جنگ زمستانی و اشتباه 3 ساله غرب در قبال پوتین

یه گزارش اقتصادنیوز، اکونومیست پس از یک سلسله جلسات توجیهی بی‌سابقه با رؤسای اوکراین، سر مقاله این هفته خود را با عنوان«جنگ زمستانی» به جنگ اوکراین اختصاص داده و درباره تهاجم دوباره روسیه به اوکراین هشدار می‌دهد.

در سرمقاله شماره 17 دسامبر 2022، آمده است در حالی که فرماندهان اوکراین احتمال حمله مجدد روسیه را می‌دهند، در خارج از اوکراین رغبت برای مذاکرات صلح بیشتر شده و امانوئل مکرون، جو بایدن و خود ولادیمیر پوتین در روزهای اخیر در مورد راه حل دیپلماتیک صحبت کرده‌اند. فرماندهان هشدار می‌دهند که این اتفاق نباید به زودی بیفتد.

تهاجم قریب الوقوع روسیه

رؤسای اوکراین در یک سلسله جلسات توجیهی بی سابقه به اکونومیست درباره ماه های حساس پیش رو می گویند، روسیه در حال جمع آوری افراد و تسلیحات برای یک حمله جدید است. بعد از ژانویه و به احتمال زیاد در بهار، روسیه احتمالا یک حمله بزرگ از دونباس در شرق، از جنوب یا حتی از بلاروس -یک کشور دست‌نشانده در شمال- انجام دهد. نیروهای روسیه قصد عقب راندن نیروهای اوکراینی را خواهند داشت و حتی می‌توانند تلاش دوم را برای تصرف کیف پایتخت اوکراین انجام دهند.

اکونومیست درباره جملات فوق نوشت: این سخنان ما نیست، بلکه ارزیابی ژنرال والری زالوژنی، رئیس نیروهای مسلح اوکراین است. 

در یک سلسله جلسات توجیهی بی‌سابقه در دو هفته گذشته با اکونومیست، ژنرال به همراه زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین و ژنرال الکساندر سیرسکی، رئیس نیروی زمینی این کشور، درباره چند ماه حساس پیش رو هشدار دادند.

ژنرال زالوژنی به اکونومیست گفت: «روس‌ها در حال آماده‌سازی حدود 200 هزار سرباز جدید هستند. من شک ندارم که آنها یک بار دیگر در کیف حضور خواهند داشت.»

 منابع غربی می گویند که فرمانده روسیه، ژنرال سرگئی سوروویکین، همیشه این را به عنوان یک درگیری چند ساله می‌دید.

اما این خارج از اوکراین چنین عقیده ای وجود ندارد و تصور می شود درگیری به بن بست رسیده است. تقریباً یک ماه است که هیچ حرکتی در طول هزار کیلومتر جبهه جنگ وجود نداشته است. دریاسالار سر تونی راداکین، ارشدترین افسر بریتانیا، این هفته گفت که در حال حاضر، کمبود گلوله‌های توپخانه به این معنی است که هدف روسیه برای عملیات زمینی به سرعت در حال کاهش است.

غرب، خودخواهانه به دنبال مذاکرات صلح است

این وضعیت به ظاهر بن بست، باعث ایجاد رغبت برای مذاکرات صلح شده است. رئیس جمهور فرانسه، امانوئل مکرون، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و به دلایل بسیار متفاوت، ولادیمیر پوتین، همه در روزهای اخیر در مورد راه حل دیپلماتیک صحبت کرده اند. بسیاری در غرب که از این وضعیت رنج می‌برند و از قیمت های بالای انرژی خسته شده اند،  از این امر هر چند که ممکن است خودخواهانه باشد، استقبال می‌کنند. اما فرماندهان اوکراین استدلال می‌کنند که نباید خیلی زود اتفاق بیفتد و حق با آنهاست.

اگر اوکراین امروز به دنبال توقف جنگ باشد و خطوط نبرد را در جایی که هستند، ثابت نگه دارد، روس ها می توانند برای حمله بعدی بهتر آماده شوند. ژنرال های آقای پوتین به برنامه آموزش، استقرار نیروهای تازه بسیج شده و تجهیز صنایع برای کمک به جنگ مثلا تولید گلوله های توپخانه، ادامه می دهند.

تکرار یک اشتباه

توقف، تکرار اشتباه سه سال گذشته است که در نهایت به حمله در 24 فوریه 2022 منجر شد. در تمام این سه سال که آقای پوتین بی‌وقفه با رهبران غرب صحبت می‌کرد و دلشان را به دست آورده بود، ارتشش را برای تهاجم آماده می‌کرد.

بالاترین مسئولیت غرب این است که اطمینان حاصل کند که هرگونه ضد حمله روسیه با شکست مواجه می شود. برای این منظور، عرضه سلاح باید افزایش یابد و سریع باشد. اوکراین از هیمارس ( یک پرتابگر بسیار دقیق موشک با برد بالا) که آمریکایی‌ها از ژوئن عرضه کرده‌اند، برای تأثیرات ویرانگر علیه مخازن مهمات و مراکز فرماندهی و کنترل روسیه استفاده کرده و امکان پیشروی سریع ابتدا در شمال شرق و سپس در جنوب را فراهم کرده است.

