معمای اصولگرایان؛ چه کسی سرلیست خواهد شد؟
به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه ابتکار نوشت، این انتخابات را می‌توان از جهات بسیاری متفاوت‌ترین انتخابات در کشور نامید. چه از نظر سطح مشارکت و چه از نظر میزان وحدت درونی و راهکارهای جریان‌های سیاسی تا به حال نتوانسته است موفق عمل کند. یعنی هرچه در جناح اصلاح‌طلبان ما بی‌رمقی و سردرگمی می‌بینیم در جناح رقیب آنها یعنی اصولگرایان نیز اوضاع چندان مناسب نیست. یعنی آنها نیز همچنان درگیر وحدت درونی همه طیف‌های سیاسی خود هستند.
زمانی که محمدباقر قالیباف در نبود چهرههای شاخص هر دو جناح اصلاح‌طلبان و اصولگرایان برای انتخابات مجلس یازدهم نام‌نویسی کرد، بسیاری تحلیل‌شان این بود که او به احتمال زیاد رئیس مجلس آینده خواهد بود و بر صندلی سبز ریاست بهارستان تکیه خواهد کرد. اما وقتی می‌بینیم که پایداری‌ها یعنی طیفی که همیشه مانع اصلی این جریان سیاسی برای وحدت بوده‌اند برای شهردار سابق دردسر ساز می‌شوند، متوجه می‌شویم که صدای وحدت گویا قرار نیست هیچ گاه از این جریان شنیده شود. درواقع پایداری‌ها که گفته می‌شد این بار حاضر شده‌اند به سهم بیشتر در مجلس دیگر سنگ‌اندازی نکنند باز ساز مخالف زده و تکروی آنها از همین الان آغاز شده و سرلیستی اصولگرایان را با چالش مواجه کرده‌اند به گونه‌ای که برخی از چهرههای این جریان سیاسی گفته‌اند که احتمالا اصولگرایان سرلیستی نخواهند داشت.
چه اتفاقی افتاد که سرلیستی قالیباف بیش از بقیه چهره‌ها مطرح شد. این را شاید حامیان او حتی زمانی که آمدن سردار در هاله‌ای از ابهام بود بیش از دیگران بر سر زبان‌ها انداختند که شهردار سابق سرلیست اصولگرایان در انتخابات مجلس یازدهم خواهد بود. این گمانه را تا حدی پیش بردند که حتی او را به عنوان رئیس مجلس بعدی نیز مطرح کردند. تحرکاتی هدفمند که به دیگر اصولگراها این پالس را می‌فرستاد که درصورت کاندیداتوری قالیباف کسی دیگر شانس سرلیستی یا ریاست مجلس بعدی را نخواهد داشت، غافل از اینکه این نگاه اما مخالفانی جدی داشته و دارد، مخالفانی که حالا تیغ مخالفت‌شان نسبت به روزهای آغاز ثبت‌نام تیزتر شده است.
پیش از این احتمال داده می‌شد که جدال سرلیستی بین سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف در میان اصولگرایان باشد اما زمانی که جلیلی از شرکت در انتخابات مجلس یازدهم منصرف شد، به زعم بسیاری میدان برای یکه‌تازی قالیباف خالی شد. اما غافل از اینکه پایداری‌ها در نبود جلیلی هم حاضر نیستند کوتاه آمده و اجازه بدهند شهردار سابق بر صندلی ریاست بهارستان تکیه بزند. آنها که با تمام قوا و همه نیروهای خود در این انتخابات ثبت‌نام کرده‌اند بعید به نظر می‌رسد در چنین صورتی به این راحتی میدان را برای قالیباف خالی کنند و نواصولگرایی زودتر از آنچه که انتظارش می‌رفت طعم شکست در سرلیستی را بچشد. او درواقع با طیفی روبه‌رو است که نه قادر به ائتلاف با آنهاست و نه توانایی پیروزی مقابل‌شان را دارد.
بنابراین انتخابات اسفندماه اما برای پایداری‌ها آنقدر مهم و سرنوشت ساز است که تلاش کنند ضمن حفظ کرسی‌های خود در شهرهایی چون مشهد و قم، صندلی‌هایی دیگر را هم فتح کنند. چندی پیش بود که همزمان با بالا گرفتن گمانه‌زنی‌ها درباره حضور جلیلی در انتخابات مجلس، بحث قرار گرفتن او در صدر لیست پایداری‌های تهران رسانه‌ای شد. خبری که با چند علامت سوال دیگر همراه بود، سوال اول آن بود که اگر قرار است جلیلی سرلیست پایداری‌ها در تهران شود پس تکلیف مرتضی آقاتهرانی چه می‌شود که زمزمه کاندیداتوری او هم مطرح است؟ آیا پایداری‌ها حاضرند به خاطر جلیلی دبیرکل خود را کنار بزنند و اساسا جلیلی حاضر است در لیستی قرار بگیرند که نامش در صدر آن قرار نداشته باشد؟ جواب این سوال اما خیلی زود مشخص شد، زمانی که جلیلی برای ثبت‌نام در انتخابات مجلس اقدامی نکرد و حالا شاید آقاتهرانی گزینه اصلی پایداری‌ها برای سرلیستی مجلس یازدهم باشد.
درواقع درست است که سعید جلیلی گزینه اصلی پایداری‌ها در این دوره از انتخابات مجلس حضور ندارد اما این طیف تندرو هم دست‌شان آنچنان خالی نیست که قالیباف با خیال راحت یکه‌تازی کند و کلاف سردرگم اصولگرایان در انتخابات پیش رو پیچیده‌تر شده است. یک طرف میزِ مذاکره شورای ائتلاف، محمدباقر قالیباف و نواصولگرایان نشسته‌اند، طرف دیگر میرسلیم و موتلفه اسلامی که پیش از این بارها تاکید کرده بودند نمی‌خواهند دوباره از بچه شلوغ‌های اصولگرا ضربه بخورند. از این سو مصباحی مقدم و همچنین آقاتهرانی و پایداری‌ها را هم باید اضافه کرد که می‌گویند به این راحتی‌ها برای حضور در لیستِ مشترک کوتاه نمی‌آیند.
در این میان البته نباید از جامعه روحانیت مبارز و طیف‌های سنتی که تلاششان وحدت است تا بار دیگر اصولگرایان بازی رقابت را نبازند، چشم‌پوشی کرد. بنابراین کلاف سردرگم اصولگرایان هر روز پیچیده‌تر می‌شود. با وجود آنکه رقیب دیرینه آنها در این دوره خیلی حضوری پررنگ ندارد، آنها باز قادر نیستند در چنین فضایی به وحدت برسند و دغدغه همیشگی وحدت درونی قرار نیست به این زودی‌ها حل شود. این درصورتی است که آنها با وجود حضور کمرنگ اصلاح‌طلبان از همین الان خود را پیروز این دروه از انتخابات می‌دانند و معتقدند دست برتر مجلس بعدی هستند. اما موضوع سرلیستی برای این جریان سیاسی به حدی جدی است که اصولگرایان را بر سر یک دوراهی قرار داده است. دو راهی‌ای که نه قادرند که از پایداری‌ها عبور کنند و نه توانایی آن را دارند که با آنها وارد یک ائتلاف درونی شوند. نه می‌توانند به نواصولگرایی قالیباف امید ببندند، نه گزینه‌های بعدی چندان مورد قبول همه طیف‌های این جریان سیاسی است. حالا اصولگرایان در غیاب حضور جدی رقیب‌شان باز قادر نیستند میدان‌دار انتخابات شوند و هرچه تلاش می‌کنند به در بسته می‌خورند.
