پایان عصر تماشاگران در فوتبال انگلیس ؟

به گزارش اقتصاد نیوز، حق پخش جهانی لیگ برتر در فصل ۱۷-۲۰۱۶ به رقم ۸ میلیارد و ۳۰۰ میلیون پوند رسید در حالی که از هر یک پوند درآمد هجده تیم برتر این لیگ، کمتر از ۲۰ پنس (یک‌پنجم پوند) درآمد روز مسابقه است.

اگر درآمد روز مسابقه را در نظر نگیریم، فصل ۱۶-۲۰۱۵ فقط دو باشگاه بودند که قبل از کسر مالیات سود می‌بردند اما این رقم در فصل ۱۷-۲۰۱۶ به ده باشگاه رسیده است.

دکتر راب ویلسون، متخصص اقتصاد ورزش از دانشگاه شفیلد می‌گوید قرارداد قبلی پخش تلویزیونی که در سال ۲۰۱۲ به ارزش سه میلیارد و ۱۸ میلیون پوند بسته شد، نشانه‌هایی داشت از بروز تغییراتی دائمی در فوتبال و هر چه بیشتر تجاری شدن آن:

"بحث در مورد زمانی است که تمرکز اصلی بجای فروش بلیت در روز مسابقه به حق پخش تلویزیونی منتقل می‌شود. وقتی برای بازی در لیگ برتر ۱۲۰ میلیون پوند به دست می‌آورید، آن وقت اگر لازم باشد در ورزشگاه بدون تماشاگر هم بازی می‌کنید. چشم‌انداز درآمدزایی تغییر کرده و باشگاه‌ها دیگر به بلیت‌فروشی روز مسابقه وابسته نیستند."

در میان تیم‌های لیگ برتر بورنموث با ۱۱۴۵۰ نفر، کوچک‌ترین ورزشگاه را دارد. در فصل ۱۷-۲۰۱۶ درآمد این باشگاه حدود ۱۳۶ میلیون و پانصد هزار پوند بود که پنج میلیون و دویست هزار پوند آن از فروش بلیت به دست آمد. به عبارت دیگر کمتر از چهار پنس از هر پوند درآمد این فصل.

با این تفاسیر حضور تماشاگران در ورزشگاه دیگر چه اهمیتی دارد؟ مالکوم کلارک از انجمن هواداران فوتبال می‌گوید: "تماشاگران مهم‌ترین عنصر فوتبال هستند. بازیکنان و مربیان می‌آیند و می‌روند ولی ما همیشه هستیم. دلیل این که باشگاه‌ها می‌توانند پیشنهاد‌های وسوسه‌انگیز برای پخش تلویزیونی بگیرند، تصاویر جمعیت و سر و صدای هواداران خودی و حریف و جو ورزشگاه است. از یک سو آن‌ها دیگر از نظر مالی به تماشاگران متکی نیستند و از سوی دیگر برای جذاب نگه داشتن محصولشان به آن‌ها احتیاج دارند. کافی است تصور کنیم، لیگ برتر در ورزشگاه‌های خالی از تماشاگر چقدر خسته‌کننده است."