اما روسیه بسیاری از این مخازن و مراکز را به عقب تر انتقال داده که خارج از برد سیستم موشکی هیمارس، است. بنابراین اوکراین به مهمات قوی تری نیاز دارد، مانند موشک های ATACMS که بتواند اهدافی را حداقل دو برابر دورتر هدف قرار دهد.در واقع اوکراین به تعداد زیادی از آنها، به مهمات و توپخانه معمولی از همه نوع، به تانک ها و هلیکوپترها و خیلی چیزهای دیگر احتیاج دارد. 

اوکراین همچنین برای دفع حملات روسیه به سیستم های برق، آب و گرمایش غیرنظامیان به کمک نیاز دارد. هدف از این اقدامات تخریب اقتصاد اوکراین و همچنین ضربه زدن به روحیه سربازان اوکراینی در خط مقدم است که نگران خانواده های خود در خانه هستند.همانطور که ژنرال زالوژنی توضیح می‌دهد، ذخایر مهمات برای سیستم های دفاعی موجود،در حال کم شدن است و اوکراین به دفاع ضد موشکی بیشتر و بهتر نیاز دارد. سیستم ضد هوایی آمریکایی پاتریوت، که به نظر می رسد در راه است، کمک بزرگی خواهد بود، اما آموزش سربازان برای استفاده از آنها زمان می برد و آنها باید ماه ها پیش تامین می شدند.

دفاع هوایی کافی نخواهد بود

اگر قرار است اوکراین از این درگیری به عنوان یک دموکراسی موفق خارج شود، حتی دفاع هوایی نیز کافی نخواهد بود. اوکراین باید قلمروهای بیشتری را پس گیرد. اگرچه نیروهای روسی در سال جاری تنها بخش کوچکی از سواحل دریای سیاه اوکراین را تصرف کرده اند، اما این امر آنها را به اندازه کافی به تمام بنادر بزرگ اوکراین نزدیک می کند تا کشتیرانی را تهدید کند. به غیر از مقادیر محدود غلات تحت توافق سازمان ملل، صادرات اوکراین هنوز تا حد زیادی قطع شده است.تصرف قلمرو بیشتر، نشان می دهد که آقای پوتین در خطر از دست دادن دستاوردهایی است که به دست آورده است.با مرزهای امروزی، روسیه یک پل زمینی دارد که می تواند کریمه ضمیمه شده را مجهز کرده و جنوب این کشور را تهدید کند.

در مقابل، اگر اوکراین پل زمینی را قطع کند و سواحل شمالی دریای آزوف را پس بگیرد، می‌تواند با قدرت مذاکره کند و حتی کریمه را در محدوده توپخانه قرار دهد. به این ترتیب می‌تواند این ایده را در روسیه بی‌اعتبار کند که آقای پوتین می‌تواند تنها با انجام یک حمله دیگر در چند سال آینده پیروز شود.

اوکراین همچنان مایل به فداکاری در مبارزه با خواسته ها است. آقای زلنسکی به اکونومیست گفته است که ۹۵ یا ۹۶ درصد مردم می‌خواهند تمام اراضی خود را پس بگیرند یعنی آنچه که روسیه در این سال اشغال کرده به علاوه با بازپس گیری همه چیزهایی که روسیه در سال ۲۰۱۴ تصرف کرد. او استدلال می‌کند که وعده‌های غرب در مورد تضمین‌های امنیتی، جایگزین ضعیفی برای تمامیت ارضی کشورش است. ضمانت‌های مشابهی که آمریکا و بریتانیا در سال 1994 به اوکراین ارائه کردند و  این کشور سلاح‌های هسته‌ای شوروی را در خاک خود به روسیه تسلیم کرد، 20 سال بعد تقریباً بی‌ارزش شد. 

حامیان اوکراین دیدگاه کمی متفاوت خواهند داشت. آنها بر این باورند که پس گرفتن همه چیز یک هدف حداکثری است که اوکراین برای رسیدن به آن تلاش خواهد کرد. 

تهدیدات هسته ای آقای پوتین دلیلی برای اطمینان از پیروز نبودن روسیه است. اوکراین همچنین باید درک کند که جریان کمک‌های نظامی و مالی به اجتناب از رقابت‌ها و نزاع داخلی که ممکن است در حال ظهور باشد و اطمینان از مهار فساد طولانی مدت بستگی، دارد.

با این اوصاف، کل جهان - از جمله روسیه - از شکست ایده رونشیستی که امپراتوری قدیمی روسیه را می توان بازآفرینی کرد، سود خواهد برد. اگر اوکراین به اندازه کافی مورد حمایت قرار گیرد، فرماندهان آن می توانند مسیر طولانی را به سمت ساحل پیشروی کنند  و احتمالاً بیشتر آنچه را که آقای پوتین از فوریه به دست آورده است، پس بگیرند. هر چه اوکراین بتواند قلمرو بیشتری را بازیابی کند، شانس موفقیت پایدار آن بیشتر خواهد بود.