تکرار احیای نخست‌وزیری!/پراید گرمی چند؟/چوب حراج به چاپخانه 10 میلیون یورویی همشهری

به گزارش اقتصادنیوز روزنامه‌های 17 شهریور موضوعات متنوعی را برای صفحه اول خود برگزیده‌اند، هرچند که بحث آغاز سال تحصیلی در ایام کرونا هنوز یکی از مباحث مشترک بسیاری از روزنامه‌های ایران به‌شمار می‌آید.

آرمان‌ملی در گزارش اصلی صفحه اول خود اصلاح انتخابات ریاست‌جمهوری در مجلس را مورد توجه قرار داده است. این روزنامه این تیتر را برای گزارش خود انتخاب کرده است:« قانون به نفع کاندیداهای نظامی؟»

ابتکار تیتر نخست خود را به گفت‌وگوی ایسنا با امیرحسین قاضی‌زاده اختصاص داده و به نقل از او نوشته‌است؛ تکرار احیای نخست‌وزیری!

اطلاعات نیز سخنان ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه را درباره مبارزه با مواد مخدر را به عنوان تیتر اول برگزیده است.

جام‌جم ارگان صدا وسیما نیز خبر یک هفته پیش درباره اعطای وام ودیعه مسکن به 300 نفر را مورد توجه قرار داده و در تیتر اول خود آورده است:«صف دومیلیون‌نفری وام ودیعه مسکن»

جوان، رسالت و کیهان نیز تصویر مذاکره غیر متعارف و خارج از قواعد دیپلماتیک دونالد ترامپ و رئیس‌جمهور صربستان را در صفحه اول خود منتشر کرده و طرفداران مذاکره با آمریکا را مورد نقد قرار داده‌اند. جوان در این باره نوشته است:«جایگاه مذاکره‌کنندگان با آمریکا!» رسالت هم این تیتر را برگزیده است:«بفرمایید میز مذاکره!»کیهان نیز به صراحت تیتر زد:«ترامپ رئیس‌جمهور صربستان را تحقیر کرد» کیهان در ستون گفت‌وشنودخود هم به این تصویر اشاره کرده و می‌نویسد:  گفت: ترامپ برخلاف عرف رایج دیپلماتیک که رؤسای جمهور دو کشور در دیدار با یکدیگر جایگاه مشابهی دارند، در دیدار با رئیس‌جمهور صربستان در حالی که خودش پشت میز بزرگ کارش نشسته بود، رئیس‌جمهور صربستان را روی یک صندلی معمولی در مقابل خود نشاند!

گفتم: به لیبرال‌های داخلی بگو که برای مذاکره با آمریکا قند توی دلشان آب می‌کنند!

گفت: رئیس‌جمهور صربستان هم از همان کاسه‌لیس‌های غربگراست وگرنه باید صندلی را بر می‌گرداند و پشت به ترامپ می‌نشست.

گفتم: ایول! یکی از پادشاهان در ورودی محل اقامت خود را کوتاه ساخته بود تا همه با حالت تعظیم وارد شوند. یکی از همپالکی‌های خودش عقب عقب وارد شد و پادشاه با عصبانیت گفت؛ این چه وضعی است. طرف گفت؛ خواستم با همتای خودت رو‌به‌رو شده باشی!

اعتماد، مردمسالاری، خراسان و چند روزنامه دیگر اظهارات بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی را برای گزارش اصلی صفحه خود برگزیده و به نقل از او خبر داده‌اند:«شناسایی عوامل خرابکاری نطنز»

ستاره صبح هم در تیتر اصلی خود با اشاره به آغاز سال تحصیلی جدید تاکید کرده‌است:«خطر بازگشایی مدارس برای سلامت!»

شرق تمدید استجازه رهبری درباره دادگاه‌های ویژه اقتصادی را به عنوان تیتر اول انتخاب کرده است.

