صدام و ترامپ چه شباهت‌هایی با هم دارند؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، حجت الاسلام «حسن روحانی» روزهای سه شنبه و چهارشنبه در سخنرانی‌های خود در صحن علنی سازمان ملل و جلسه هیات دولت ضمن مرور رویدادهای رفته بر مردم ایران در چهار دهه گذشته نتیجه استقلال کنونی ایران را ایستادگی مردم دانست و دلیل جنگهای گذشته و حال علیه ایران را اشتباه محاسباتی متجاوزان ارزیابی کرد. تاکید دوباره رییس جمهوری بر شرایط جنگی کنونی و نیاز دولت به همراهی همه قوا هم در این سخنان مورد توجه ویژه بود.
محاسباتی که غلط از آب درآمدند
آغاز جنگ علیه ایران و اعمال تحریمهای اقتصادی هر دو تنها به یک دلیل از سوی صدام حسین و دونالد ترامپ انجام شد و آن به تعبیر رییس جمهوری غلط محاسباتی بود. حجت الاسلام روحانی روز چهارشنبه در جلسه هیات دولت، نکته مهم و اساسی دیروز و امروز را طرح این سوال دانست که چرا دشمن به ما حمله کرده است و اینگونه پاسخ داد: «هدف صدام سرنگونی نظام، خدشه وارد کردن به تمامیت ارضی کشور یا حداقل پاره کردن یک عهدنامه بود. هدف آمریکا هم سرنگونی نظام، ایجاد بلوا در کشور و از بین بردن یک توافق بود که به هیچ کدام از اهداف‌شان هم نرسیدند. آنها در تمام محاسبات‌شان اشتباه کردند.»
هر یک از این دو شخصیت زیاده خواه را قدرت مقاومت و انتخاب مردم در اجرای نقشه‌های خود ناکام گذاشت. هشت سال دفاع از مرزهای کشور، نشان داد که سلطه بر ایران حتی اگر تمام قدرت های دنیا در حمایت از صدام متحد شوند بازهم امکان پذیر نخواهد بود. حجت الاسلام روحانی در توصیف دلایل مردم برای حضور همه جانبه در دفاع مقدس، تصریح کرد: «مردم جنگ را با تمام وجود لمس و احساس کردند که بار جنگ بر دوش همه است، نه فقط بر دوش نیروهای مسلح. مردم از روز اول تشخیص دادند که این جنگ بر علیه منافع ملی و تمامیت ارضی و شرف و افتخار ملی است.»
اگر سه دهه قبل این احساس و ایستادگی مردم، دیکتاتور عراق را رسوا کرد، این روزها توان دیپلماسی مردم ایران و ندای صلح طلبی برخاسته از آن؛ ترامپ را هم منزوی و مفتضح کرده است. کاخ سفید گرچه ادعای بازگرداندن تحریمهای شورای امنیت و سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی را دارد اما برخلاف همیشه این بار هیچ کس تیم ترامپ را در این مهم یاری نمی‌کند و این چیزی جز پیروزی دیپلماتیک ایران در سایه برجام نیست. موضوعی که رییس جمهوری آن را مفتضح شدن آمریکا توصیف کرده و گفته است: «دو سال پیش گفتند توافق را از بین بردیم اما همان توافق در برابر آنها ایستاد و آنها را در شورای امنیت مفتضح کرد. در تاریخ سازمان ملل بی‌سابقه است که آمریکایی‌ها چند نوبت به شورای امنیت مراجعه کنند، شورای امنیتی که آن را حیاط خلوت خود می‌دانستند و طرحی را مطرح، ماه‌ها مقدمه‌چینی کنند، وزیر خارجه‌شان در منطقه و جهان گدایی کند تا در شورای امنیت قطعنامه‌ای علیه ایران تصویب کنند.»
بهایی که ایران برای آزادی پرداخت
رییس جمهوری هم در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل و هم در جلسه روز چهارشنبه هیات دولت به مرور مقاطعی از تاریخ جمهوری اسلامی پرداخت که ایران هم در برابر تجاوز عراق به مرزهای خود ایستادگی کرد و هم در برابر متجاوزان به همسایگان در کنار آنها بود. رییس جمهوری در سخنرانی ویدیویی شامگاه سه شنبه در جلسه مجازی مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «ما در برابر اشغال‌گران شوروی سابق، تروریست‌های القاعده و اشغال‌گران آمریکایی در کنار مردم افغانستان، در برابر اشغال کویت توسط صدام در کنار مردم کویت، برابر استبداد صدامیان، وحشی‌گری داعشیان در کنار مردم عراق، از کرد و عرب و سنی و شیعه و ایزدی و مسیحی ایستادیم و ما هرگز اشغال‌گری، نسل‌کشی، آواره‌سازی و نژاد پرستی را نادیده نگرفتیم و برسر قدس شریف و حقوق مردم فلسطین، هرگز معامله نکردیم» رویدادهای چهار دهه اخیر که در سخنرانی‌های دو روز گذشته رییس جمهوری مرور شد؛ واقعیات غیرقابل انکاری است که مردم در هر مواجهه با آنها بخشی از هویت جمعی خود را به دست آورده‌اند. هویتی که ایستادگی در برابر زیاده خواهی‌ها و آزادگی و استقلال خود از جمله آنها بوده است.
