راز غیبت بن‌سلمان در جنگ غزه
به گزارش اقتصادنیوز در این مطلب آمده است: ولیعهد عربستان سعودی، کشورش را به عنوان تاثیرگذارترین بازیگر خاورمیانه معرفی کرده؛ با این حال، همچنان توپ را در زمین دیپلماسی واقعی نگه داشته و اثر ملموسی از او در جنگ میان اسرائیل و حماس دیده نمی‌شود.
استیون کوک، پژوهشگر ارشد مطالعات خاورمیانه در شورای روابط خارجی آمریکا و ستون‌نویس فارین پالیسی در این نشریه می‌نویسد: هنگامی که صحبت از سیاست خارجی و مدیریت بحران به میان می‌آید؛ سعودی‌ها بی‌فایده به نظر می‌رسند، آن‌گونه که یک مقام ارشد سابق دولت ایالات متحده هفته گذشته برایم بیان کرد. به نظر می‌رسد دلیل این بی‌فایده بودن آن است که سعودی‌ها در تنگنا قرار دارند: آنان کماکان برای تضمین و تامین امنیت‌شان به واشنگتن وابستگی دارند؛ همان کشوری که به تسهیل حمله به نوار غزه توسط اسرائیل کمک می‌کند، همان کشوری که تا چند هفته پیش ولیعهد سعودی با آن همکاری کرده بود و به نظر می‌رسید که مایل به توافق با اسرائیل بدون وعده تشکیل کشور فلسطین بوده است.
دقیقا پیش از دیدار ولیعهد سعودی با وزیر خارجه آمریکا در تاریخ ۱۵ اکتبر، وزارت خارجه عربستان بیانیه‌ای منتشر کرد که در بخشی از آن آمده بود ریاض درخواست اسرائیل برای جابه‌جایی اجباری مردم غزه را رد می‌کند و تداوم هدف حمله قرار دادن غیرنظامیان غیرمسلح از سوی اسرائیل را محکوم کرده بود. این موضع اصولی است. با وجود این، اگر سعودی‌ها آن گونه که ادعا می‌کنند، نمی‌توانند در ریاض بنشینند و چیزی جز اعتراض شدید به وضعیت وحشتناک غزه ارائه نکنند.البته اگر بخواهیم منصف باشیم سعودی‌ها کاری انجام دادند. آنان در تاریخ ۱۸ اکتبر جلسه کمیته اجرایی سازمان همکاری اسلامی را تشکیل دادند.
وزیر خارجه عربستان در سخنان خود در جلسه کمیته اجرایی که ایران را نیز شامل می‌شد بی‌عملی و استانداردهای دوگانه جامعه بین‌المللی در واکنش به عملیات نظامی اسرائیل در غزه را محکوم کرد. فیصل بن فرحان همچنین حمایت عربستان از طرح صلح عربی در سال ۲۰۰۲ میلادی را تکرار کرد.این ابتکار عمل به رهبری «عبدالله بن عبدالعزیز» ولیعهد وقت عربستان سعودی،کشورهای مسلمان عرب و غیرعرب را متعهد به عادی‌سازی روابط با اسرائیل در ازای تشکیل کشور فلسطین می‌ساخت. البته مدت‌هاست که این طرح مرده محسوب می‌شود. با وجود این، وزیر خارجه عربستان سعودی با استناد به آن یکی از معدود مواردی را که سعودی‌ها چیزی ملموس در برقراری صلح میان اسرائیل و فلسطین برای ارائه داشتند برجسته ساخت و بر تعهد ریاض به عدالت برای فلسطینیان تاکید کرد.
او در طول سخنرانی خود نه تنها اسرائیل و غرب را به خاطر خونریزی در غزه، بلکه حماس را نیز به دلیل هدف قرار دادن غیرنظامیان اسرائیلی مورد انتقاد قرار داد. درست است که ترکی اکنون فاقد منصب دولتی محسوب می‌شود اما او کماکان فردی است که در انظار عمومی اظهاراتی را بیان کرده که مقام‌های رسمی سعودی می‌خواهند بگویند اما نمی‌توانند به صورت علنی بیان کنند.
سعودی‌ها می‌توانند در انتقاد از حماس صریح‌تر باشند، آنان می‌توانند پناهگاه امنی برای فلسطینیانی که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند ارائه دهند و از روابط خوب خود با اسرائیل برای شکل‌دهی خصوصی واکنش اسرائیل به حمله ۷ اکتبر استفاده کنند. با وجود این، ولیعهد عربستان سعودی ظاهرا به این نتیجه رسیده که بهتر است خود را این گونه و به شکل علنی در معرض دید افکار عمومی قرار ندهد. از منظر او، صدور بیانیه‌ها، انتقاد از جامعه بین‌المللی، تماس با همتایان خود و معاشرت با ستاره‌های فوتبال استراتژی بهتری است. شاید این طور باشد. با وجود این، چنین رویکردی باعث می‌شود عربستان سعودی ضعیف به نظر برسد و ضعف خود را آشکار سازد.
