ناگفته‌های مهم فرمانده نیروی دریایی ارتش از اعزام کلاهسبزها برای کمک به سانچی و تاخیر در اعزام
امیر دریادار «حسین خانزادی» پیرامون حادثه آتش‌سوزی و غرق‌شدن کشتی نفت‌کش ایرانی و عملکرد تکاوران نیروی دریایی ارتش در اعزام به چین، گفت: این حادثه دلخراش، بالغ بر ۸ هزار مایل دریایی دورتر از مرز‌های کشورمان اتفاق افتاد.
وی افزود: روز‌های اول حادثه، همه منتظر این بودیم که به محض اطفای حریق، امکان حضور تیم کنترل صدمات بر روی عرشه شناور وجود داشته باشد.
وقتی که ما از کلاهسبزها برای حضور در چین درخواست کردیم، بیش از یک تیپ کلاه‌سبز، آمادگی حضور خود را به صورت داوطلبانه اعلام کردند که این برای خود من یک افتخار بود. ما سرباز این مملکت هستیم و آمادگی داریم در هر نقطه‌ای از جهان از مردم و منافع کشورمان دفاع کنیم.
فرمانده نیروی دریایی ارتش با بیان اینکه به طور طبیعی، اعزام یک نیروی نظامی به کشور دیگری دارای تشریفاتی است، گفت: ما زمانی که این پیشنهاد را اعلام کردیم حدود سه روز از سانحه گذشته بود. تشریفات اعزام این عزیزان با توجه به اینکه باید ویزا می‌گرفتند، با چالش‌هایی مواجه شد. آن‌ها گفتند «نظامی» را برای حضور در این عرصه نمی‌پذیرند. تمهیداتی پیش بینی شد که اعلام کنیم این عملکرد و کاری که می‌خواهد انجام شود در قالب نظامی نیست. به ما گفتند این عزیزان نباید با لباس تکاوری در صحنه حاضر شوند. با وجود اینکه لباس تکاور‌ها برای‌شان یک ارزش بزرگ است، این لباس را از تن درآورده و حاضر شدند با هر آنچه آن‌ها پوشش اعلام کنند، در صحنه حاضر شوند.
امیر خانزادی ادامه داد: من خودم شخصا با فرمانده نیروی دریایی چین مذاکره کردم. در روز سوم حادثه ساعت به وقت چین ۱۱ شب و به وقت ایران حدود ۵ بعدازظهر بود. به من اعلام کردند ساعت ۱۱ شب است و دسترسی نیست. تاکید کردم «دقایق برای ما خیلی مهم است و بعدا این حتما پشیمانی به دنبال خواهد داشت، هر طور شده پیدا کنید تا با او صحبت کنیم». فرمانده نیروی دریایی چین را ساعت ۱۱ شب پیدا و با ایشان صحبت کردند؛ به سرعت همکاری کردند و هماهنگی لازم را با ارتش چین به عمل آوردند، به نحوی که یک ساعت بعد نماینده ارتش چین در مرکز هدایت عملیات حاضر شد و اعلام کرد آمادگی دارد هر تجهیزاتی را که نیاز است در اختیار بگذارد.
وی گفت: فرآیند رفت و برگشت صدور ویزای چین برای کلاه‌سبز‌های نیروی دریایی کمی طولانی شد و ۲ تا ۳ روز طول کشید. همکاران من در روز هفتم وارد صحنه شدند و در روز هفتم با توجه به اینکه کشتی از سواحل چین دور شده و به سواحل ژاپن نزدیک شده بود، امکان اعزام به وسیله بالگرد به دلیل فاصله زیاد وجود نداشت. با سریع‌ترین شناوری که امکانش بود، تکاوران دریایی را به صحنه اعزام کردند و به محض آمادگی اعزام تکاوران به کشتی، انفجار مهیبی اتفاق افتاد و تمام عرشه را آتش فراگرفت و متاسفانه با اندوه زیاد در همان لحظات شاهد غرق شدن این شناور بودیم.
