چند سناریوی محتمل و عجیب در انتخابات 2020 آمریکا
به گزارش اقتصادنیوز؛ در سیستم انتخاباتی آمریکا، پیروز انتخابات ریاستجمهوری نامزدی که اکثریت آرای عمومی را در سطح ملی کسب کرده، نیست؛ بلکه نامزدی است که بیشترین آرای الکترال را بدست آورده است. به همین دلیل ایالتهایی که دارای تعداد بیشتری رأی الکترال هستند اغلب اهمیت بیشتری پیدا میکنند.
نکته دیگر اینکه اگر کاندیدایی در تعداد آرای عمومی یک ایالت پیروز شود -حتی اگر این برتری به لطف تنها یک رأی باشد- آن کاندیدا تمامی الکترالهای آن ایالت را در سبد خود خواهد داشت.
ایالتهای استثنایی مین و نبراسکا
البته این قانون برای دو ایالت کمجمعیت مین و نبراسکا قدری متفاوت است. مین مجموعاً دارای ۴ رأی الکترال است، اما تنها ۲ الکترال از قانون یادشده تبعیت میکنند و ۲ الکترال دیگر بر اساس آرای منطقهای تقسیم میشوند. یعنی هر کاندیدایی که در آرای عمومی ایالت مین پیروز شود ۲ رأی الکترال را تصاحب میکند. اما آرای ۲ منطقه از این ایالت بطور مجزا شمارش شده و نامزدی که پیروز هر کدام از آرای عمومی این ۲ منطقه شود، تک رأی الکترال آن منطقه را کسب میکند.
همچنین از ۵ رأی الکترال نبراسکا ۲ الکترال بر اساس آرای ایالتی و ۳ الکترال بطور مجزا بر اساس آرای ۳ منطقه از این ایالت تقسیم میشوند. بطور مثال در انتخابات ۲۰۱۶ در ایالت مین هیلاری کلینتون پیروز شد و ۲ الکترال ایالتی را کسب کرد اما دونالد ترامپ توانست در یکی از ۲ منطقه پیروز شود و یک رأی الکترال منطقهای ایالت مین را تصاحب کند. به این ترتیب از مجموع ۴ الکترال ایالت مین هیلاری کلینتون ۳ الکترال و دونالد ترامپ یک الکترال در سبد خود داشت.
یا در انتخابات سال ۲۰۰۸ باراک اوباما توانست در یکی از ۳ منطقه ایالت نبراسکا پیروز شود و به این ترتیب از مجموع ۵ رأی الکترال ایالت نبراسکا ۴ الکترال (شامل ۲ الکترال ایالتی و ۲ الکترال منطقهای) به جان مککین و یک رأی الکترال منطقهای به باراک اوباما رسید.
>>>>>>> مطلب مرتبط؛
مثلث برمودای شکست ترامپ/ ۳عامل سرنوشتساز در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا
ترامپ به این دلایل بایدن را شکست میدهد/ تحلیل FiveThirtyEight
ترامپ باز هم در انتخابات شگفتیساز میشود؟
از ۵۰ ایالت آمریکا، در بیش از ۴۰ ایالت تکلیف نامزد پیروز تا حدود زیادی مشخص است. این ایالتها به دو دسته ایالتهای آبی (ایالتهای لیبرال و حامی حزب دموکرات) و ایالتهای قرمز (ایالتهای محافظهکار و حامیان حزب جمهوریخواه) تفکیک میشوند.
به عنوان مثال ایالت پرجمعیتی مثل کالیفرنیا که ۵۵ رأی الکترال دارد، به عنوان ایالت آبی (رنگ انتخاباتی دموکراتها) شناخته میشود و کمتر کسی درباره اینکه نامزد دموکراتها (از هر طیفی که باشد) با اختلاف چشمگیر پیروز کالیفرنیا میشود، تردید دارد. از سوی دیگر ایالتی مثل تگزاس، همواره یک ایالت قرمز رنگ و حامی جمهوریخواهان تلقی میشود. هرچند آنطور که نظرسنجیها نشان میدهند کار در ایالت تگزاس اندکی گره خورده است. با این حال بسیار بعید است مهمترین ایالت جمهوریخواهان به رنگ آبی درآید.
ایالتهای کلیدی؛ تعیین کننده پیروز انتخابات
ایالتهای مردد (ایالتهای کلیدی یا میدانهای نبرد) تعیینکنندهترین نقش را در تعیین پیروز نهایی انتخابات ایفا میکنند. ایالتهای کلیدی که گاه با رنگ خاکستری و گاه با رنگ بنفش نشان داده میشوند اغلب در حوزه دریاچههای پنجگانه یا منطقه Rust Belt قرار دارند. ایالتهای میشیگان، پنسیلوانیا، ویسکانسین و اوهایو ۴ ایالتی هستند که در منطقه Rust Belt قرار دارند و در آنها رقابت تنگاتنگی میان جمهوریخواهان و دموکراتها در جریان است. کارولینای شمالی و فلوریدا نیز ۲ ایالت کلیدی مهم هستند که در جنوب غربی ایالات متحده واقع شدهاند. دونالد ترامپ در انتخابات سال 2016 در همه این ۶ ایالت پیروز شد.
