ملکه انگلیس از نوادگان حضرت محمد(ص) بود؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از فراز، «ملکه الیزابت از خاندان پیامبر اسلام است». این جمله‌ای است که شاید پس از مرگ ملکه الیزابت دوم در گروه‌های خانوادگی یا کانال‌های تلگرامی به چشمتان خورده باشد. اما ادعای روزنامه مراکشی که در تایمز انگلیس به آن اشاره شده چقدر می‌تواند صحیح باشد؟
اجداد ملکه یک مشت پادشاه و دوک و ارل بودند. این لیست چقدر می‌تواند شامل نام یک پیامبر مقدس نیز باشد؟
با مرگ ملکه بریتانیا، در سن ۹۶ سالگی، ادعای پیوند اجدادی او با حضرت محمد(ص) پس از چند سال دوباره در رسانه مطرح شد. یک روزنامه مراکشی در سال ۲۰۱۸، با ردیابی شجره‌نامه الیزابت دوم، ادعا کرد که ملکه پیشین انگلستان از نوادگان بنیانگذار اسلام است. بر اساس این ادعا، پادشاه بریتانیا از نوادگان بزرگ حضرت محمد (ص) است.
در ماه مارس ۲۰۱۸، گزارشی در روزنامه مراکشی Al-Ousboue اظهارات «هارولد بی بروکس بیکر»، مدیر یک انتشارات انگلیسی را تکرار کرد و مدعی شد ملکه چهل و سومین نواده مستقیم پیامبر اسلام است. در آن زمان، «بیکر» برای مارگارت تاچر، نخست‌وزیر وقت انگلستان نوشت: «مردم انگلستان کمتر می‌دانند که خون پیامبر اسلام در رنگ‌های ملکه جاری است».
کتک خوردن شدید یک سارق موبایل وسط خیابان توسط مردم+ فیلم
بر اساس این مطالعه، اجداد الیزابت دوم به ارل کمبریج در قرن چهاردهم، از طریق اسپانیای مسلمانان قرون وسطی، به حضرت فاطمه(س) دختر پیامبر برمی‌گردد. برخی از مورخان در این ادعا تردید دارند، اما سوابق نسب‌شناسی از اسپانیای اوایل قرون وسطی آن را تأیید می‌کند. این ادعا همچنین توسط «علی گوما»، مفتی اعظم سابق مصر تایید شده است.
نسب الیزابت با محمد(ص)، برای اولین بار به طور رسمی در پژوهش «پیریج برک» عنوان شد. گفته می‌شد که ملکه از تبار «زایده»، شاهزاده خانم مسلمانی است که در قرن یازدهم از «سویا» گریخت و بعدها مسیحی شد. «زایده» چهارمین همسر پادشاه سویل، «المعتمد بن عبّاد» بود. زایده پسری به نام سانچو از او داشت که یکی از نوادگانش در قرن یازدهم، با ارل کمبریج ازدواج کرد.
شاهزاده خانم مسلمان، در جریان تهاجم آلمورایدها به امپراتوری عباسیان، به دربار آلفونسو ششم، پادشاه اسپانیاییِ لئون، کاستیل و گالیسیا گریخت. او مذهب کاتولیک رومی را پذیرفت، نام خود را به ایزابلا تغییر داد و سانچو پسری را به دنیا آورد که جد ریچارد کونیسبرو، سومین ارل کمبریج بوده و ادوارد چهارم، پادشاه انگلستان از نسل خونی او بود. باید گفت که اگرچه این ادعا به طور رسمی تأیید نشده، طبق بسیاری از گزارش‌ها، یک «جعل تصادفی» نیست و می‌تواند به عنوان «یک ادعای قابل مطالعه» در نظر گرفته شود.
اکثر خانواده‌های سلطنتی اروپا با یکدیگر فامیل هستند و زمانی، خاندان سلطنتی اسپانیا با خانواده‌های سلطنتی اسلامی روابط زناشویی و خونی داشتند. حاکمیت خلافت بنی‌امیه بر بسیاری از مناطق اسپانیا می‌تواند این ادعا را تقویت کند.
در سال ۲۰۱۸ و با انتشار ادعای روزنامه مراکشی در «تایمز انگلیس»، هفته‌نامه اکونومیست در یادداشتی نوشت: «معلوم نیست چرا این ادعاها حالا دوباره مطرح شده‌اند. از سال ۱۹۸۶ صحبت‌هایی در این زمینه وجود داشت».
رئیس پژوهشکده انساب قم در سال ۱۳۹۷ در واکنش به انتشار شجره‌نامه‌ای از ملکه الیزابت دوم، که او را به خاندان اهل بیت(ع) منتسب کرده است، گفت: «شجره نامه‌ای که برای ملکه انگلستان تهیه شده بسیار ناشیانه جعل شده است؛ چرا که شجره‌نامه از حیث نسب باید حداقل در حدود ۴۲ نفر باشد و حال آنکه این شجره نامه ساختگی اینگونه نیست.»
در ادامه فکت‌نامه می‌نویسد: نسب خانوادگی ملکه الیزابت دوم تا اوایل قرن ۱۵ میلادی کاملا روشن و مشخص است، اما درباره پیش از آن تردید و ابهام‌هایی وجود دارد. برای اعتبارسنجی این شجره‌نامه اغلب منابع غربی به ابهام‌ها درباره «زیده» که عامل ارتباط فرضی بین پادشاهی مسیحی و مسلمان اسپانیا معرفی شده، تاکید می‌کنند. اما ابهام بزرگ، نه «زیده»، بلکه نسب حاکمان مسلمان اندلس به پیامبر اسلام است که کل اعتبار شجره‌نامه را زیر سوال می‌برد.
در شجره‌نامه ادعایی، نسب حاکمان مسلمان سویل به فردی به نام «نعیم اللخمی» حاکم مسلمان اندلس رسیده. نام نعیم در تاریخ ابن‌خلدون نیز ذکر شده است. ابن‌خلدون هیچ اشاره‌ای به نسبت اللخمی با خانواده پیامبر اسلام نکرده است.
در سایر منابع اسلامی-عربی «موسی‌بن‌نصیر لخمی» یکی از فاتحان و اولین حاکم مسلمان سویل معرفی شده است. تبار موسی‌بن‌نصیر لخمی روشن است. در هیچ‌کدام از منابع تاریخی هم به ارتباط خانواده لخمی با فرزندان و نوادگان امام دوم شیعیان اشاره‌ای نشده است.
با این اوصاف به نظر می‌رسد آنچه گفته می‌شود، بی‌پایه و اساس، و زایده ذهن و تخیل افرادی است که با کنار هم قرار اطلاعات درست و غلط، مدعی شده‌اند «نسب ملکه بریتانیا به امام دوم شیعیان و پیامبر اسلام می‌رسد.»
