشوار است».
نادال سپس به خانواده‌اش اشاره کرد: «خانواده برای من همه چیز است. مادرم تمام فداکاری‌هایی را که باید انجام می‌داد انجام داده است تا ما همیشه همه چیز داشته باشیم. همسرم، نری، ما 19 سال است که با هم هستیم. او همراه کامل من در این سفر بوده است. هر روز به خانه رفتن و دیدن اینکه چگونه پسرم هر روز در حال رشد است به من قدرتی می‌دهد که من را زنده نگه داشته و برای ادامه زندگی انرژی می‌دهد.»