با این حال نتایج انتخابات ۲۰۱۶ و نظرسنجیهای انتخاباتی ۲۰۲۰ نشان میدهد که علاوه بر این ۶ ایالت، ممکن است شرایط در برخی ایالتهای دیگر نیز پیچیده شده و تغییر ترکیب آرا یک شگفتی دیگر بیافریند. ایالتهایی چون مینهسوتا، آریزونا، نوادا و کلرادو برای چند دهه به عنوان ایالتهای آبی قلمداد شدهاند اما در برخی نظرسنجیهای انتخاباتی ۲۰۲۰ بایدن در این ایالتها با فاصله کمی از ترامپ پیش است و این فاصله در هفتههای پیش رو میتواند از این هم کمتر شود. حتی ترامپ توانست در انتخابات ۲۰۱۶ در آریزونا که چندین دوره به نامزد دموکرات رأی داده بود، پیروز شود.
>>>>>مطلب مرتبط:
تکرار کابوس کلینتون برای بایدن؟/ مقایسه نظرسنجیهای ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰
زشتترین انتخابات آمریکا/ بررسی سناریوهای مناقشهبرانگیز نوامبر۲۰۲۰
پیشتازی زودهنگام «جو بایدن» در آرای غیرحضوری
یا در ایالتهایی چون تگزاس، جورجیا، آیووا و میزوری که به عنوان ایالتهای قرمز رنگ شناخته میشوند، آنگونه که نظرسنجیهای اخیر نشان میدهند، جو بایدن توانسته خود را به دونالد ترامپ نزدیک کند. بنابراین احتمال اینکه در برخی از این ایالتهای غالباً جمهوریخواه، مانند ایالتهای کلیدی آراء به نامزد دموکرات متمایل شوند، آنقدرها دور از انتظار نیست.
وضعیت نقشه الکترال با احتساب خاکستریها
در نقشه زیر میتوانید آرای الکترال ایالتهای مختلف و میزان تمایل هریک از ایالتها به ۲ نامزد انتخابات ۲۰۲۰ را ببینید. اگر اتفاق عجیبی نیفتد از هماکنون میتوان با قطعیت ۲۱۲ رأی الکترال را در سبد جو بایدن و ۱۱۵ رأی الکترال را در سبد دونالد ترامپ ریخت. درباره ۲۱۱ رأی الکترال ایالتهایی که با رنگ خاکستری نشان داده شدهاند نیز نمیتوان با قطعیت یک نامزد را پیروز انتخابات دانست.
وضعیت نقشه الکترال بدون احتساب خاکستریها
با این حال اگر فرض کنیم همین امروز انتخابات برگزار شود و ایالتهای خاکستری نیز بر اساس آخرین وضعیت نظرسنجیها به رنگ آبی و یا قرمز درآیند، میتوان جو بایدن را برنده قطعی انتخابات با اختلاف ۱۶۶ رای الکترال دانست.
با این حال دموکراتها بخوبی میدانند چنین نتیجه شگفتانگیزی تنها ناشی از خوشبینی محض است. انتخابات ۲۰۱۶ بخوبی نشان داد که نظرسنجیها میتوانند با نتایج نهایی تفاوت قابل ملاحظهای داشته باشند. همچنین در هفتههای پیش رو ترامپ میتواند با شگردهای تبلیغاتی خود برخی آرای خاکستری را به رنگ قرمز درآورد و یا بخشی از اقشار خاموشی که قصد مشارکت در انتخابات ندارند را به نفع خود وارد میدان کند. در چنین شرایطی عجیب نیست که دموکراتها بار دیگر از نظرسنجیها شکست بخورند و نتایج نهایی به اردوگاه دانکیها شوک وارد کند.
۴ سناریو برای پیروزی با یک رأی الکترال
با توجه به رقابت نزدیک ۲ نامزد در برخی ایالتهای کلیدی، میتوان حالتهای مختلفی را در نظر گرفت که تنها یک رأی الکترال منجر به پیروزی یک کاندیدا شود. یعنی از مجموع ۵۳۸ رأی الکترال، یک کاندیدا به حد نصاب ۲۷۰ الکترال برسد و کاندیدای دیگر ۲۶۸ الکترال بدست آورد.
در ادامه ۴ سناریوی محتمل که در آنها پیروز انتخابات تنها با یک رأی الکترال مشخص خواهد شد را بررسی میکنیم. لازم به ذکر است که با توجه به شرایط کنونی و نتیجه نظرسنجیها احتمال رخ دادن این سناریوها چندان دور ازانتظار نیست. همچنین این سناریوها بر اساس احتمال وقوع به ترتیب از یک تا ۴ آورده شدهاند. به عبارتی احتمال وقوع سناریوی اول بیش از بقیه سناریوها است و سناریوی چهارم احتمال وقوع پایینتری دارد.
سناریوی اول: ترامپ در تمامی ایالتهایی که در سال 2016 برنده شد، به جز میشیگان و پنسیلوانیا، پیروز شود؛ نتیجه 270 بر 268 به نفع ترامپ خواهد شد.
