راز تغییر قانون فرزندآوری در چین
به گزارش اقتصادنیوز؛ وانگ فنگ، استاد دانشگاه کالیفرنیا (ایروین) و یونگ کای، استاد دانشگاه کارولینای شمالی (چپل هیل) که هر دو جامعه‌شناس و متخصص جمعیت شناسی در چین هستند، در مقاله‌ای برای روزنامه نیویورک‌تایمز با عنوان «راز سیاست ۳ فرزندی چین» نوشته اند:
بیش از پنج سال پس از آنکه دولت چین سیاست تک فرزندی خود را کنار گذاشت و به زوج های متاهل اجازه داشتن دو فرزند را داد، اکنون اعلام کرده است که آنها می توانند حداکثر سه فرزند داشته باشند.
این اقدام به طور ناگهانی و پس از نتایج حاصل از سرشماری ماه گذشته که هر ۱۰ سال یک‌بار انجام می شود، صورت گرفت. چین گزارش کرد که تنها 12 میلیون تولد در سال 2020 داشته و چهارمین کاهش متوالی سالانه را تجربه کرده و نرخ باروری در سال حدود 1.3 کودک به ازای هر زن بوده که بسیار کمتر از ۲.۱ نرخ مورد نیاز برای حفظ جمعیت محسوب می‌شود. هرچند به زودی که سیاست جدید ۳ کودک نیز همین روند نتایج را دنبال کرد، غیرقابل تصور و تا حد زیادی بی ربط خواهد بود.
اجازه داشتن سه فرزند به زوج های متاهل باعث افزایش قدرت باروری نمی‌شود یا دست کم نه به میزان زیاد. باروری در چین کم است ، به این دلیل که بسیاری از زنان دارای دو فرزند که واقعاً مایل به داشتن فرزند بیشتری بودند و به آنها اجازه داده نشده است. کم است زیرا بسیاری از زنان اصلاً نمی خواهند فرزند دوم یا فرزندی داشته باشند. پس چرا چین مداخله می کند؟
علی رغم پیش بینی های گلگون دولت از پنج سال پیش، واکنش مردم به لغو سیاست یک فرزند بسیار جالب بوده است. تعداد تولدها در سال ۲۰۱۶ ، اولین سال پس از اجرای سیاست ، افزایش یافت. اما از آن زمان تاکنون افت کرده است.
زوجیت باروری
یک مجموعه بطور خاص آشکار باید انجام شود که مربوط به چیزی است که جمعیت شناسان آن را زوجیت باروری می نامند؛ برآوردی از نسبت زنانی است که تعداد معینی از فرزندان دارند (یا فرزندی ندارند)، و فرزند دیگری (یا فرزند اول) را خواهند داشت.
محاسبات ما -براساس آمارهای سالانه اشتغال و آمار دولت چین - نشان می دهد که قبل از لغو سیاست یک فرزند ، حدود 40 درصد مادرانی که فرزند اول دارند ، فرزند دوم هم خواهند داشت. این به معنی این است که زوجیت-دو باروری حدود 0.4 است. (با توجه به قانون ممکن است این رقم بسیار بالا به نظر برسد ، اما اقلیت های قومی و زوج های روستایی که فرزند اول آنها دختر بود از این معافیت برخوردار بودند).
این آمار در سال 2017 به 0.81 افزایش یافت - بازهم دیری دیری نپایید که برای اولین بار از اجرای سیاست یک فرزند، این نرخ کاهش یافت. با این حال ، تا سال 2019 ، این میزان به 0.66 رسیده بود و با توجه به اینکه میزان باروری به 1.3 کاهش یافته بود ، احتمالاً از این محل، کاهش بیشتری داشته است: ما تخمین می زنیم که در سال 2020 بیش از 60 درصد از زنان در چین که یک فرزند داشتند ، فرزند دوم خواهند داشت، که بسیار کمتر از میزان مورد انتظار حزب کمونیست چین است. همچنین نسبت زنان چینی را که فرزند اول دارند ، در نظر بگیرید. قبل از سال 2009 ، نرخ زوجیت باروری برابر با یک بود1 از سال 2016 به طور مداوم زیر 0.7 بوده است.
این کاهش ها نتیجه بسیاری از تصمیمات زنان چینی در به تعویق انداختن ازدواج و فرزندآوری است. دلایل زیادی برای این تغییرات در رفتار زنان وجود دارد، از جمله ۳ عامل همبسته رشد شهرنشینی، دسترسی بیشتر زنان به آموزش عالی و افزایش انتظارات در مورد استانداردهای زندگی. نتیجه این است که تعداد ایده‌آل فرزندان در هر خانواده از نظر زنان به طرز چشمگیری کم است: براساس گزارش دفتر ملی آمار چین این رقم تنها 1.8 است.
بحران جمعیتی چین
واکنش مردم چین به سیاست جدید - قضاوت بر اساس دلسردی، شوخی و تمسخر این سیاست در پست‌های محبوب در شبکه های اجتماعی- حداقل شک و تردید عمیق جامعه را نشان می دهد. البته حزب کمونیست چین از همه اینها آگاه است. پس چرا سیاستی را دنبال می کند که می‌داند شکست خورده است و از قبل محبوبیتی ندارد؟
حتی وقتی دولت قوانین مربوط به تولید مثل را آسان می کند، این فقط به معنای تأیید وجود قوانین است. و قوانین را حزب تعیین می کند. کنترل جمعیت نیز پایه و اساس هر کشور نظارتی مثل چین است. حزب کمونیست چین به سادگی نمی تواند دست از این کار بردارد.
تنظیم خانواده برای چندین دهه یک سیاست اساسی دولت بوده است، یکی از ستون های پروژه مهندسی اجتماعی برجسته حزب کمونیست چین. امروز با سست کردن محدودیت های تولد فرزند ، این حزب ممکن است تصدیق کند که چین با یک بحران جمعیتی روبرو است، اما هنوز نمی تواند اجازه دهد که مفهوم کنترل جمعیت زیر سوال برود.
و بنابراین دولت چین فقط زنان را برای داشتن فرزندان بیشتر با تعیین قانون تشویق نمی کند، بلکه امیدوار است که نظر آنها را با مرخصی زایمان و سایر مزایای مربوطه جلب کند ، و همچنین قول داده است که منابع خود را در تمام سطوح کشور بسیج کند. این قول داده شده است که دولت "جوانان را به داشتن دیدگاه های صحیح در مورد دوست یابی ، ازدواج و خانواده راهنمایی کند."
برداشتن کنترل تولدها از نظر حزب کمونیست چین ، پذیرفتن ضمنی عدم موفقیت سیاست های گذشته است. با این وجود هر سیاست جدیدی که کمتر از حذف همه این مقررات کنترلگر باشد ، فقط شکست بیشتر را تضمین می کند.