وطن‌امروز در گزارشی اصلی صفحه اول خود، به مذاکرات ایران وآژانس پرداخته و نوشته است:«کلاهبرداری آژانس در تهران»

در ادامه اهم مطالب روزنامه‌های امروز ایران مرور می‌کنیم:

خراسان؛ پراید گرمی چند؟

خراسان به بهانه ورود پراید به محدوده 100میلیون تومانی در مطلبی با عنوان« خــودرو گرمی چند؟!» می‌نویسد:

قیمت خودرو در ادامه روند صعودی طی چند روز 10 تا 25 میلیون تومان افزایش یافت تا عملا خودروی زیر 100 میلیون از بازار داخلی رخت بربندد و همه انگشت به دهان از این گرانی سرسام آور عبارت معروف «خودرو کیلویی چند؟!» را به ذهن خود بیاورند. اگرچه اکنون دیگر باید گفت: «خودرو گِرَمی چند؟!» بازار خودرو در ادامه روند صعودی قیمت ها، این هفته جهش 10 تا 25 میلیون تومانی اغلب خودروها، به رغم تهی شدن بازار از معاملات را به نظاره نشست. این رشد قیمت همزمان با افزایش قیمت دلار در بازار رخ داده است.  موتمنی رئیس اتحادیه نمایشگاه داران خودرو، این روند را در ادامه شیب ملایم صعودی از حدود سه هفته پیش می‌داند که پس از تعطیلات ایام تاسوعا و عاشورا شدت گرفته است. وی از رشد 80 درصدی قیمت ها در هفت ماه گذشته خبر داده است.

ایران؛ افزایش 71 درصدی تشکل‌های کارگری

ایران در تیتر نخست خود آخرین برنامه‌های دولت برای کاهش مشکلات جامعه کارگری در گفت‌وگو با حاتم شاکرمی، معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را منتشر کرده است. در مطلب اعلام شده است:«افزایش 71 درصدی تشکل‌های کارگری» در بخشی از این مصاحبه هم آمده است:- در دولت امید بیشترین افزایش دستمزد کارگری نسبت به نرخ تورم را اعمال کردیم.

سرمقاله ایران نیز به مطلبی با قلم علی دینی ترکمانی، عضو هیأت علمی مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی اختصاص یافته است. در بخشی از این مطلب با عنوان« خطرات رشد منفی اقتصاد» آمده است: عملکرد اقتصاد ایران از نگاه تاریخی بلندمدت بسیار ضعیف بوده است. میانگین رشد اقتصادی سال‌های 1358 تا 1368 منفی 1.6 درصد بود. دهه‌های 1370 و 1380 در پرتو درآمدهای ارزی افزایش یافته، به طور متوسط حدود 5 درصد در سال بود.سال‌های 1390 تاکنون نیز تقریباً برابر صفر است. میانگین رشد حدود دو دهه از چهار دهه، در مجموع منفی بوده است.از منظر اقتصادی، رشد منفی بیش از اندازه به معنای ناتوانی اقتصاد در انباشت سرمایه و ساختارسازی فعالیت‌های تولیدی در جهت تولیدات با بهره‌وری بالاست. مثالی می‌زنم. چندین سال است که از بحرانی به نام بحران در صنعت فرش نام برده می‌شود. اینکه با ظهور رقبایی به نام چین، هند و پاکستان، مزیت نسبی تولید فرش در ایران در سایه تولید مبتنی بر نیروی کار ارزانقیمت آنها قرار گرفته و بنابراین، با از دست رفتن بازارهای صادراتی از سویی و اشباع بازار داخلی از سوی دیگر، بخشی از نیروی کار فعال در این صنعت با مشکل کار مواجه هستند. این مشکل، به عنوان یک مثال ملموس، در اصل، ناشی از ناتوانی اقتصاد ایران در تجدید ساختار اقتصادی و انتقال منابع از رشته فعالیت‌های با ارزش افزوده کمتر به رشته فعالیت‌های با ارزش افزوده بالاتر است.

ایران در پایان نوشته است: اقتصاد ایران درگیر یک بحران ساختاری و عمیق هست که متفاوت از رشد منفی اقتصادهای دیگر بر اثر کرونا یا حتی بحران مالی چون 2008 است.پیامدهای اجتماعی چنین موقعیتی چه می‌تواند باشد؟ به طور خلاصه می‌توانیم بگوییم: اول، تشدید موقعیت رکود تورمی. هم بیکاری افزایش می‌یابد و هم تورم تشدید می‌شود. دوم، تشدید فقر و محرومیت و به بیانی بهتر پلاریزه (دو قطبی) شدن جامعه. سوم، اگر، مسائل چه در عرضه داخلی و چه در عرصه بین‌المللی، حل و فصل نشوند، پلاریزه شدن جامعه شدیدتر می‌شود. استمرار وضع کنونی مبتنی بر تحریم‌ها و انباشت سرمایه و رشد اقتصادی بسیار ضعیف بلندمدت، به معنای بدتر شدن وضعیت رفاهی بخش قابل توجهی از جمعیت و تشدید بحران بیکاری بخصوص بیکاری جوانان است. در چنین شرایطی، پدیده طبقه نوکیسه بیش از پیش خود را جلوه‌گر می‌سازد.

