چند توصیه به مسعود پزشکیان/ آقای رئیس‌جمهور؛ بر قسم خود وفادار می مانید؟
به گزارش اقتصادنیوز روزنامه هم میهن نوشت: درحالی‌که عملکردهای آنان به‌شدت متفاوت از هم بود و اغلب نیز یکدیگر را به‌طور کامل تخطئه می‌کنند. اگر قرار باشد که قسم خوردن مابه‌ازای بیرونی نداشته باشد، پس فایده قسم خوردن چیست؟
اکنون آقای پزشکیان در مجلس قسم یاد کرده است. این قسم نافی و حتی جانشین وظیفه شهروندی او نیست. او یا هر مسئول دیگری پیش از آنکه قدرت رسمی داشته باشند مسئولیت اخلاقی و انسانی در مقام شهروندی دارند.
رؤسای‌جمهور تعبیر از قسم خوردن را به حضور در قدرت و تمکین در برابر آنچه که واقع می‌شود، تقلیل می‌دهند. انتظار ما از آقای پزشکیان دو چیز است؛ اول، در مقام شخص خودشان بکوشند که نه‌فقط به قسم خود پایبند باشند، بلکه مهمتر آنکه حق را به گونه‌ای تعبیر نکنند که در میدان عمل مصداقی در نقض آن پیدا نشود.
سخنان انتخاباتی آقای پزشکیان روشن بود. این تصور را انتقال می‌داد که حتماً حقوق زیادی ضایع شده است؛ پس باید در برابر آنها ایستاد. حداقل آنها را نفی و رد کرد و نه توجیه. این کار هم در مقام رئیس‌جمهور باید انجام شود و هم در مقام مسعود پزشکیان به‌عنوان یک شهروند معتقد به نهج‌البلاغه.
نکته دوم و مهمتر اینکه، به انجام فردی تعهد خود کفایت نکند؛ بلکه در کنار انتخاب مدیرانی که با او به معنای واقعی هم‌قسم شوند، کوتاهی نکند. همچنین، نهادهای رسمی مثل دستگاه قضایی و سازمان‌های بازرسی و نهادهای غیررسمی نظارتی مثل رسانه‌ها و احزاب و نهادهای مدنی را فعال و تقویت کند تا با انجام وظایف داوطلبانه خود بخش نظارتی را استحکام بخشند و به‌عنوان بازوی رئیس‌جمهور برای انجام تعهدات وی عمل کنند و اگر هم روزی رئیس‌جمهور خواست به قسم خود بی‌توجهی کند، آنان او را به پاسخگویی بطلبند.
تاریخ نشان خواهد داد که مسعود پزشکیان تا چه حد به شعارهای خود و دستورات نهج‌البلاغه که به آن عشق می‌ورزد، ملتزم و متعهد است. ما امیدواریم؛ شما را نمی‌دانیم.
