تشکیل یگان نیروی ویژه برای ترور رهبر کره شمالی
به گزارش اقتصادنیوز، آخرین باری که کرهجنوبی تصمیم به ترور رهبر کرهشمالی گرفت، هیچ چیز خوب و طبق برنامه پیش نرفت. در اواخر دهه 60، پس از اینکه کماندوهای کرهشمالی تلاش کردند تا کاخ ریاستجمهوری کرهجنوبی در سئول را غارت کنند، کرهجنوبی بهطور پنهانی افراد تبهکاری را در زندان یا در خیابانها یافته و آموزش داد تا وارد کرهشمالی شده و گلوی رهبر این کشور «کیم ایل سونگ» را ببرند. وقتی این ماموریت ناکام ماند، آن مردان طغیان کردند.
آنها مربیان خود را کشتند و پیش از اینکه خود را منفجر کنند تا سئول رفتند. این اپیزودی است که دولت دههها است آن را پنهان کرده است. «چو سانگ هون» در گزارشی برای نیویورک تایمز مینویسد اکنون که نوه رهبر کره یعنی «کیم جونگ اون» برنامه هستهای و موشکی خود را سرعت داده، سئول بار دیگر رهبری کرهشمالی را هدف گرفته است. یک روز پس از آنکه پیونگیانگ ششمین آزمایش هستهای خود را انجام داد، «سونگ یونگ مو»، وزیر دفاع کرهجنوبی، به نمایندگان پارلمان اعلام کرد که یگانی از نیروهای ویژه تا پایان سال جاری تشکیل خواهد شد که «یگان گردنزنی» نامیده میشود.
هدف این یگان زدن گردن رهبران کرهشمالی اعلام شده است. این پیامی تهدیدآمیز است که سئول درحال مخابره آن است. مقامهای دفاعی میگویند این یگان میتواند یورشهای مرزی را با هلیکوپترها و هواپیماهای ترابری که میتوانند شب هنگام به کرهشمالی رسوخ کنند، انجام دهد. به ندرت اتفاق افتاده که کشوری رئیس دولت دیگر را به ترور تهدید کند اما این استراتژی از سوی کرهجنوبی برای ایجاد وحشت و هراس در رهبران شمالی و عصبی کردن آنها و در نهایت به مثابه نتیجه آزمایشهای هستهای آنها بهکار گرفته میشود. تهدید به ترور همچنین ابزاری است که سئول بهکار گرفته تا پیونگیانگ را به میز مذاکره آورده تا پیشنهادهای «مون جائه این» را بپذیرد. «شین ون سیک»، یک ژنرال سه ستاره که تا پیش از بازنشستگی در سال 2015 از استراتژیستهای ارشد عملیاتی کرهجنوبی بود، میگوید: «بهترین بازدارندگی برای ما – در کنار تسلیحاتمان- این است که کاری کنیم کیم از زندگی خود بترسد و بر سر آن قمار نکند.» اگرچه رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا گفته که بهدنبال تغییر رژیم نیستند اما پیامی که از سئول مخابره میشود، چیز دیگری میگوید.
هفته گذشته دولت ترامپ محدودیتهای چند دههای بر کرهجنوبی برای ساخت موشکهای بالستیک قدرتمندتر را برداشت. آمریکا در دهه 70 به سئول کمک کرد که موشکهای بالستیک بسازد اما محدودیتهای سفت و سختی بر این کشور نهاد تا مانع مسابقه تسلیحاتی شود. «شین» میگوید: «ما اکنون میتوانیم موشکهای بالستیک بسازیم که کیم جونگ اون را در درون مخفی گاههای عمیق زیرزمینی هدف قرار دهد. نظر بر این است که این ترس را نه از طریق سلاح هستهای بلکه از طریق سلاحهای غیرهستهای به او بفهمانیم. زندگی کیم در کشوری قرون وسطایی هزار برابر بیش از شهروندان معمولی اهمیت دارد.» اگرچه اکثر مردم و سیاستمداران کرهجنوبی خواستار سلاح هستهای شدهاند و گزارش واشنگتنپست نیز این را تایید میکند که مردم کرهجنوبی بیش از هر زمان دیگری خواستار سلاح هستهای هستند اما «مون»، رئیسجمهور کرهجنوبی، همچنان خواستار شبه جزیره عاری از تسلیحات هستهای است. کرهجنوبی سال جاری بودجه دفاعی خود را 2/9 درصد از تولید ناخالص داخلی کشورش قرار داده یعنی سال جاری هزینههای دفاعی این کشور حدود 4/35 میلیارد دلار خواهد بود. برای سال آینده دولت «مون» بودجه 38/1 میلیارد دلاری را پیشنهاد داده است که 12 میلیارد دلار آن به دفاع در برابر کرهشمالی اختصاص دارد.
گزارشگر نیویورک تایمز میافزاید: توپخانه و راکتهای کرهشمالی اکنون در مرز مستقر شدهاند و میتوانند ظرف 10 دقیقه 5200 دور گلوله به سوی سئول شلیک کند. همچنین صدها موشک از سوی پیونگیانگ بهسوی سئول، توکیو و پایگاههای آمریکایی قفل شده است. کرهشمالی بمبهای هستهای خود را سبک و کوچک ساخته و وزن آنها 500 کیلوگرم است تا بتوان آنها را روی موشکها سوار کرد. این کشور موشکهای خود را در تونلهای زیرزمینی فراوان پنهان میکند. «دانیل. اِی. پینکستون»، متخصص دفاعی مینویسد؛ قابلیتهای جاسوسی، نظارتی و شناسایی مهم هستند. بدون آنها کرهشمالی به شکل «کور» شلیک خواهد کرد. در مقابل، کرهجنوبی 5 ماهواره جاسوسی به فضا فرستاده تا تحرکات نظامی این کشور را بهتر رصد کند. سئول اکنون با تلآویو و پاریس بر سر خرید ماهوارههای جاسوسی دیگر وارد مذاکره شده است.