آفتاب یزد؛ چوب حراج به چاپخانه 10 میلیون یورویی همشهری!

آفتاب یزد گزارش اول خود را به وضعیت چاپخانه همشهری اختصاص داده و در مطلبی با عنوان «از مرگ چاپخانه همشهری جلوگیری کنید»نوشته است: شنیده‌ها حاکی از آن است که پس از واگذاری چاپخانه موسسه همشهری (روزتاب سابق)، به فروشگاه‌های زنجیره‌ای شهروند قرار است طی چند روز آینده دستگاه‌های آلمانی این چاپخانه که ارزشی حدود 10 میلیون یورو دارد به یک خریدار آهن آلات قراضه به مبلغ یک میلیارد و 500 میلیون تومان فروخته شد که در صورت رخ دادن این رویداد می‌توان شاهد تدفین تدریجی نشریات کاغذی و پس از آن صنعت چاپ در کشورمان بود چراکه بنا به گفته اعضاء شورای شهر تهران، این دستگاه‌های چاپ علاوه بر تولید نشریات همشهری به چاپ سفارشات 20 نشریه دیگر هم می‌پرداختند.سال 1386، یک چاپخانه با دو دستگاه چاپ از نوع KBA از نوع NEWS راه‌اندازی شد. از آن زمان به بعد می‌توان اذعان کرد که روزنامه‌ها و هفته‌نامه‌ها با کیفیت بهتری در معرض دید افکار عمومی قرار گرفت. کیفیت چاپ دستگاه‌های KBA به گونه‌ای است که نشریات کاغذی علاوه بر آلمان، در آمریکا و ترکیه نیز توسط این دستگاه‌ها چاپ می‌شوند. چاپگرهایی که گفته می‌شود طول عمری بیش از 50 ساله دارند و هر دستگاه از توانایی چاپ 30 هزار نسخه روزنامه 16 صفحه‌ای در ساعت را دارد. از همین رو سازندگان چاپگر‌های KBA محصولات خود را به بالاترین قیمت عرضه می‌کنند. حال قرار است این دستگاه‌هایی که در ایران تنها 14 سال عمر کرده‌اند و ارزشی معادل با 10 میلیون یورو دارند، به آوار آهن پاره‌هایی تبدیل و به یک خریدار آهن آلات فروخته شوند. آنطور که یک منبع آگاه به آفتاب یزد گفته است فروشگاه شهروند مالک جدید چاپخانه تصمیم به تغییر کاربری چاپخانه به یک مجتمع تجاری دارد و 570 تن آهن حاصل از تخریب دستگاه‌های چاپ را نیز قرار است به قیمت یک میلیارد و 500 هزار تومان بفروشد. اتفاقی که اگر روی دهد امکان جبران آن وجود ندارد چرا که بنا به گفته کارشناسان رسانه، در شرایط تحریم و کسری بودجه دولت، پرداخت 10 میلیون یورو برای خریداری مجدد دستگاه‌های چاپ امکان پذیر نیست.

شرق؛ 500 برج تهران در11 سال مجوز گرفته است!

