کارگران از طرح ملی مسکن حذف می‌شوند؟ پیامک اخطار برای متقضایان مسکن
به گزارش اقتصادنیوز؛ طرح اقدام ملی مسکن از سال 98 با هدف ساخت 400هزار واحد مسکونی آغاز شد. بر اساس این طرح قرار بود متقاضیان با 350 میلیون آورده در قالب 200 میلیون تومان آورده اولیه و 150 میلیون تومان وام مسکن پس از 2 سال صاحب خانه شوند. این در حالی است که به تازگی پیامکی با این محتوا که «متقاضی محترم مسکن ملی، با سلام. خواهشمند است جهت دریافت اخطاریه خود با در دست داشتن کارت ملی در تاریخ 23 آبان ماه 1402 به کارگزاری طرح نهضت ملی مسکن واقع در بلوار اشراق مراجعه فرمایید. بدیهی است در صورت‌عدم مراجعه و دریافت اخطاریه کلیه عواقب، از جمله حذف و جایگزینی نفر واجد شرایط بعدی، به عهده جنابعالی خواهد بود.» برای برخی از کارگران ارسال شده است.
یعنی ۲۰۰ میلیون تومان آورده‌ی اولیه، که باید در اقساط ۴۰میلیون تومانی پرداخت می‌شد و ۱۵۰ میلیون تومان هم وام مسکن که بازپرداختِ اقساطِ آن، بعد از تحویل کلید آغاز می‌شد.
عبدالعظیم همایونی، فعال کارگری و یکی از کارگران شرکت‌کننده در این طرح درگفت وگو با ایلنا گفته است: «رقم آورده اولیه و مبلغ وام در طول 3 سال گذشته بارها افزایش پیدا کرده است و حالا هم می‌گویند باید ۶۰۰ میلیون تومان پرداخت کنید و رقم وام هم به ۵۵۰ میلیون تومان افزایش پیدا کرده است.»
به گفته وی ۲۰۰ میلیون تومانی که در ابتدا قرار بود در اقساط ۴۰ میلیون تومانی در ۵ دوره پرداخت شود، حالا به اقساط ۵۰ میلیون تومانی افزایش پیدا کرده که باید در ۱۲ دوره پرداخت شود. این مبالغ جدا از بازپرداخت وام ۵۵۰ میلیون تومانی است. اقساط این وام هم که با سود ۲۳ درصد پرداخت می‌شود، رقمی حدود ۹ میلیون تومان است که معلوم نیست یک کارگر چگونه قرار است آن را پرداخت کند.
وی افزود: قرار بود خانه را دوساله تحویل بگیرم بیش از سه سال از آن زمان گذشته نه خانه‌ای تحویل داده‌اند و نه کاهش ارزشِ پول‌مان را حساب می‌کنند. سال ۹۹ که ۴۰ میلیون تومان به عنوان رقم اولیه واریز کردیم، ارزش ۴۰ میلیون تومان مانند حالا نبود. چه کسی قرار است خسارتِ ما را بدهد؟
طبق اصل ۳۱ قانون اساسی «داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است. دولت موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند بخصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند».
اتفاقی که برای این کارگران افتاده، نمونه‌‌ای است از طرح‌هایی که از اساس برای اقشار ضعیف طراحی نشده و آنها توان شرکت در آنها را ندارند و اگر هم بتوانند شرکت کنند معمولا در میانه‌ی راه به دلیلِ عدم حمایت کافی و هزینه‌‌های سنگین، مجبور به انصراف می‌شوند.
