هرکدام از مواد مخدر چه تاثیری بر مغز می گذارد؟

بیتوته؛ مواد شیمیایی و خوراکی زیادی در دنیا وجود دارند که هر کدام می توانند تاثیر خاصی بر روی بدن ما داشته باشند. گاهی اوقات با مصرف یک قرص، تمام دردها فراموش می شود و احساس خوبی به ما منتقل می گردد. از جمله آن ها می توان به مواد مخدر اشاره نمود که البته تاثیرات مخربی بر روی بدن خواهند داشت.

ماریجوانا

هنگامی که ماده فعال ماریجوانا یعنی «THC» به مغز می رسد، این عضو هورمون دوپامین را آزاد می کند و به همین دلیل، احساس خوبی به ما دست می دهد. این همان ماده ایست که هنگام انجام کارهای لذت بخشی مانند غذا خوردن، در بدن ما ترشح می شود. همین امر می تواند در برخی موارد به بدن ما آسیب بزند. اگر بیش از حد احساس رضایت به شما دست دهد، ممکن است دیگر احساسات خوب را کمتر حس کنید.

قارچ های جادویی

تحقیقات نشان می دهند که این نوع قارچ ها به نوعی همانند روانگردان ها عمل می کنند. آن ها فعالیت های همیشگی مغز را تغییر داده و ارتباطات جدیدی میان قسمت های مختلف برقرار می سازند. این اتصال ها، حس های مختلف را با یکدیگر ترکیب می کنند و باعث می شوند که همه چیز به هم بریزد. آن ها بدون ضرر هم نیستند و می توانند اضطراب های بیش از حد و یا توهمات خطرناک را به همراه داشته باشند.

الکل

همانند دیگر مواد، مشروبات الکلی نیز انتقال دهنده های عصبیِ کنترل کننده فکر و رفتار را تغییر می دهند. الکل با متوقف نمودن این پیام رسان های محرک، قدرت تفکر، سرعت تنفس و نرخ ضربان قلب ما را کاهش می دهد.

به نظر می رسد این موارد، انرژی ما را افزایش می دهند. این ماده، پیام رسان های بازدارنده که معمولا باعث آرامش هستند را تقویت می کند. به علاوه، مقداری ماده دوپامین نیز آزاد می شود که قبلا درباره آن توضیح داده ایم.

هروئین

مغز ما، هروئین را به مورفین تبدیل می کند. این امر آرامش را به همراه دارد و گیرایی مواد مخدر نامیده می شود و چگونگی درک ما از درد را تغییر می دهد. به همین دلیل است که افراد بعد از تزریق آن، احساس سرخوشی زیادی دارند. به دلیل آن که سلول های مغز نیز دارای این ویژگی هستند، مصرف بیش از حد می تواند توقف تنفس، آسیب به مغز، رفتن به کما و مرگ را به همراه داشته باشد.

مواد مخدر کاهش دهنده درد

تحقیقات اخیر نشان می دهند که میان هروئین و داروهایی مانند ویکودین و اکسی کانتین، ارتباط وجود دارد. گزارش ها حاکی از آن هستند که این داروها در برخی موارد به جای هروئین مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا همان احساس را به مغز منتقل می کنند.

کافئین

کافئین را می توان پرمصرف ترین ماده روان گردان جهان دانست. این ماده سامانه عصبی مرکزی را تحریک نموده و به این وسیله، انرژی و سطح هوشیاری ما را افزایش می دهد. آزاد شدن آدرنالین نیز از دیگر تاثیرات کافئین است که البته می تواند باعث افزایش اضطراب شود. این ماده توسط عملکرد مشابهش با ملکولی به نام «آدِنوسین»، به ما کمک می کند.

اسید دالای لاما

این ماده همانند قارچ های جادویی برای شما توهم ایجاد می کند و قسمتی از مغز که حالات ما را کنترل می کند را تحت تاثیر قرار می دهد. به علاوه، بخش هایی که واکنش در برابر استرس را کنترل می کنند نیز دچار تغییر می شوند. مصرف آن می تواند هر گونه توهم مانند دیدن مرگ خود را به همراه داشته باشد.

فلاکا

به خاطر جدید بودن این ماده، دانشمندان هنوز درباره نحوه اثر گذاری آن بر روی مغز مطمئن نیستند. در حال حاضر، تنها می توان بر روی ترکیبات فلاکا مانند آمفتامین و کوکائین مانور داد. این مواد باعث رهاسازی دو هورمون می شوند: دوپامین که احساس خوبی را به بدن می دهد و نوراپی نفرین که ضربان قلب را افزایش داده و ما را هوشیار نگه می دارد.

وابستگی که توسط مواد مخدر مذکور ایجاد می شود، می تواند به سوء استفاده از آن بیانجامد. مصرف بیش از حد آن، عصبانیت، پارانویا، توهم و حس خشونت را به همراه خواهد داشت.

اکستازی

مصرف این ماده، عملکرد دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین را تقویت می کند. این موارد، نقشی اساسی در کنترل رفتار ما ایفا می کنند. افزایش سروتونین می تواند عامل تمام رفتارهای عجیب مصرف کنندگان باشد. استفاده زیاد و یا کم از این ماده، به مغز آسیب خواهد رساند. افرادی که آن ها را به صورت مزمن استفاده می کنند، در یادگیری و قدرت حافظه دچار مشکل می شوند.

کوکائین

تزریق، دود کردن و یا هر نوع مصرف، این ماده را وارد جریان خون نموده و آن را به مغز می رساند. رها سازی مقدار زیادی دوپامین، باعث می شود که احساس خوبی به مصرف کننده دست دهد. تاثیر آن به قدری زیاد است که برخی آزمایشگاه ها، از آن برای از بین بردن حیوانات استفاده می کنند. این ماده بخش های اصلی حافظه را تحت تاثیر قرار می دهد و به همین دلیل اعتیاد آور است.

در یک آزمایش، در اثر مصرف مداوم کوکائین، سلول های بخشی از مغز موش ها که بر روی تصمیم گیری و بازدارندگی موثر هستند، دچار تغییر شدند. هر چه مصرف بیشتر باشد، تمایل برای بازگشت نیز افزایش خواهد یافت.