توصیه های انتخاباتی زیباکلام به روحانی

حدود ٢٠ روز تا دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده است و آقای روحانی گزینه مورد حمایت اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی است. جریان مخالف دولت از ابتدای روی کار آمدن دولت تخریب‌هایی را علیه دولت مطرح کردند و به طور طبیعی این انتقادات در مناظرات انتخاباتی و ایام تبلیغات نامزدها به اوج خود خواهد رسید. از این رو نحوه برخورد آقای روحانی در مناظرات اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

آقای روحانی باید تغییراتی اساسی در نحوه تبلیغات انتخاباتی، مناظره‌ها و سخنرانی‌هایش داشته باشد. او در وضعیتی است که هیچ یک از نامزدهای انتخاباتی با آن مواجه نیستند و آن اینکه چهار سال رییس قوه مجریه بوده است. مخالفان او سعی خواهند کرد که از این ابزار علیه او استفاده کنند و نشان دهند که دولت هیچ دستاوردی برای کشور نداشته است.

رقبای روحانی به بیکاری و رکود اشاره می‌کنند و سعی می‌کنند که از پنجره اقتصاد وارد شوند و علیه او موضع بگیرند. بنابراین خیلی مهم است که آقای روحانی چه دفاعی از خود می‌کند. اگر او صرفا مسائل را انکار کند و بگوید که بیکاری مقدارش کمتر از چیزی است که رقبا می‌گویند، به ضررش خواهد بود و این بازی کردن در زمین مخالفین است.

آقای روحانی باید بگوید که قبول دارم که مشکلاتی در اقتصاد وجود دارد اما اساسا چند درصد از اقتصاد کشور زیرنظر قوه مجریه است و چند درصد زیرنظر نهادها، بنیادها و سازمان‌هایی است که هیچ ربطی به دولت ندارند؟ آستان قدس رضوی چه ارتباطی به دولت دارد؟ حتی خیلی از اینها یک ریال مالیات هم به دولت نمی‌دهند. بنابراین آقای روحانی باید ساختار اقتصادی کشور را برای مردم تشریح کند و رقبا را به حالت تدافعی بیندازد.

نکته دیگری که آقای روحانی باید مطرح کند، اقتصاد بیمار کشور است. او باید بگوید اقتصاد کشور یک اقتصاد بیمار، فاسد و ناکارآمد دولتی است. هیچ اقتصاد دولتی‌ای طی ٢٠٠ سال گذشته نتوانسته موفق شود. اقتصاد جمهوری اسلامی ایران نیز تا وقتی دولتی باشد، موفق نخواهد بود. لذا آقای روحانی باید به این نوع مسائل بپردازد. همچنین باید از رقبا بپرسد که شما که می‌گویید ٧ میلیون بیکار در کشور وجود دارد، بدانید که اقتصاددان‌ها تخمین می‌زنند برای ایجاد شغل برای هر نفر بین یکصد تا سیصد میلیون نیاز به سرمایه‌گذاری وجود دارد.

وقتی ٥ میلیون بیکار وجود دارد اگر فرض بگیریم برای هر یک صد میلیون باید سرمایه‌گذاری شود، باید پانصد هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری شود. در حالی که در سال گذشته کل بودجه عمرانی دولت ١٥ هزار میلیارد بوده است. آقای روحانی باید بگوید که هر وقت صحبت از سرمایه‌گذاری شد و قرارشد شرکت‌های غربی در ایران سرمایه‌گذاری کنند، بلافاصله تبلیغات علیه آن شروع شد. علیه سرمایه‌گذاری غربی‌ها سخنرانی شد و حتی در نماز جمعه‌ها علیه آن صحبت شد. حتی با سرمایه‌گذاری در بخش انرژی نیز اصولگرایان تندرو مخالفت کردند.

تا وقتی سرمایه‌گذاری خارجی در کشور صورت نگیرد، واقعا اشتغال ایجاد نمی‌شود. ضعیف بودن حاکمیت قانون باعث شده که امنیت برای سرمایه‌گذاری وجود نداشته باشد. میلیون‌ها ایرانی خارج از کشور هستند که در ایران سرمایه‌گذاری نمی‌کنند و دلیلش نیز همین امر است. اینکه فقط دولت بگوید که تورم را تک‌نرخی کردیم و رشد اقتصادی مثبت شده است، کافی نیست. بهتر است که آقای روحانی در مناظرات انتخاباتی در لاک حمله برود تا اینکه از خود دفاع کند. چرا که عمده بحث‌های رقبای دولت در زمینه اقتصاد خواهد بود.

در زمینه سیاست خارجی آقای روحانی باید قرص و محکم از برجام دفاع کند. او نباید به این مسائل ورود کند که امریکایی‌ها به تعهدات خود پایبند نبوده‌اند، بلکه باید بگوید که ما دو دسته تحریم داشتیم که دسته اول در حوزه هسته‌ای و دسته دوم مربوط به نقض حقوق بشر و دسته سوم مربوط به حمایت از تروریسم بوده است. تحریم‌های دو دسته دوم و سوم اصلا قرار نبوده که برداشته شوند و دسته اول نیز باید به مرور زمان راستی‌آزمایی می‌شد.

آقای روحانی باید محکم از برجام دفاع کند و بگوید که سیاست خارجی باید به سمت تنش‌زدایی برود. اینکه مدام در جهان ایجاد تنش کنیم، سیاست خارجی موجهی نیست. در مجموع آقای روحانی باید صریح و محکم از دستاوردهای دولت دفاع کند و با صراحت ساختار اقتصادی و سیاسی کشور را برای مردم تشریح کند.