قالیباف و رئیسی رودَررُوی هم قرار می‌گیرند؟

قالیباف رودربایستی را کنار گذاشت

با روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی، به‌نظر می‌رسید شاهد همراهی و همکاری بیشتری میان دولت اصول‌گرا و مجلس انقلابی باشیم؛ اما هنوز چهار ماهی از آغاز به‌کار کابینه نگذشته بود که صدای اعتراضات وکیل‌المله‌های بهارستان‌نشین از عملکرد وزرا بلند شد. تاجایی که کار به استیضاح وزرا کشیده شود و هر روز نام یک وزیر به لیست وزرای اخراجی احتمالی افزوده می‌شد. 

در این میان، قالیباف سعی داشت تا با پادرمیانی برای وزرای رئیسی فرصت بگیرد؛ اما کم‌کم او نیز به صف منتقدان دولت پیوست و رودربایستی‌های خود را کنار گذاشت. 

آنچنان که رئیس مجلس در اریبهشت ماه سال گذشته، در نطق پیش از دستور خود با اشاره به پایان تصویب بودجه سال ۱۴۰۱ بیان کرد: «در آن زمان توضیح دادم که در این مدل که الان قانون مصوب مجلس شده برای چند قلم کالای ضروری معیشتی مثل مرغ، تخم‌مرغ، روغن، پنیر و امثالهم برای هر نفر مقدار مشخصی در ماه در نظر گرفته می‌شود و مردم آن کالا را تا اندازه‌ای در نظر گرفته شده به قیمت شهریور ۱۴۰۰ خرید می‌کنند. به‌طور مثال اگر برای هر نفر یک یا دو کیلو مرغ در نظر گرفته شده باشد، مردم می‌توانند با همان کارت بانکی که دارند و به مراکزی که قبلاً خرید می‌کردند مثلاً یک خانواده پنج‌‌نفری بتواند حدود هشت کیلو مرغ با قیمت ۳۰ تا ۳۵هزار تومان خرید کنند و ما به‌التفاوت قیمت عادی تا بازار را دولت به حساب فروشنده پرداخت می‌کند. البته اگر فرد بخواهد بیش از این سهمیه استفاده کند طبیعتاً هزینه آن بیشتر است که به قیمت بازار باید پرداخت کند.»

او همچنین گفت: «آقای وزیر به این نکته توجه کنند که وقتی می‌گویند مصرف پایین آمده و تولید افزایش پیدا می‌کند و مازاد داریم به این دلیل است که قشر محروم ما قدرت خرید ندارند که گوشت مرغ و قرمز استفاده کنند که مصرف پایین آمده است. حتی امروز قدرت خرید طبقه متوسط نیز پایین آمده و سلامت و آینده جامعه در خطر است. در قدرت خرید می‌خواهیم که حداقل نیازهای پروتئینی را به طبقات محروم و متوسط جامعه برگردانیم.»

دو رئیس مقابل هم می‌ایستند؟

رؤیای ریاست‌جمهوری محمدباقر قالیباف بر کسی پوشیده نیست و کاندیداتوری او در سه دوره از انتخابات نیز گواه همین گزاره است؛ هرچند که عدم استقبال مردم از کاندیداتوری او، سردار را به‌سمت حضور روی صندلی ریاست پارلمان سوق داد.

این روزها اما گمانه‌زنی می‌شود که قالیباف احتمالاً یکی از کاندیدای انتخابات سال ۱۴۰۴ است. اگر فرض را بر این بگذاریم که ابراهیم رئیسی بخواهد برای تکمیل کار دولت خود در سال ۱۴۰۴ نیز دوباره کاندیدای انتخابات شود، بی‌شک شاهد رقابت قالیباف ـ رئیسی خواهیم بود. 

بر همین اساس، محمد سالاری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، با اشاره به شکاف میان رئیسی و قالیباف گفت: شاید از یک منظر بتوان انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶ و کناره‌گیری تحمیلی قالیباف به نفع رئیسی را مبدأ این شکاف دانست که تاکنون هم ادامه دارد و در مواقعی هم به‌صورت خیلی خفیف در اظهارات رؤسای دو قوه خود را نشان می‌دهد؛ اما نکته اصلی تصمیم کلان جریان اصول‌گرایی برای حفظ ظاهری وحدت و هماهنگی مجلس و دولت است که همان‌طور که اشاره شد کاملاً از بیرون مدیریت می‌شود تا هیچ روزنه‌ای در اختیار جریان رقیب قرار نگیرد.

وی همچنین به ایلنا گفت: البته یک نکته را نباید فراموش کرد. این امکان هم وجود دارد که در صورت تداوم ناکارآمدی دولت سیزدهم، رئیس مجلس که سال‌هاست سودای رفتن به پاستور را دارد، از عملکرد نامطلوب دولت و افزایش نارضایتی مردم از رئیس‌جمهور و کاهش محبوبیت وی در انتخابات ۱۴۰۴ نهایت استفاده را ببرد و با چراغ سبز جریان‌ها با توجه به دست خالی اصول‌گرایان برای جایگزینی رئیسی، خود را مهیای رفتن به پاستور کند و این بار حمایت کامل اصول‌گرایان و نهادهای قدرت را پشت‌سر خود ببیند. به هر حال در عالم سیاست هیچ چیز غیرممکن نیست.

اما محمد مهاجری، فعال رسانه‌ای اصول‌گرا، با بیان آنکه از پشت‌پرده اختلافات میان رئیسی و قالیباف باخبر نیست، گفت: ریاست‌جمهوری در ایران معمولاً هشت‌ساله است و طبیعی می‌باشد که آقای رئیسی وقتی در پایان چهارسالگی دولت خود قرار بگیرد تازه تجربیات یک رئیس‌جمهور را پیدا کرده است. طبیعتاً اصول‌گرایان حاضر نیستند گزینه دیگری را معرفی کنند که تازه بخواهند از آن حمایت کرده و در مقابل آقای رئیسی قرار دهند؛ بنابراین تمام‌قد از آقای رئیسی بار دیگر حمایت خواهند کرد. 

حال، باید منتظر ماند و دید شکاف میان این دو رئیس قوه چقدر جدی است؟ آیا اختلاف فقط در ظاهر بوده یا در انتخابات آینده رودَررُوی هم قرار می‌گیرند؟

5965