3 سناریوی بورس تهران در فصل انتخابات

به گزارش اقتصادنیوز ، در بازه‌های زمانی متعددی در بورس تهران پس از دوره‌های نزولی قیمت سهام، در مدت زمان کوتاهی شاهد توجه سهامداران به نمادهای کوچک بوده‌ایم. پس از رشد قیمتی کوچک‌تر‌های بازار به تدریج ظرفیت این نمادها برای تحرک بیشتر پر می‌شود و نقدینگی راه نمادهای متوسط و بزرگ (از منظر ارزش بازار) را پیش می‌گیرد.

بررسی‌روند کنونی شکل گرفته در بازار سهام (یعنی توجه به نمادهای کوچک‌تر پس از نزول قیمت‌ها و در ادامه تحرکات در شرکت‌های متوسط و بزرگ) مشابه دو مقطع در دو سال گذشته بوده است. در این دو مقطع پس از تجربه رشد قیمت‌ها در نمادهای کوچک و پرشدن ظرفیت این صنایع برای رشد بیشتر، صنعت خودرو به‌عنوان اولین صنعت جذاب بازار وارد مسیر صعودی می‌شود. علت این موضوع را می‌توان در سهام شناور بالاتر شرکت‌های خودرویی جست‌وجو کرد. به عبارت دقیق‌تر به دلیل بالاتر بودن سهام شناور این شرکت‌ها سهامداران آسان‌تر می‌توانند زمینه تحرک این نمادها را فراهم کنند. در ادامه به تشریح این دو مقطع می پردازیم.

مقطع اول. به زمستان سال 94 برمی‌گردیم. زمستان آن سال پس از یک دوره طولانی مدت افت قیمت‌ها و پس از آن توجه معامله‌گران به نمادهای کوچک آغاز شد. رفته رفته توجه معامله‌گران از نمادهای کوچک به نمادهای زیرمجموعه گروه خودرویی معطوف شد. برجام این توجه را به اوج خود رساند. برجام و به دنبال آن مجموعه‌ای از اخبار در مورد قراردادهای جدید در گروه خودرویی، شاخص کل بورس تهران را وارد مسیر صعودی کرد. به عبارتی نوسان‌های مثبت در نمادهای کوچک و در ادامه استقبال از خودرویی‌ها به رشد دسته‌جمعی بازار انجامید.

مقطع دوم. در بهار سال 95 نیز پس از افت قیمت‌ها در روزهای پایانی زمستان شاهد توجه معامله‌گران به نمادهای کوچک و در ادامه اقبال معامله‌گران به نمادهای خودرویی بودیم. روندی که البته پایدار نماند. بر همین اساس بود که در پایان بهار آن سال شاهد نزول بیش از 10 درصدی شاخص کل سهام بودیم. مقطع زمانی کنونی در حالی یک سکانس تکراری از دو مقطع نامبرده را نشان می‌دهد که برای مقایسه این سه بازه زمانی باید مجموعه‌ای از محرک‌ها و ریسک‌ها را در نظر گرفت. همان‌طور که اشاره شد در زمستان 94 عامل برجام مهم‌ترین نقش در همه گیر شدن رشد بازار را داشت. در بهار 95 اما نبود محرک خاص در کنار فشار فروش در نمادهای عمده بازار را به ورطه نزول کشاند.

