سربازها قربانی فردوسیپور و سوژه برنامه 90
دوربین مخفی نود برای دومین هفته متوالی، در ورزشگاه آزادی حاضر بود تا مچ فروشندههای سیگار در این فضای ورزشی را بگیرد. البته که آنها نباید اجازه داشته باشند به سادگی به خرید و فروش سیگار در این فضا ادامه بدهند اما در ورزشگاههای لیگ برتری، بحرانهای جدیتر و بزرگتری نیز وجود دارد. مچگیری از مدیران ناکارآمد و بحرانساز، به مراتب سختتر از غافلگیرکردن چند دستفروش در آزادی است و از برنامه نود انتظار میرود کمی سختکوشتر باشد و همه تمرکزش را به سوژههای دمدستی معطوف نکند.
دومین دوربین مخفی نود از آزادی هم روی آنتن رفته اما هنوز نه نیروی انتظامی عزم جدیتری برای جلوگیری از ورود استوانههای سفید کوچک به ورزشگاه از خودش نشان داده و نه هواداران تصمیم دارند از عادت دود کردن سیگار در ورزشگاه دست بکشند. این ماجرا تا امروز تنها و تنها یک قربانی داشته است. یک قربانی در لباس سرباز که حالا باید تاوان تدوین بیرحمانه برنامه نود را بدهد. حرکت این سرباز وظیفه ابدا قابل دفاع نیست اما ربودن پنهانی تصویر او، بیشتر از سیگار زندگیاش را دود خواهد کرد.
«قربانی سرباز» یک اصطلاح آشنا در ورزش شطرنج است و زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که شطرنجباز، از سربازش به عنوان طعمه استفاده میکند تا بتواند یکی از مهرههای مهمتر حریف را از صفحه بازی بیرون بفرستد. برنامه نود نیز دست به این حرکت زده تا موضوع دخانیات در ورزشگاه را با جدیت بیشتری پیگیری کند و تاثیر بیشتری روی مخاطباناش بگذارد. ظاهرا عادل فردوسی پور نیز تصور میکند پسرانی که لباس سرباز به تن دارند، سربازهایی در صفحه شطرنج هستند. سربازهایی برای حذفشدن. جاندادن. کناررفتن و هموارکردن مسیر برای بازیکنانی که به دنبال پیروزی میگردند.