باور کنیم ایران دوباره در جنگ است
ایران در برابر این ایستادگی برای صلح و امنیت منطقه اما پاسخ چندان منصفانه‌ای از جامعه جهانی دریافت نکرده و شاید به همین دلیل است که حجت الاسلام روحانی در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل تاکید می‌کند که «چنین ملتی شایسته تحریم نیست، جواب صلح، جنگ نیست و پاداش مبارزه با افراط‌گری، ترور نیست.» اشاره رییس جمهوری به تحریم‌هایی است که این روزها مردم ایران را همزمان با شیوع بیماری کرونا در شرایط سخت اقتصادی و معیشتی قرار داده است. شرایطی که به نوعی تداوم همان جنگ دیکتاتور عراق است که گاهی حتی قربانیان آن مشخص هم نمی‌شوند. کاخ سفید از اردیبهشت سال ۹۸ و با خروج از توافق هسته‌ای با ایران، کارزار فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی تدارک دید و این روزها در پی تشدید آن و بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل و شورای امنیت است.
برخی از منتقدان دولت اما شدت این تحریم‌ها را حتی وقتی مسوولان مقابله با آن هم اعلام می‌کنند چندان جدی نمی‌دانند در حالی که جنگ علیه جمهوری اسلامی جدی‌تر از همیشه در حال انجام است. رییس جمهوری به عنوان مهم‌ترین مسوول مواجهه با این جنگ در هشداری ابعاد آن را تشریح کرده و گفته است: «امروز برخی باور ندارند که در جنگ هستیم و آن را شوخی تلقی می‌کنند، ما ۲.۵ سال است که شبانه روز در جنگ اقتصادی هستیم. ما امروز اول باید باور کنیم که در جنگ هستیم و دوم اینکه باید باور کنیم بار این جنگ تنها بر دوش دولت نیست.»
برای درک بهتر منظور رییس جمهوری از جنگ تمام عیار بهتر است گفته شود که تنها در سه ماه نخست شیوع بحران کرونا کشور ۱۰۸ هزار میلیارد تومان در حوزه اقتصاد خسارت دیده و طی همین مدت حداقل ۴۰ هزار میلیارد تومان از درآمدهای پیش بینی شده دولت از اخذ مالیات به دلیل کرونا کاهش یافته است. علاوه بر این کشور کمترین میزان صادرات نفت طی حداقل سه دهه اخیر را تجربه می‌کند و فروش دو میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه نفت پیش از تحریم‌ها، بر اساس پیش بینی‌ها به حدود ۷۰۰ هزار بشکه می‌رسد و درآمد نفتی دولت ۶۶ درصد کاهش خواهد یافت. شرکتهای فناوری و تحقیقاتی، حمل و نقل و کشتیرانی، شرکتهای فولاد، آهن، آلومینیوم، شرکتهای ساختمانی و برق، شرکت های پتروشیمی، بیمه، طلا، بانک ها، تبادلات پولی و بانکی، معدن، سوئیفت، منابع ارزی ایران در جهان، سپاه پاسداران ونیروهای مسلح، بخش عمرانی، سازمان‌های هوافضا، قضات، اساتید، مسوولان لشگری و کشوری کنونی و سابق، دوره های آموزشی، دارو و غذا و حتی اپلیکیشن‌های تلفن همراه، نمونه‌هایی از فهرست تحریمهای آمریکا است.
دولت در جنگ تنها نماند
رییس جمهوری در سخنرانی‌های اخیر خود بارها از دیگر نهادها و مسوولان خواسته است که در گام اول درک کنند که ایران در شرایط دشوار جنگی است و در گام دوم در جبهه این جنگ کنار دولت بایستند و تنها به مرور مشکلات و انتقاد از دولت بسنده نکنند. واقعیت اما این روزها نشان می‌دهد که برخی از نهادها و مسوولانی که این روزها باید تمام تمرکز خود را حداقل در راستای عمل به شعارهای انتخاباتی خود قرار می دادند، درگیر حاشیه هایی از جنس مدرک دانشگاهی و نوع خودروی سواری هستند و تنها به انتقادات از عملکرد دولت بسنده کرده‌اند. این رویکرد اما نمی‌تواند در راستای منافع ملی در شرایط ویژه کنونی باشد و نیازمند تجدیدنظر است.