شرق در یکی از یادداشت‌های صفحه اول خود مطلبی از عباس آخوندی وزیرراه وشهرسازی پیشین دولت روحانی رامنتشر کرده است. در بخشی از این یادداشت آمده است:کسانی که به مصلحت، ناحق را بر حق ترجیح دهند، در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرند. فارغ از اختلاف سیاسی‌ای که با مهندس میرسلیم داشتم و دارم، او را حق‌مدار می‌دانستم و دوستش داشتم و هنوز هم حق‌باور می‌دانم، ولی پای او در سیاست دست‌کم دو بار لغزید؛ یکی در انتخابات 96 و دیگری در 98. آخوندی در ادامه نوشت: خوب به یاد دارم که در ماه‌های آغاز مسئولیتم در وزارت راه ‌و شهرسازی، آقای میرسلیم به دیدن من آمد و از شهرفروشی در تهران فغان داشت و گفت من در‌صددم در‌این‌باره گزارشی تهیه کرده و برای مقام معظم رهبری ارسال کنم. ایشان همین موضع را در سال 1395 داشت و از تخلف‌های شهرداری تهران شکایت داشت. به ایشان گفتم عزیز! در آن زمان اصل بر رعایت قانون و مقررات بود و تخلف استثنا بود؛ بنابراین می‌شد تخلف‌ها را شمرد، ولی اکنون اصل بر شهرفروشی است و عمل به مقررات استثناست. شما چه گزارشی می‌خواهی تهیه کنی؟ آیا آنچه در این 14 سال (1382-1396) در شهرداری تهران بر شهر تهران گذشته، هیچ تناسبی با رعایت و اعمال قانون داشته که شما در پی شمارش موارد خلاف هستی؟ فاجعه‌ای را که در منطقه یک تهران رخ داده و سه برابر ظرفیت پیش‌بینی‌شده در طرح جامع شهر تهران با فروش شهر اجازه ساخت‌وساز داده‌ شده ‌است، تو می‌خواهی ساختمان به ساختمان گزارش تهیه کنی؟

آیا آنچه را در منطقه 22 تهران که دالان عبور هوا در تهران است و در طرح جامع شهر تهران، تراکم حداقلی برای آن پیش‌بینی ‌شده و در عمل اجازه ساخت بیشترین برج‌ها و بزرگ‌ترین مال تجاری ایران در آن صادر شده، می‌خواهی دانه‌دانه اندازه‌گیری کنی؟ همین فاجعه را در منطقه‌های2 و 4 تهران می‌توانی ببینی. در تهران حدود هزار برج ساخته شده که تنها 500 برج آن از سال 1385 تا 1396 ساخته شده ‌است. حدودا 50 درصد پروانه‌های صادرشده در تهران در مناطق اعیان‌نشین است که قابلیت سوداگری دارند. شهر تهران جولانگاه سوداگران بوده و آنچه در آن به مبادله گذاشته می‌شده، قابلیت زیست انسانی و حرکت مردم در شهر بوده ‌است.‌برای آنکه بتوان عمق فاجعه‌ای ‌را که در تهران رخ داده‌ و اینکه شهر و حق حیات طبیعی مردم فروخته ‌شده و مسکن و امکان زندگی مردم به کالایی برای سوداگری تغییر داده ‌شده، شناخت، کافی است نمودار تهیه شده در این خصوص مورد توجه قرار گیرد. این نمودار به‌خوبی نشان می‌دهد که ذی‌نفعان سوداگرایی شهری چگونه با طرح اخذ چند میلیون تومان مالیات، بحث را از مجرای درست خود خارج کرده و تظاهر به دلسوزی برای مردم می‌کنند. آمار واحدهای مسکونی در پروانه‌های ساختمانی در شهر تهران (اعداد هزار واحد) و نرخ رشد آنها ظرفیت ساخت‌وساز در شهر تهران در دوره 22‌ساله، سالانه 90 هزار واحد مسکونی است. به هر روی، تنها در هفت سال 1386 تا 92 برای احداث یک‌میلیون‌و 142هزار واحد مسکونی، یعنی 80 درصد بالاتر از میانگین، پروانه صادر ‌شده ‌است. آمار سال‌های نزدیک‌تر به سال 1392 که سال انتخابات است، 2.5 برابر میانگین است. عمده این پروانه‌ها در منطقه‌های یک تا 5 و 22 صادر شده‌اند. تنها در این 22 سال برای ساخت دومیلیون‌و 395 هزار واحد مسکونی معادل 88.7 درصد تعداد کل خانوارهای ساکن تهران پروانه صادر شده ‌است. با توجه به رواج تراکم‌فروشی در شهرداری، می‌توان از این رقم حجم توافق‌های خارج از طرح جامع، مقررات قانونی و فساد احتمالی متضمن آن را حدس زد؛ البته این محدود به ساخت‌وساز شهری نیست. مگر پل صدر که هزینه ساخت آن میلیارد‌دلاری بوده و هنوز هیچ گزارش رسمی‌ای از قیمت تمام‌شده آن انتشار نیافته و کمترین تأثیر را در روانی ترافیک مناطق شرق-غرب تهران داشته، بر مبنای نقشه جامع شهر تهران اجرا شده‌ است؟ بحث من به بیراهه نرود. روی سخن من با دوست عزیزم آقای مهندس میرسلیم بود. شما کم‌وبیش همه اینها را می‌دانستی و می‌دانی که در پی‌ تخلف از مقررات، فساد است. شما به چه مصلحتی در انتخابات 96 و 98 چشم بر ناحقی‌ای به این آشکاری که به آن آگاهی نیز داشتی، بستی و با آن همراهی کردی؟ حضرات به اشتباه تصور می‌کنند که سیاست صحنه زیروروکشی است. درست است که سیاست بالا و پایین فراوان دارد، ولی در نهایت آنچه به سود مردم است، در جهان باقی می‌ماند. سیاست‌مدار واقعی نه شعبه‌باز و نه مأمور و معذور است؛ سیاست‌مدار وطن‌دوست، نگهبان منافع ملت است، برای مردم نفع عمومی می‌آفریند، بر اصالت مواضع و هویت ملی خود اصرار و بر سر سخن خود می‌ایستد؛ هرچند او را آماج حمله‌ها و اتهام‌ها قرار دهند. آنچه من از قرآن و سیره حضرت رسول و منش بزرگان فهمیدم، این است که مصلحت، هیچ ناحقی را به حق تبدیل نکرده و هیچ‌گاه هدف وسیله را توجیه نمی‌کند!

