پوتین به دنبال احیای شوروی است؟

اکونومیست در سرمقاله شماره این هفته خود ضمن طرح این پرسش «او کجا متوقف خواهد شد؟» نوشته است: تاریخ ولادیمیر پوتین را به خاطر جنگش به سختی قضاوت خواهد کرد.

این نشریه نوشته است: رئیس‌جمهور روسیه یک حمله غیرقانونی به همسایه‌اش آغاز کرده است. در زمان شروع، در اوایل صبح خاکستری تیره و تار در 24 فوریه، یورش به اوکراین به دستور رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، اجتناب ناپذیری بیمارگونه پیدا کرده بود. با این حال هیچ چیز در مورد این جنگ اجتناب ناپذیر بود. این یک درگیری است که کاملاً ساخته خودش است. در جنگ و بدبختی که در راه است، خون اوکراینی و روسی‌های زیادی ریخته خواهد شد، و هر قطره از آن روی دستان آقای پوتین پاشیده خواهد شد.

او کجا متوقف خواهد شد؟

بنا به گزارش اکوایران، برای ماه‌ها، در حالی که آقای پوتین در انزوا باقی مانده بود و تقریباً 190000 سرباز روسی را در مرزهای اوکراین جمع آوری کرده بود، سؤال این بود: این مرد چه می‌خواهد؟ اکنون که مشخص است او هوس جنگ دارد، سؤال این است: او کجا متوقف خواهد شد؟

برای شنیدن آقای پوتین در آستانه تهاجم، او دوست دارد که جهان باور کند که او در هیچ چیز متوقف نخواهد شد. رئیس جمهور روسیه در سخنرانی جنگی خود که در 21 فوریه ضبط شد و همزمان با پرتاب اولین رگبار موشک های کروز علیه هموطنان اسلاو خود منتشر شد، او از "امپراتوری دروغ" که غرب است، انتقاد کرد. او که بر سر زرادخانه هسته‌ای خود غوغا می‌کرد، آشکارا تهدید کرد که هر کشوری را که سد راه او باشد، «درهم خواهد شکست».

دامنه جاه‌طلبی پوتین؛ کل اوکراین و سرزمین‌های مجاور

گزارش های اولیه، برخی تایید نشده، تنها بر مقیاس جاه‌طلبی او تأکید می‌کرد. گمانه‌زنی‌هایی وجود داشت مبنی بر اینکه رئیس جمهور روسیه ممکن است از کنترل دونتسک و لوهانسک، مناطقی در شرق اوکراین که شامل مناطق کوچک تحت حمایت روسیه است که هدف دیپلماسی لحظه آخری بودند، راضی باشد. اما همه اینها در مواجهه با یک حمله گسترده مچاله شده است.

گزارش‌ها حاکی از آن است که نیروهای زمینی روسیه از شرق عبور کرده و به سمت خارکف، دومین شهر اوکراین حرکت کرده اند. از جنوب، از کریمه به سمت خرسون حرکت می کنند. و از بلاروس در شمال، به سمت کیف، پایتخت. معلوم نبود با چه قدرتی حرکت می کردند. اما همانطور که گزارش‌های اطلاعاتی آمریکا و بریتانیا مدعی شده بودند، آقای پوتین ظاهراً آرزوی کل اوکراین را دارد.

او در بازیگری، محاسبات روزمره خطرات و منافع سیاسی را کنار گذاشته است. در عوض او توسط این ایده خطرناک و توهم آمیز هدایت می شود که قرار ملاقاتی با تاریخ دارد.

به همین دلیل است که اگر آقای پوتین بخش بزرگی از اوکراین را تصرف کند، گردآورنده این سرزمین ها برای برقراری صلح در مرزهایش متوقف نخواهد شد. او ممکن است به کشورهای ناتو که زمانی در امپراتوری شوروی بودند حمله نکند، حداقل نه در ابتدا. اما او که از پیروزی پف کرده است، آنها را در معرض حملات سایبری و جنگ اطلاعاتی قرار خواهد داد که از آستانه درگیری فاصله دارند.

حقیقت شنیع

آقای پوتین به این ترتیب ناتو را تهدید خواهد کرد، زیرا او به این باور رسیده است که ناتو روسیه و مردم آن را تهدید می کند. در اوایل این هفته، او از گسترش اتحاد به سمت شرق عصبانی شد. بعداً، او یک "نسل کشی" ساختگی را که به گفته او غرب در اوکراین از آن حمایت می کند، تقبیح کرد.

آقای پوتین نمی تواند به مردمش بگوید که ارتش او علیه برادران و خواهران اوکراینی آنها که آزادی را به دست آورده‌اند می جنگد. بنابراین او به آنها می گوید که روسیه در حال جنگ با آمریکا، ناتو و نیروهای نیابتی آن است.