سناریوی دوم: بایدن در تمامی ایالتهایی که کلینتون در ۲۰۱۶ پیروز شد، به علاوه آریزونا، میشیگان، ویسکانسین و منطقه دوم کنگرهای نبراسکا برنده شود؛ نتیجه 270 بر 268 به نفع بایدن خواهد شد.
سناریوی سوم: ترامپ در تمامی ایالتهایی که در سال 2016 برنده شد، به جز فلوریدا و آریزونا پیروز شود و در عین حال بتواند ۴ رأی الکترال ایالت نیوهمپشایر را نیز تصاحب کند؛ نتیجه 270 بر 268 به نفع ترامپ خواهد شد.
سناریوی چهارم: بایدن در تمامی ایالتهایی که کلینتون پیروز شد، به علاوه آریزونا، میشیگان، پنسیلوانیا و منطقه دوم کنگرهای نبراسکا برنده شود، و از آن سو ۱۰ الکترال ایالت مینهسوتا را به ترامپ واگذار کند؛ نتیجه 270 بر 268 به نفع بایدن خواهد شد.
احتمال بالای یک رویداد بیسابقه در آمریکا
در میان سناریوهای محتمل، سناریوهایی وجود دارد که به طرز غیرقابل باوری آرای الکترال دو کاندیدا روی عدد ۲۶۹ برابر میشود. این اتفاق در تاریخ انتخاباتهای آمریکا بیسابقه است اما در میان سناریوهای برابری الکترالها، یک حالت وجود دارد که از قضا احتمال وقوع آن از ۴ سناریوی یادشده (۲۷۰ بر ۲۶۸) بیشتر است.
اگر در انتخابات ۲۰۲۰ الکترالهای ایالتها همگی مشابه سال ۲۰۱۶ بین نامزد دموکرات و جمهوریخواه تقسیم شود، و تنها سه ایالت میشیگان (۱۶ الکترال)، ویسکانسین (۱۰ الکترال) و آریزونا (۱۱ الکترال) به سمت نامزد دموکرات تغییر جهت دهند، در اینصورت ۵۳۸ الکترال موجود بطور مساوی بین دو نامزد تقسیم شده و هر یک ۲۶۹ الکترال به دست میآورند.
برای فهم چگونگی این فرآیند راهی سادهتر از بررسی نقشه الکترال نیز وجود دارد؛ در انتخابات ۲۰۱۶ ترامپ و کلینتون به ترتیب ۳۰۶ و ۲۳۲ کالج الکترال بدست آوردند. حال اگر ۳۷ الکترال ۳ ایالت میشیگان(۱۶)، ویسکانسین(۱۰) و آریزونا (۱۱) را از الکترالهای ترامپ (۳۰۶) کم و به الکترالهای نامزد دموکرات (۲۳۲) اضافه کنیم، سهم ۲ نامزد مساوی و ۲۶۹ کالج الکترال است.
(با احتساب الکتورهای غیرمتعهد که برخلاف تعهد خود الکترالشان را به کاندیدایی دیگر اختصاص دادند نتیجه نهایی ۳۰۴ الکترال برای ترامپ و ۲۲۷ الکترال برای کلینتون شد.)
البته یک حالت محتمل دیگر هم میتوان برای سناریو برابری آرای الکترال متصور بود؛ اینکه الکترالهای ایالتها همگی مشابه سال ۲۰۱۶ بین نامزد دموکرات و جمهوریخواه تقسیم شود و تنها میشیگان (۱۶ الکترال)، پنسیلوانیا (۲۰ الکترال) و تک الکترال منطقه ۲ نبراسکا به کاندیدای دموکرات اختصاص یابند. در اینصورت نیز نتیجه ۲۶۹ به ۲۶۹ خواهد شد.
با توجه به نظرسنجیهای اخیر و حاشیه امن پیشتازی جو بایدن در اغلب ایالتهای کلیدی، احتمال رأی آوری وی در آنها زیاد است. آخرین نظرسنجیها در ایالتهای کلیدی فلوریدا، پنسیلوانیا، میشیگان، ویسکانسین، کارولینای شمالی و آریزونا در جدول زیر آمده است. همچنین رقابت در برخی ایالتهای دیگر نظیر اوهایو و حتی آیووا و جورجیا نیز رقابت دو نامزد تنگاتنگ است.
بنابراین احتمال اینکه ترامپ نتواند مانند ۲۰۱۶ در همه این ۵ ایالت پیروز شود وجود دارد. اما لازم به یادآوری است که ترامپ در اغلب نظرسنجیهای این ایالتها در سال ۲۰۱۶ نیز عقب بود اما در نهایت توانست با فتح ایالتهای معروف به «میدان نبرد» الکترالهای آنها را تصاحب کند. بنابراین وقوع سناریوهای تساوی چندان بعید نیست.
حال اگر این اتفاق بیسابقه رخ دهد تکلیف پیروز انتخابات چگونه روشن میشود؟ در مطلب بعدی اقتصادنیوز که لینک آن در ادامه آمده، به این موضوع پرداختهایم.