ایران مدت‌هاست که در تله ایران‌سوز دوگانگی حاکمیت افتاده است!
به گزارش اقتصادنیوز جلایی‌پور در این گفت‌وگو تاکید کرد اینکه چرا رؤسای‌جمهوری که از سوی مردم انتخاب می‌شوند، نمی‌توانند کار کنند، برای هر رئیس‌جمهوری هم علل خاص دارد و هم علل عام دارد. من در این‌جا به یک علت عام و همیشه حاضر اشاره می‌کنم. حکومت ایران یک «نظام دوگانه» است و تا این دوگانگی وجود داشته باشد، مشکل شکاف اختیار و مسئولیت در کشور باقی خواهد ماند و هزینه اداره کشور سرسام‌آور می‌شود و ایرانیان در تنگنای زندگی قرار خواهند داشت.
این دوگانگی چیست؟ از یک طرف، یک بخش کشور همچنان خود را انقلابی می‌داند و قبول ندارد که انقلاب در سال ۵۷ پیروز شده و دیگر حکومت منتخب و قانون باید به کار خود ادامه دهد. گویی این بخش معتقد به «انقلاب دائمی» است. در واقع این بخش هدف انقلاب را برقراری حکومت مردمی، قانونی و توسعه‌گرا نمی‌داند.
این بخش معتقد است جمهوری و توسعه کالاهای غربی و ضدانقلابی و ضداسلامی است. این بخش دنبال «هدایت انقلابی» جامعه به‌سوی تمدنی مذهبی و فراملی است و برای طرح‌هایش هم پاسخگو نیست. این ایده‌آل‌ها و طرح‌های انقلابی زمان هم ندارد. یعنی این تمدن فراملی ممکن است چند سال یا چند ده سال دیگر و یا چند قرن دیگر شکل بگیرد! ولی می‌گویند شکل می‌گیرد. هر کسی هم نقد کند می‌گویند وابسته به غرب یا واداده است.
این بخش از حکومت دوسوم امکانات کشور را در اختیار دارد. یک بخش دیگر حکومت همان بخشی است که به ظاهر منتخب مردم است (مثل ریاست‌جمهوری و مجلس و شوراهای شهر). این بخش در برابر مردم مسئول است ولی اختیارات و امکانات لازم را برای تغییر در دست ندارد.
بخش اول از آرزوهای انقلابی خود می‌گوید و در اداره کشور از بخش منتخب حکومت، دائم طلبکار است.
متاسفانه ایران مدت‌هاست که در تله این دوگانگی ایران‌سوز افتاده است. به‌عنوان مثال شما در همین روزها آثار این تله را در موضوع حجاب می‌بینید. بخش منتخب حکومت عملاً فهمیده که راهی ندارد جز احترام به تکثر در پوشش مو (با حجاب، شل‌حجاب، بی‌روسری) و حکومت که نمی‌تواند با هر خانواده‌ای که یک فرد بی‌روسری دارد، بجنگد. اما بخش اول می‌گوید حجاب همه چیز نظام انقلابی است لذا راه را باز می‌کند که نیروهای امنیتی با مردم درشت حرف بزنند و به رغم اینکه رئیس قوه قضائیه به قضات می‌گوید این احکام عجیب را ندهید، ولی آن قضات ویژه رای را می‌دهند چون می‌دانند قدرت کجا هست! چون این تعارض ساختاری در حکومت وجود دارد.
حتی وقتی خالص‌سازان در انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ «دولت یکدست» تشکیل می‌دهند باز مشکل حل نمی‌شود. الان دولت یکدست دارد بروکراسی، نظام پزشکی و مهندسی کشور را به نفع فرامین بخش اول شخم می‌زند. برخی نهادها، اساتید پزشکی و مهندسی را بازنشسته می‌کنند ولی کارهای کشور و معیشت مردم سروسامان نمی‌گیرد.
اشاره شد این تعارض و دوگانگی مزمن در چهار دهه گذشته، ساختاری حجیم و ناکارآمد درست کرده و جامعه را ناراضی، جنبشی و معترض کرده است. آینده جامعه هم معلوم نیست. ولی کشورهای همسایه حداقل در فرایند اقتصادی دارند پیش می‌روند. متاسفانه الان ارز اول در کشور ما درهم امارات است.
