احمدینژاد: خداوند دولت من را بر سرکار آورد/ 6 اشکال+10 راهکار
دستآوردهای احمدینژاد از قول خود او!
دولت های نهم و دهم برخلاف اراده جریانات سیاسی و نهادهای قدرت و صرفاً با اراده ملت مستقر شدند. به تعبیر دیگر خداوند دولت های نهم و دهم را روی کار آورد.
- شعار دولت های نهم و دهم بازگشت به مسیر اصلی انقلاب، راه مردم و خدمت به ملت بود.
- به لطف خداوند و با حضور و مشارکت و یاری ملت، طی مدتی کوتاه کارهای بزرگ انجام گردید.
- پیشرفت های عظیم در عرصه علم و فنآوری و کسب بالاترین سرعت رشد علمی در جهان و پیشرفت در علوم پیشگام یعنی نانو تکنولوژی و بیوتکنولوژی.
- عمران و آبادی بی نظیر در تمام بخش ها، عمران شهری و روستایی، راه و آزادراه، آب و سد، نیروگاه، مدرسه، مراکز تحقیقاتی، دانشگاه، ورزشگاه، مراکز فرهنگی و هنری و شبکه های آب و گاز.
- توسعه بخش تولید به گونه ای که ظرفیت تولید کشور در تمام زمینه ها از جمله فولاد، خودرو، سیمان، مصالح ساختمانی و لوازم بهداشتی و دیگر تولیدات به بیش از دو برابر رسید.
- ایران هسته ای شد و تولید صنعتی سوخت هستهای آغاز و سوخت 20% تولید گردید.
- ایران فضایی شد و اولین ماهواره با موفقیت به فضا پرتاب گردید و ده ها ماهوره در صف پرتاب قرار گرفتند.
- موجود زنده به فضا فرستاده شد.
- صادرات غیر نفتی بیش از 6 برابر شد.
- کاهش شدید تلفات جاده ای از دستاوردهای مهم دولت های نهم و دهم است.
- فاصله طبقاتی کاهش یافت و ثروت عمومی در بین همه مناطق و همه مردم به گردش در آمد.
- سرعت کارها بسیار بالا رفت. در همین زلزله ورزقان ظرف 4 ماه بیش از 12 هزار ساختمان های تخریبی احداث شد و در اختیار مردم قرار گرفت. این یک رکورد جهانی است.
- با سیاست خارجی فعال، جایگاه ایران در معادلات جهانی ارتقاء یافت.
- قدرت دفاعی کشور به سرعت افزایش پیدا کرد.
- در آن دوره سرعت پیشرفت کم سابقه بود.
- در اثر سیاست خارجی فعال و پیشرفت های علمی و اقتصادی، دولت آمریکا وادار به پیشنهاد مذاکره و همکاری شد به طوری که از تهدید حمله نظامی آقای بوش به نامه های دعوت به همکاری آقای اوباما رسیدیم.
اشکالات برجام از دیدگاه احمدینژاد
- اشکال اول: ضعیف جلوه دادن کشور. حتی کسانی که به واقع ضعیف هستند در فضای مذاکره با بیگانگان اظهار قدرت می کنند. واقعیت در ابتدای سال 92 این بود که علیرغم وجود مشکلات ، ملت ایران و اقتصاد کشور بسیار قوی بودند.
- اشکال دوم: گره زدن همه امور کشور به مذاکرات. بخش نفت و تجارت خارجی بخش کوچکی از اقتصاد است. متاسفانه تمام امور کشور و حتی ازدواج و آب خوردن را به مذاکرات گره زدند. تقریباً تمام کارها را معطل و منوط به توافق با بیگانگان کردند.
- اشکال سوم: پنهان کاری از مردم و برخورد با منتقدین و دادن اطلاعات غلط. در حالی که دشمنان قسم خورده ملت از محتوای مذاکرات مطلع بودند، به بهانه سوءاستفاده رژیم صهیونیستی، مردم از محتوای مذاکرات و توافقات بی اطلاع ماندند. حتی نمایندگان مجلس نیز به متن توافق دسترسی پیدا نکردند. رژیم صهیونیستی نیز نقش خود را در این سناریو به خوبی ایفا کرد. در برابر انتقادات، بدترین عبارات به کار برده شد و منتقدین به شدید ترین وجه سرکوب شدند. در برابر هر سوال از دستاورد توافق و یا حقوق ملت، بر خلاف واقع ادعا می شد که همه حقوق ملت و لغو تحریم ها در برجام پیشبینی شده است. یادمان باشد هرگاه امر مهمی از مردم پنهان نگاه داشته می شود، حداقل این است که تصمیمات ضعیف و یا نادرست بودهاند.