حقیقت شنیع این است که آقای پوتین یک حمله غیرقانونی را به کشور مستقل همسایه انجام داده است. او به اتحاد دفاعی در غرب آن وسواس دارد. و او اصولی را که زیربنای صلح در قرن بیست و یکم است زیر پا می‌گذارد. به همین دلیل است که جهان باید بهای سنگینی را برای تجاوزات بر او تحمیل کند

.

۲ وظیفه مهم غرب علیه روسیه

این با تحریم های تنبیهی گسترده علیه سیستم مالی روسیه، صنایع با فناوری پیشرفته و نخبگان پولدار آن شروع می شود. درست قبل از تهاجم، زمانی که روسیه این دو جمهوری را به رسمیت شناخت، غرب تنها تحریم های ملایمی اعمال کرده بود. اکنون نباید دریغ کرد.

 اگرچه روسیه تصمیم به ایجاد یک اقتصاد قلعه‌ای را گرفته است، این کشور همچنان به جهان متصل است و همانطور که 45 درصد سقوط اولیه در بازار سهام روسیه نشان می‌دهد، آسیب خواهد دید.

درست است، تحریم ها به غرب نیز آسیب می رساند. قیمت نفت پس از تهاجم به بالای 100 دلار در هر بشکه رسید. روسیه تامین کننده اصلی گاز اروپا است. این کشور فلزاتی مانند نیکل و پالادیوم را صادر می کند و همراه با اوکراین گندم صادر می کند. همه اینها در زمانی که اقتصاد جهانی با تورم و مشکلات زنجیره تامین دست و پنجه نرم می کند، مشکلاتی را به همراه خواهد داشت.

و با این حال، با همان معیار، این واقعیت که غرب آماده است تا از تحریم‌ها رنج ببرد، به پوتین این پیام را می‌دهد که به تخلفاتش اهمیت می‌دهند.

وظیفه دوم، تقویت جناح شرقی ناتو است. تا به حال، این ائتلاف به دنبال این بود که در چارچوب پیمان امضا شده با روسیه در سال 1997 زندگی کند که عملیات ناتو در بلوک شوروی سابق را محدود می کند. ناتو باید آن را پاره کند و از آزادی هایی که برای ایجاد پادگان سربازان در شرق دارد، استفاده کند. که زمان می برد. در همین حال، ناتو باید اتحاد و قصد خود را با استقرار فوری نیروهای واکنش سریع چهل هزار نفری خود در کشورهای خط مقدم ثابت کند.

این نیروها به دکترین ناتو اعتبار می بخشند که حمله به یک عضو حمله به همه است. آنها همچنین به آقای پوتین نشان خواهند داد که هر چه بیشتر در اوکراین پیشروی کند، احتمال اینکه در نهایت حضور ناتو در مرزهایش را تقویت کند بیشتر خواهد بود - دقیقاً برعکس آنچه او قصد دارد.

و جهان باید به اوکراین در دفاع از خود و مردمش که بار رنج را به دوش خواهند کشید، کمک کند. تنها چند ساعت پس از جنگ، اولین گزارش ها از کشته شدن نظامیان و غیرنظامیان منتشر شد. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور، هموطنان خود را به مقاومت فراخواند.

آنها باید انتخاب کنند که چگونه و کجا آقای پوتین و ارتش و نیروهای نیابتی اش را در صورت استقرار یک دولت دست نشانده در کیف دفع کنند. ناتو به دلیل ترس از رویارویی بین قدرت‌های هسته‌ای، قصد اعزام نیرو به اوکراین را ندارد. اما اعضای آن باید با ارائه اسلحه، پول و سرپناه به پناهندگان و در صورت لزوم، دولت در تبعید اوکراین کمک کنند.

برخی می گویند که به چالش کشیدن آقای پوتین به این روش ها بسیار خطرناک است – زیرا او ارتباط خود را با واقعیت از دست داده است، یا به این دلیل که وضعیت تشدید خواهد شد، اشتباه محاسباتی خواهد کرد یا چین را در آغوش خواهد گرفت. این خودش یک اشتباه محاسباتی خواهد بود.

پس از 22 سال در اوج، حتی یک دیکتاتور با احساس بیش از حد توسعه یافته از سرنوشت خود، غریزه‌ای برای بقا و جزر و مد قدرت است. نظر بسیاری از روس‌ها، که درباره بحرانی که از ناکجاآباد آمده است نامشخص است، ممکن است در مورد راه‌اندازی یک جنگ مرگبار علیه برادران و خواهران خود در اوکراین، مشتاق نباشند. این چیزی است که غرب می‌تواند از آن بهره‌برداری کند.

پذیرفتن پوتین خطرناک‌تر است

پذیرفتن آقای پوتین به این امید که او شروع به رفتار خوب کند، خطرناک تر خواهد بود. حتی چین نیز باید ببیند که مردی که در آن سوی مرزها بیداد می کند، تهدیدی برای ثباتی است که به دنبال آن است. هرچه آقای پوتین امروز آزادتر باشد، مصمم‌تر برای تحمیل دیدگاه خود در فردا خواهد بود. و خون بیشتری ریخته خواهد شد تا در نهایت او را متوقف کند.