چرا خبر فروش 500 جنگده روس به ایران در قبال نفت، واقعیت ندارد؟!

روزنامه الدیار لبنان که در انتشار اخبار عجیب، جنجالی و سناریوهای دور از ذهن ید طولایی دارد، مدعی شد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه پذیرفته است، 500 جنگنده MiG-31 و MiG-35 به ایران بفروشد و جمهوری اسلامی نیز در ازای به‌طور روزانه یک میلیون بشکه نفت به روسیه صادر کند.

این خبر عجیب و غریب داستانی بود که این روزنامه لبنانی نوشت و با سرعتی خیره کننده در رسانه ها و شبکه های اجتماعی در ایران نیز بازتاب پیدا کرد. بدون اینکه نیازی به تکذیب مقامات رسمی ایران و یا روسیه باشد، باید گفت، این خبر با عقل و منطق و محاسبات استراتژیک جور درنمی آید و به همین جهت و بنا به دلایل زیر می توان با قاطعیت گفت که چنین خبری از اساس نمی تواند درست باشد.

نخست اینکه؛ فروش 500 جنگنده در قبال یک میلیون بشکه نفت در روز از سوی ایران با هیچ محاسبه ای پذیرفته نیست، چون نه ایران در وضعیت اقتصادی مناسبی است که بخواهد روزانه یک میلیون بشکه از نفت خود را هزینه چنین خرید سنگینی کند و نه اینکه روس ها بعید است قادر به تأمین 500 جنگنده برای ایران ظرف سه سال باشند. همچنین بعید است از ابتدای اختراع و به وجود آمدن جنگنده، چنین معامله ای در میان دو کشور با این بازه زمانی انجام گرفته باشد! آن هم دو کشوری که نمی توان از عنوان شریک راهبردی یا متحد راهبردی در روابط آن ها استفاده کرد!

دوم؛ روس ها در ماجرای سامانه دفاعی اس.300 به دلیل روابط خود با اسرائیل و اعراب و همچنین ملاحظاتی که در برابر آمریکا داشت، بیش از هشت سال تحویل این سامانه را به ایران به تأخیر انداخت و با تعلل زیاد به تعهدات خود عمل نکرد؛ حال چه اتفاقی در روابط ایران و روسیه افتاده است که آن ها را مجاب کرده 500 جنگنده به ایران بفروشند؟ روس ها به خوبی می دانند که فروش این تعداد جنگنده چه حساسیت منطقه ای و بین المللی را به وجود خواهد آورد و بدون تردید از تأثیر این اقدام بر روابط خود با آمریکا، اعراب و اسرائیل آگاه هستند و منافع خود در روابط با این بازیگران را به فروش این تعداد جنگنده به ایران ترجیح خواهند داد.

سومین دلیل به منبع خبر بازمی گردد. روزنامه الدیار لبنان معمولا هر چند وقت یک بار از این خبرها منتشر می کند؛ خبرهای عجیبی که یا برای جلب توجه و دیده شدن است و یا پیگیری یک هدف سیاسی خاص.

در نهایت به رسانه های ایرانی توصیه می شود پیش از انتشار چنین اخباری کمی به نقد و یا تحلیل آن نیز بیندیشند و روی موج خبری یک روزنامه درجه چند عربی سوار نشوند!