- اشکال چهارم: عدم مراجعه به آراء مردم. علیرغم اهمیت توافق و سپردن تعهداتی که چندین نسل را در بر می گرفت و لازم بود که همه ملت در این باره تصمیم بگیرند، دولت و مجلس و دیگر مقامات به خود اجازه دادند بدون نظر ملت آن را تصویب نمایند.
- اشکال پنجم: تبدیل امری ملی به امری جناح. متاسفانه بررسی این معاهده به صحنه جنگ زرگری دو جناح سیاسی تبدیل گردید و ارزیابی درستی از محتوای معاهده به عمل نیامد.
- اشکال ششم: این معاهده فاقد ساختار یک معاهده بینالمللی بوده و کاملاً علیه ایران است. صرف نظر از محتوا، هر قراردادی به خصوص معاهدات بین المللی دارای یک ساختار حقوقی معین است. یعنی تعهدات و حقوق طرفین و قوانین مربوطه و مرجع حل اختلاف به طور شفاف معلوم است. در برجام اما متاسفانه تعهدات طرف ایرانی شفاف و فوری و با تضمین های قاطع ولی تعهدات طرف مقابل مبهم و پراکنده و بدون تضمین است. حقوق ملت ایران مبهم و موکول به شرایط سخت و حقوق طرف مقابل شفاف و تضمین شده است. اصل ارجاع اختلافات به مرجع مستقل بینالمللی نادیده گرفته شده است و رسیدگی به اختلافات و عدم انجام تعهدات به خود بیگانگان ارجاع شده است. قواعد حاکم بر برجام قواعدی است که اختیارش کاملاً با طرف مقابل است.
10 راهکار احمدینژاد
- 1- وحدت ملی و هوشیاری و هوشمندی و جلوگیری از جناحی شدن این موضوع ملی و سرنوشت ساز، بسیار حیاتی است.
- 2- بازیابی رضایتمندی مردم، اعتماد و امید ملی یک ضرورت فوری است . باید مسائل صادقانه با مردم در میان گذاشته شود و عوامل نارضایتی عمومی برطرف شود.
- 3- باید برای رای و نظر مردم اصالت قائل شد و حق تعیین سرنوشت مردم را به رسمیت شناخت.
- 4- استفاده از حقوقدانان بین المللی ایرانی یک ضرورت مهم و اولیه است.
- طرف مقابل با اینکه مسلط بر نهادهای بین المللی است بیش از 160 حقوقدان مبرز بینالمللی با خود همراه داشته است.
- 5- تفکیک امر مذاکره از اداره کشور بسیار مهم است. اداره کشور باید مسیر خود را طی کند. بسیاری از امور ربطی به توافق با خارجی ندارد و باید سازماندهی و مدیریت شود.
- 6- تکیه بر منابع داخلی ، نیروی انسانی ، توانمندی بومی ، زمین ، انرژی ، جنگل و معدن در هر شرایطی رمز موفقیت و پیشرفت است.
- 7- فعال سازی بخش مسکن و معدن بسیار مهم و درواقع لکوموتیو اقتصاد است. ده ها رشته صنعتی و مشاغل گوناگون با آن مرتبط است و تمام عوامل آن نیز در داخل تولید می شود.
- 8- مشارکت دادن مردم در اداره کشور و سهیم کردن آنان در ثروت و منابع ملی بسیار مهم است. باید توان همه ملت در خدمت ساختن کشور قرار گیرد.
- 9- اطلاع رسانی آشکار از جزییات و روند مذاکرات یک تکلیف برای مسئولین و یک حق برای مردم است.
- 10- مردم باید در جریان کامل موضوع قرار گیرند. هر نوع توافق احتمالی باید به رای ملت گذاشته شود. هیچ کس حق ندارد به جای ملت و برای چندین نسل تصمیم گیری نماید.