پشت پرده جنگ در غزه؛ نتانیاهو بازی را می‌برد؟

محکومیت گسترده اسراییل و سکوت اعراب

در حالی که شهرهای بسیاری در سراسر جهان، شاهد تظاهرات چندین هزار نفره علیه رژیم صهیونیستی هستند و در برخی از شهرها مانند پاریس این تظاهرات ها به خشونت هم کشیده شده برخی کشورهای عربی کماکان موضعی نرم نسبت به جنایت های اسراییل در نوار غزه انتخاب کرده اند.

در اروپا، کشورهایی چون فرانسه، اسپانیا، بلژیک و انگلیس و.. اعتراضات به اتفاقاتی که در غزه در جریان است بسیار گسترده است. در کنار ابراز نگرانی های کم رنگ سازمان ملل  و یونیسف و... مردم در اغلب کشورهای جهان موضعی تند علیه حملات رژیم صهیونیستی دارند. آنها حتی با وجود آنکه دولت هایشان(در فرانسه و اتریش) همسو با نتانیاهو اعتراضات را ممنوع کرده اند اما دست از اعتراض بر نداشته اند. اعتراضات اما تنها در اروپا نیست. ایالات متحده هم شاهد تظاهرات های هزاران نفره علیه نتانیاهو و سیاست هایش است که جنگ بزرگی را به راه انداخته است. نمایندگان کنگره به ویژه زنان مسلمان آن ، به محکومیت شدید اقدامات اسراییل پرداخته اند.  همچنین ۲۵ نماینده کنگره آمریکا در نامه ای به آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه این کشور، با جنایت جنگی خواندن اقدامات اسرائیل، وی را به اعمال فشار بر اسرائیل برای جلوگیری از کوچاندن فلسطینیان از منازلشان در محله شیخ جراح در قدس اشغالی فراخواندند. اعضای کنگره و در رأس انها ماری نیومن، یکی از نمایندگان ایالت ایلینوی و ماراک بوکان، نماینده ایالت ویسکانسین، در این نامه اذعان داشتند:« ما این نامه را برای ابراز نگرانی عمیق خود در قبال طرح اسرائیل جهت کوچاندن نزدیک به ۲۰۰۰ فلسطینی از محله های بستان و شیخ جراح در قدس اشغالی نوشته ایم». با این حال دولت بایدن هنوز عکس العمل قاطعی نشان نداده و خود را ضامن امنیت اسراییل می داند.

از آن سو اسیای شرقی به شدت وضعیت را جدی می داند. مردم و دولت های کشورهای شرق آسیا از جمله چین، ژاپن و کره جنوبی به روش های مختلف به جنایات صهیونیست ها واکنش نشان داده و از مردم فلسطین حمایت کرده اند.چین اگرچه معتقد به تشکیل دو دولت در فلسطین است اما در چند روز گذشته همواره از فلسطین حمایت کرده است.سخنگوی وزارت امور خارجه چین در واکنش به این کارشکنی آمریکا در شورای امنیت برای میانجیگری بین رژیم صهیونیستی و فلسطین گفت: واشنگتن به تنهایی صدای شورای امنیت در واکنش به اوضاع فلسطین و اسرائیل را خاموش کرد و بار دیگر در برابر جامعه جهانی ایستاد. 

آنطور که یکی از فعالان اجتماعی ژاپن در توئیتی نوشته بود تظاهر کنندگان ضد اسرائیلی در مقابل وزارت دفاع ژاپن خواستار استعفای «یاسوهیده ناکایاما» معاون وزیر دفاع این کشور شدند زیرا آنها معتقدند که یاسوهیده از رژیم صهیونیستی حمایت می کند.

وزارت خارجه کره جنوبی هم در بیانیه ای نسبت به افزایش خشونت و مرگ غیرنظامیان به دلیل درگیری های نظامی بین اسرائیل و فلسطین ابراز نگرانی کرد و گفت: ما نسبت به تلفات گسترده غیرنظامیان از جمله کودکان به دلیل حملات موشکی در نوار غزه و ضد حمله به آنها ابراز نگرانی می کنیم.

وزارت خارجه کره جنوبی در این بیانیه از هر دو طرف خواسته است از بالا بردن تنش خودداری کرده و استفاده از نیروهای مسلح را متوقف کنند، زیرا تحت هیچ شرایطی خشونت قابل توجیه نیست.