دنیای اقتصاد؛ جنگ جاسوسی برای واکسن کرونا

دنیای‌اقتصاد تیتر نخست خود را به نبرد جاسوسان برای واکسن کرونا اختصاص داده است. این روزنامه می‌نویسد: روزنامه نیویورک‌تایمز از نبرد جاسوسی و اطلاعاتی غول‌های بزرگ جهان برای دسترسی به اطلاعات مرتبط با واکسن کرونا خبر داد. درواقع هر سرویس جاسوسی مهم در دنیا تلاش دارد تا دریابد دیگری در حال انجام چه کاری است. این اقدامات در عمل موجب شده است که سازمان‌های جاسوسی در یک بازی بزرگ رودرروی هم قرار گیرند. گزارش این روزنامه آمریکایی نشان می‌دهد اخیرا تلاش‌های متعددی از جانب چین برای دسترسی به تحقیقات دانشگاه کارولینای شمالی انجام شده است، در همین حال مقام‌های اطلاعاتی ناتو نیز در حال ردیابی اقدامات کرملین برای ربودن پروژه‌های تحقیقاتی در زمینه واکسن کرونا هستند. مقام‌های اطلاعاتی علت تمرکز سازمان‌های جاسوسی بر دانشگاه‌ها را به این دلیل می‌دانند که محافظت از داده‌های محافل آکادمیک نسبت به شرکت‌های دارویی ضعیف‌تر است. از همین رو دانشگاه‌ها مرتبا از سوی نهادهای امنیتی آمریکا هشدارهای تهدید دریافت می‌کنند. با این حال جاسوسان خارجی تاکنون اطلاعات کمی از شرکت‌های بیوتکنولوژی آمریکایی به‌دست آورده‌اند.هکرهای اطلاعاتی چین قصد داشتند اطلاعات مربوط به واکسن کرونا را به سرقت ببرند. بنابراین آنها به‌دنبال چیزی بودند که به نظر آنها هدف آسانی باشد. آنها به جای اینکه به‌راحتی به‌دنبال شرکت‌های دارویی بروند، تحقیقات دیجیتالی را در دانشگاه کارولینای شمالی و سایر دانشگاه‌ها انجام داده و نیز دست به تحقیقات پیشرفته‌ای هم زدند. آنها تنها جاسوسان فعال نبودند. سرویس جاسوسی برتر روسیه به نام «S.V.R» هم شبکه‌های تحقیقاتی واکسن را در ایالات‌متحده، بریتانیا و کانادا هدف گرفت؛ اقدامات جاسوسی که ابتدا از سوی نهادهای جاسوسی بریتانیا کشف شد که کارشان رصد کابل‌های فیبر بین‌المللی نوری بود. «جولیان.‌ای.بارنز» و «مایکل ونوتولو-مانتووانی» در گزارش ۵ سپتامبر برای نیویورک تایمز نوشتند: برخی کشورهای خاورمیانه‌ای نیز تلاش برای جاسوسی اطلاعات از تحقیقات در مورد واکسن کرونا را افزایش داده‌اند و ایالات‌متحده هم تلاش‌های خود برای ردیابی جاسوسی از دشمنانش و هم توانایی دفاع از خود را افزایش داده است.