بودجه‌ای که صرف مسکن می‌شود/ چرا تعداد مستاجران کاهشی شد؟+ جزئیات
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، به دنبال جهش قیمتی مسکن در اواخر سال ۹۱ قدرت خرید خانه خانوارهای شهری کاهش و تعداد مستاجران افزایش یافته است. به‌طوری‌که درصد خانوارهای مستاجر در سال ۹۱ کمتر از ۲۲ درصد بوده و در سال ۹۲ به حدود ۲۶ درصد رسیده است.
به دنبال جهش قیمتی مسکن در سال ۹۷ نیز باری دیگر تعداد خانوارهای مستاجر افزایش یافته و به بیشترین مقدار خود در دوره مورد بررسی، یعنی بیش از ۲۶ درصد رسیده است. پس از این دوران روند خانوارهای صاحب خانه و مستاجر نوساناتی داشته است. با وجود افزایش مداوم قیمت مسکن در چند سال اخیر، در سال ۱۴۰۲ تعداد خانوارهای مالک به بیشترین مقدار خود در دوره مورد بررسی رسیده است. گمان زده می‌شود این اتفاق به دلیل جابجایی به منازل کوچک‌تر باشد و یا خانوارهایی که در مناطق مرفه شهر مستاجر هستند، در مناطق پایین‌تر و مرکزی شهر خانه خریده باشند.
مسکن به‌عنوان یکی از نیازهای اساسی انسان، نقش حیاتی در کیفیت زندگی و رفاه خانوارها ایفا می‌کند. با افزایش شهرنشینی و تغییرات سریع در الگوهای زندگی، اهمیت مسکن به‌عنوان یک کالای ضروری و سرمایه‌ای بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. همچنین، مسکن به دلیل ماهیت خود قابلیت جانشینی با کالاهای دیگر را ندارد و نهایتا می‌توان به خانه‌های کوچک‌تر و در مناطق ارزان‌تر نقل مکان کرد. از طرفی، با افزایش تورم هزینه‌های مربوط به مسکن نیز افزایش یافته‌اند و بخش قابل توجهی از بودجه و دارایی خانوارها صرف مسکن می‌شود.
مشروح این گزارش را در اکوایران با عنوان «سهم خانوارهای مالک از تصرف مسکن در سقف 12 ساله/ آیا رفاه مسکن واقعا افزایش یافته است؟» بخوانید.