نخست وزیر مالزی در گفتگوی تلفنی با اسماعیل هنیه رئیس دفتر سیاسی "حماس"، درباره آخرین تحولات فلسطین گفت‌وگو و بر حمایت از مردم مظلوم این کشور تاکید کرد. محی‌الدین یاسین اعلام کرد: از جانب خودم و مردم مالزی مراتب تسلیت و اندوهمان را درباره از دست رفتن جان و همچنین جراحات وارد شده به فلسطینیان در حملات شریرانه رژیم اسراییل ابراز داشتم.

اردن و عربستان که این سال ها مواضعی منفعلانه در قبال تحولات فلسطین داشته اند، روز سه شنبه در برابر تجاوز ارتش صهیونیستی به غزه، واکنش نشان دادند. اما واکنش کشورهای عربی آنقدر منفعلانه بود که اعتراضات زیادی را بر انگیخته است. هر چند مردم جهان عرب خود را همراه با فلسطینی ها می دانند و در ظهر های گوناگون تظاهرات هایی بر پا می کنند اما در میان دولت های عربی واکنش ها ضعیف و بی خاصیتند. در این میان آن کسی که توانسته رهبری اعتراضات به رژیم صهیونیستی را در نظر بگیرد تهران و انکاراست . دو کشوری که بدون در نظر گرفتن منافع به مقابله با نتاینیاهو پرداخته اند.

اتحادیه عرب بیانیه ای صادر کرده که تنها در آن جنایات صهیونیست ها تقبیح شده است. کشورهای عربی به خوبی مید انند که قدرت تاثیر گذاری خود را به طور کامل از دست داده اند و دیگر وزنه ای در خاورمیانه به حساب نمی آیند.سازمان های مسلمانان اسیایی هم وضعیتی مشابه دارد. کشورهای منطقه اغلب دجار دشواری های مرتبط با خودشان هستند و در افتادن با نتانیاهو برای آنها اضافه کاری به حساب می آید.

نتانیاهو در جنگ به دنبال چیست؟

قاسم محبعلی می گوید: کشورهای عربی نمی خواهند وارد بازی نتانیاهو بشوند. او هدفش ماندن در قدرت است. لاپید، رقیب او قرار بود دست به تشکیل دولت بزند و ائتلافی را تشکیل بدهد. او نیاز به ائتلاف با اعراب مسلمان داخل پارلمان داشت. با این بحرانی که شروع شده عملا امکان چنین چیزی از بین رفت و بعد با کشیدن بحران به جنگ غزه عملا سیاست های بایدن در منطقه را هم به تعویق انداخت. اعراب وحدت ندارند و رهبری شان هم کارکردی ندارد. آنها همچنین نمی خواهند نتانیاهو را تشویق کنند تا دولت بایدن در کنار اسراییل قرار بگیرد. چون واضح است که اگر اسراییل در تهدید قرار بگیرد امریکا ناچارا طرف تلاویو را خواهد گرفت.

او در مورد احتمال اشغال غزه گفت: اسراییل ناچار بود غزه را تخلیه کند. این منطقه کوچک و متمرکز است و بیشتر مردم اواره هایی هستند که از سال 1967 به این شهر رفته اند. امکان برقراری امنیت برای نیروهای زمینی وجود ندارد و بسیار خطرناک است. ممکن است که برای ضربه زدن به برخی گروه ها اقداماتی کند اما اشغال اتفاق نمی افتد.

بایدن علاقه ای به نتانیاهو ندارد. اما شرایط امریکا اینطور نیست که بایدن در شرایطی که اسراییل هم در تهدید است و جنگ داغی جریان دارد اقدامی کند. شاید برای همین است که نتانیاهو این جنگ را اغاز کرد که هم لاپید شانسی برای تشکیل دولت نداشته باشد و هم بایدن دستش در منطقه بسته باشد. نتانیاهو در بحران توفیق پیدا می کند. اگر بحران باشد هم افکار عمومی را در اسراییل جلب می کند و هم در اروپا. وقتی وضعیت ارام باشد او موقعیتش را در اسراییل از دست می دهد. 

او در مورد اقدامات محور مقاومت تاکید کرد: درگیر شدن مقاومت در سطح کلان بعید است. البته همه اعلام می کنند که کنار هم هستند. اما مثلا در لبنان کسی در شرایط کنونی مایل نیست که حزب الله وارد رویارویی در اسراییل شود. سوریه هم وضعیت خاصی دارد و روسیه اجازه نمی دهد که وارد بحرانی این چنینی شود. لذا باید منتظر باشیم که بحران در غزه محدود شود. نتانیاهو به هدفی که می خواست رسیده و حالا می شود منتظر شد که با دخالت مصری ها توافق نانوشته اتفاق بیفتد و اتش بس برقرار شود. اما حاصل همه اینها جان به در بردن نتانیاهو از وضعیت سیاسی اسراییل است.