در اینجا سوالی مطرح می‌شود: ادامه روند کنونی به مسیر بازار در کدام مقطع شبیه‌تر است؟ برای بررسی این دو موضوع باید به شرایطی که اکنون بازار سهام با آن دست و پنجه نرم می‌کند، پرداخت. در شرایط کنونی، به‌طور قطع محرک قدرتمندی همچون برجام وجود ندارد. با این حال تحت تاثیر چند عامل این امکان وجود دارد که نقدینگی قابل توجهی وارد بازار سهام شود. اول آنکه انتظار می‌رود مطابق وعده‌ها از سمت صندوق تثبیت بازار نقدینگی وارد بازار سهام شود. الزام صندوق‌های با درآمد ثابت به سرمایه‌گذاری پنج درصدی در سهام محل دیگری برای انتظار تزریق نقدینگی به بازار سهام است. از این محل پتانسیل ورود حدود 4 الی 5 هزار میلیارد تومان به بورس تهران وجود دارد. این دو موضوع در کنار هم می‌تواند محرک رشد قیمت‌ها در بازار سهام باشد. البته در مورد عملی شدن همچنان ابهاماتی وجود دارد و زمان بندی انجام این دو موضوع روشن نیست.

از سوی دیگر در مقطع کنونی امکان ورود پول‌های خرد به بازار در آستانه نزدیک شدن به مهم‌ترین اتفاق سیاسی کشور در سال 96 یعنی انتخابات ریاست جمهوری نیز مطرح می‌شود. این فرضیه در بین سهامداران وجود دارد که با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری، دولت تلاش‌هایی برای بهبود قیمت در بازار سهام انجام دهد. این فرضیه می‌تواند منجر به تهییج سرمایه‌گذاران برای ورود به بورس تهران شود و در نهایت تزریق نقدینگی از محل این سرمایه‌گذاران یک عامل حمایتی دیگر از بازار سهام شود. رسیدن قیمت اکثر سهام به کف تکنیکال نیز می‌تواند محرک دیگری برای رشد قیمت‌ها در بازار سهام در مقطع کنونی باشد. ضمن آنکه نزدیک شدن به فصل مجامع نیز به دلیل تعدیل نسبت قیمت بر درآمد سهام با ایجاد فرصت‌های جذاب‌تر برای خرید می‌تواند رشد عمومی قیمت سهام را در ادامه به دنبال داشته باشد.

در حالی که این محرک‌ها می‌تواند رشد قیمت‌ها در بازار سهام را فراگیر کند، با این حال نباید ریسک‌های پیرامون بازار سهام در این مقطع زمانی را از نظر پنهان داشت. سهامداران عمده شرکت‌ها مترصد کوچک‌ترین فرصت برای فروش سهام و تامین نقدینگی هستند. از این رو ریسک فشار فروش در نمادهای بزرگ مانعی بر سر راه رشد قیمت عمومی سهام به شمار می‌رود. علاوه بر این، ریسک افت قیمت‌ها در بازارهای جهانی نیز می‌تواند شرایط پیش روی بورس تهران را تغییر دهد. بر اساس موارد مزبور سه سناریو برای ادامه مسیر بورس تهران در مقطع فعلی عنوان می‌شود.

سناریوی اول: تقویت محرک‌های موجود در بازار می‌تواند مسیری مشابه مسیر بازار در زمستان سال 94 را پیش‌روی معامله‌گران قرار دهد.

سناریوی دوم: فشار فروش در نمادهای عمده بر محرک‌های موجود در بازار سهام غلبه کرده و در نهایت مسیر بورس تهران، تجربه روند بورس در بهار95 خواهد بود.

سناریوی سوم: روند طی شده شاخص سهام در روزهای آتی متفاوت با دو دوره پیش از آن خواهد بود. روند قیمت‌ها در بازه زمانی کنونی تحت‌تاثیر رشد قیمت‌ها در نمادهای کوچک و متوسط ادامه پیدا می‌کند. به بیان دیگر کسب بازدهی در سهم‌های کوچک و عدم تحرک در سهم‌های بزرگ موجی از خروج نقدینگی را از سهم‌های بزرگ به سمت سهم‌های کوچک‌تر ایجاد می‌کند. این رشد‌ها نمی‌توانند رشدی فراگیر همانند زمستان 94 را رقم بزنند. ضمن آنکه شاخص کل سهام تحت‌تاثیر رشد نمادهای کوچک نیز قادر به تحرک خاصی نخواهد بود.