جرقه درگیری روسیه با دولت بایدن زده شد
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از فارس، زمانی که پوتین و اوباما در حاشیه اجلاس سران عضو کشورهای گروه 20 در چین با یکدیگر دیدار کردند، حرفهای مگوی فراوانی برای گفتوگو با یکدیگر داشتند. چندی پیش «جان برنان» از آن، رییس وقت سیا به صورت خصوصی از تلاش هکرهای وابسته به سازمان اطلاعات نظامی روسیه ((GRU برای نفوذ به رایانههای کمیته مرکزی حزب دموکرات خبر داده بود. اوباما در دیدار با پوتین به گله از این کار روسها پرداخت اما در مقابل پوتین این اتهامات را رد و خواستار ارائه مدارکی در این خصوص شد.
بعدها روشن شد که اوباما دستور یک عملیات گسترده سایبری را در تلافی این اقدامات ادعایی روسیه صادر کرده است. این عملیات که زیر نظر «سلستا والاندر» رییس بخش روسیه در شورای امنیت ملی آمریکا طرحریزی میشد، دوقلوی همزاد طرح مشابهی با نام «نیترو-زئوس» بود؛ طرحی که ادعا شده بود قرار است در صورت شکست خوردن مذاکرات هستهای اجرا شود و شبکههای زیرساختی ایران را هدف آسیب قرار دهد. در مورد روسیه هم بمبهای سایبری کوچک در نیروگاهها و خطوط انتقال برق روسیه کار گذاشته میشد. البته آمریکاییها تجربه انجام چنین حملاتی را علیه زیر ساختهای روسیه داشتند، کمااینکه در سال 1983 تجربه مشابهی منجر به یک انفجار عظیم در خطوط انتقال گاز شوروی به اروپا شد.
در کنار این قرار بود اقدامات دیگری نیز انجام شود از جمله عملیاتهای افشاگرانه در مورد مقامات روسی و همچنین شرکتهایی که زیر مجموعه مردان نزدیک به پوتین اداره میشد. علیرغم این که همه چیز برای واکنش به روسها آماده بود، اوباما صلاح دید تا تصمیمگیری را به رییسجمهور بعدی آمریکا واگذار کند. طبیعی بود که «دونالد ترامپ» به هیچ عنوان حاضر به انجام چنین کاری علیه روسها نبود. یکی از دلایل انتقادات مقامات امنیتی در دوران اوباما به ترامپ لغو کامل این طرح بود علیرغم این که همه چیز برای اجرای آن آماده بود.
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از فارس، حالا هم به نظر میرسد که چالش مشابهی این بار در آخرین روزهای دولت ترامپ به وقوع پیوسته است. کشف نفوذ امنیتی از طریق یکی از شرکتهای خدماتدهنده رایانهای در مهمترین نهادهای حاکمیتی آمریکا آنچنان شوکهکننده بود که شورای امنیت ملی آمریکا به طور اضطراری تشکیل جلسه دهد و اوبراین مشاور امنیت ملی ترامپ تعطیلات خود را نیمهکاره رها کند و برای بررسی موضوع به واشنگتن سفر کند.
اول از همه روشن شد که وزارت خزانهداری آمریکا مورد حمله قرار گرفته است و بعد سازمان دیگری همچون وزارت امنیت داخلی و همچنین اداره امنیت هستهای وزارت انرژی آمریکا که وظیفه مدیریت تسلیحات اتمی این کشور را دارند به فهرست اضافه شدند.
هنوز روشن نیست که دامنه این حملات تا کجا گسترده شده و اساسا این حملات خاتمه یافته است یا نه؟ ممکن است هکرها همچنان به بخشهایی از شبکههای داخلی نهادهای ملی آمریکا دسترسی داشته باشند و در حال خارج کردن اطلاعات محرمانه باشند. نهادهای آمریکایی مدعی هستند که هیچ اطلاعات حساسی از این نهادها به بیرون درز نکرده و لایههای حفاظتی داخلی اجازه نفوذ بیشتر را گرفتهاند. البته این ادعا هنوز از طرف منابع مستقل تأیید نشده است.
هر چه هست تعیین میزان خسارت دقیق به زیر ساختهای اطلاعاتی آمریکا نیاز به بررسیهای بیشتری دارد و ممکن است در آینده رازهای بیشتری برای افشا شدن وجود داشته باشد. البته هکرها هم توانایی استفاده از تمام دسترسیهای خود را نداشتهاند و به طور حتم به سراغ مواردی رفتهاند که بتواند کمک بیشتری به آنها کند. نهادهای ملی امنیت سایبری در آمریکا استفاده بیش از اندازه از نرمافزارهای توسعه یافته توسط شرکتهای خصوصی را دلیل چنین نفوذی معرفی کردهاند و میخواهند تا با دقت بیشتری این نرمافزارها مورد بررسی قرار بگیرد.
اما با تمام توضیحات شاید سوال اصلی این باشد که مسئول اصلی تهاجم کیست؟ از همان ابتدا هم روشن بود که بلافاصله انگشت اتهام به سمت هکرهایی با حمایت خارجی خواهد رفت. کمااینکه در گذشته هم این گونه بوده است. دو کشوری که بیش از تمام کشورهای دنیا در انجام حملات سایبری این چنینی سرمایهگذاری کردهاند و توانمندیهای گستردهای را کسب کردهاند، چین و روسیه هستند.
صرفنظر از روسها که بارها به چنین حملاتی متهم شدهاند، چینیها مسئول بسیاری از حملات سایبری به شرکتهای فناوری پیشرفته و تسلیحاتسازی آمریکایی خوانده شدهاند.
به نظر میرسد در میان مقامات آمریکایی نوعی دو دستگی درباره تعیین عامل حملات ایجاد شده در حالی که وزارت خارجه آمریکا روسیه را مسئول این حملات میداند، ترامپ میگوید چنین ادعاهایی کار فیکنیوزها است و چین متهم اصلی برای انجام چنین حملاتی است. ترامپ این گونه ادعا میکند که منافع مالی دموکراتها مانع از این میشود که به نقش چین در این حملات اذعان کنند. به نظر میرسد این اختلافات حتی تا مرحله تعیین میزان خسارت و دامنه حمله نیز پیش رفته است.