اکونومیست|پیداوپنهان طرح امنیت سایبری

به گزارش اقتصادنیوز؛ نشریه هفتگی اکونومیست در پرونده ویژه شماره تازه‌اش، مواجهه اقتدارگرایانه حزب حاکم کمونیست چین با «تکنولوژی» که خود از مؤلفه‌های اصلی رشد و توسعه این کشوردر قرن جدید بوده را زیر ذره‌بین برده است.

اکونومیست در سرمقاله این پرونده با عنوان «حمله شی‌جین‌پینگ به تکنولوژی، روند چین را تغییر می‌دهد» نوشته است که حکومت چین با این واکنش قاهرانه می‌تواند شکست خود را رقم بزند.

خودزنی به سبک مستر ایکس

اکونومیست در این مقاله آورده است: از میان همه دستاوردهای چین در دو دهه گذشته ، یکی از چشمگیرترین آنها ظهور صنعت فناوری آن است. علی‌بابا دو برابر نسبت به آمازون، فعالیت های تجارت الکترونیکی را میزبانی می کند. Tencent با 1.2 میلیارد کاربر، محبوب ترین ابر برنامه جهان را اجرا می کند.

انقلاب تکنولوژیک چین همچنین به چشم اندازهای بلندمدت اقتصادی در داخل کشور کمک کرده است ، زیرا به این کشور اجازه می دهد فراتر از تولید به حوزه های جدیدی مانند مراقبت های بهداشتی دیجیتال و هوش مصنوعی (AI) برسد. علاوه بر پیشبرد رفاه، صنعت فناوری خیره کننده چین نیز می تواند پایه و اساس به چالش کشیدن برتری آمریکا باشد.

به همین دلیل است که هجمه سنگین رئیس جمهور شی جین پینگ به صنعت فناوری 4 تریلیون دلاری کشورش بسیار حیرت انگیز است. 

بیش از 50 اقدام نظارتی ذیل طرح امنیت سایبری علیه تعداد زیادی از شرکت ها به بهانه مجموعه‌ای مبهم از جرایم ادعایی -از سوء استفاده از آنتی‌تراست گرفته تا نقض قوانین داده‌ها- انجام شده است. تهدید ممنوعیت ها و جریمه های دولتی بر قیمت سهام تأثیر گذاشته است و سرمایه گذاران در حدود 1 تریلیون دلار ضرر دیده‌اند.

اهداف پیدا و پنهان کمونیست‌ها از طرح امنیت سایبری

هدف فوری آقای شی ممکن است زهرچشم گرفتن از سرمایه داران بزرگ و نظارت بیشتر و تحت کنترل قرار دادن بازارهای دیجیتالی ناهنجار باشد.

اما همانطور که اکونومیست توضیح می‌دهد، جاه طلبی عمیق حزب کمونیست این است که صنعت فناوری‌ها را مطابق نقشه خود بازطراحی کند. خودکامه‌های چین امیدوارند که این امر ضمن تقویت رقابت و سود رساندن به مصرف کنندگان، باعث پیشرفت تکنولوژی کشورشان شود.

ژئوپلیتیک نیز ممکن است آنها را تحریک کند. محدودیت در دسترسی به قطعات ساخته شده با فناوری آمریکایی، چین را متقاعد کرده است که باید در حوزه‌های بحرانی مانند نیمه‌هادی‌ها به خود متکی باشد.

اگر سرکوب رسانه‌های اجتماعی، شرکت‌های بازی‌سازی و مانند آن مهندسان و برنامه نویسان با استعداد را به سمت خود سوق دهد، چنین فناوری سختی ممکن است برای آن‌ها سودمند باشد.

با این حال ، این حمله همچنین یک قمار بزرگ است که ممکن است منجر به آسیب بلند مدت به رشد اقتصادی و بنیان اقتصاد چین شود.

بیست سال پیش چین به سختی در آستانه یک معجزه تکنولوژیکی به نظر می رسید. دره سیلیکونی، پیشگامانی مانند علی بابا را به عنوان نسخه های کپی اخراج کرد تا اینکه در مسیر تجارت الکترونیک و پرداخت های دیجیتال از آن‌ها سبقت گرفتند. امروز 73 شرکت دیجیتالی چینی بیش از 10 میلیارد دلار ارزش دارند. اکثر آنها دارای سرمایه گذاران غربی و مدیران آموزش دیده خارجی هستند.

این اکوسیستم پویا با سرمایه‌گذاری ریسک پذیر همچنان ستاره‌های جدیدی را به وجود می آورد. نیمی از 160 «تک شاخ» در چین (Unicorns یا استارتاپ هایی با ارزش بیش از 1 میلیارد دلار)، در زمینه هایی مانند هوش مصنوعی، اَبَرداده و رباتیک هستند.

جنگ شی، با خودی‌ها و بر سر غنایم نیست

برخلاف جنگ ولادیمیر پوتین با الیگارشی‌های روسیه در دهه 2000، سرکوب چین مربوط به جنگیدن خودی‌ها بر سر غنایم نیست.

در واقع، این وضعیت همان نگرانی هایی را برانگیخته است که تصمیم‌گیرندگان و سیاستمداران در غرب را نگران کرده است: اینکه بازارهای دیجیتالی به سمت انحصارات گرایش دارند و شرکت های فناوری، با ذخیره اطلاعات، از تامین کنندگان سوء استفاده و از کارگران بهره‌برداری می‌کنند، و همچنین اخلاق عمومی را به چالش می‌کشند.

زمان کشیدن افسار اسب گریزپای تکنولوژی فرارسیده است

پلیس قوی‌تر به تاخیر افتاده بود. هنگامی که اقتصاد چین باز شد، حزب مهار خیره کننده ای در زمینه امور مالی، مخابرات و انرژی داشت اما به افسار فناوری را شل کرد و اجازه داد تا شاخه‌شاخه شود.

پیشگامان دیجیتالی چین نیز از این عدم وجود مقررات چینی برای رشد سریع، شگفت‌انگیز استفاده کردند. DiDi که خدمات حمل و نقل را ارائه می دهد ، تعداد کاربران بیشتری نسبت به کل مردم آمریکا دارد. و از نگاه حزب کمونیست چین حالا دیگر صنعت تکنولوژی بیش از حد افسارگسیخته شده و زمان کشیدن افسار این اسب گریزپا فرارسیده است. 

سوءاستفاده‌ پلتفرم‌های بزرگ

با این حال، باید گفت که سیستم عامل های بزرگ دیجیتالی نیز از آزادی خود برای پایمال کردن شرکت های کوچکتر سوء استفاده کردند. آنها مانع از فروش تجار در بیش از یک پلت فرم می شوند. آنها رانندگان تحویل غذا و سایر مزایای اساسی کارگران را نادیده میگیرند. ظاهراً حزب می‌خواهد به چنین رفتارهای نادرستی پایان دهد. و این بخشی از انگیزه طرح سایبری است که بسیاری از سرمایه گذاران نیز از آن حمایت می کنند.

درون‌مایه طرح امنیت سایبری کمونیست‌ها

سوال این است که چگونه این طرح پیش می‌رود؟ چین در حال تبدیل شدن به یک آزمایشگاه سیاست گذاری است که در آن یک دولت غیر پاسخگو با بزرگترین شرکت های جهان برای کنترل زیرساخت های اساسی قرن 21 مبارزه می کند.

برخی از داده ها ، که به گفته دولت "عامل تولید" است ، مانند زمین یا نیروی کار ، ممکن است به مالکیت عمومی درآیند. دولت ممکن است قابلیت همکاری بین سیستم عامل ها را اعمال کند (به عنوان مثال ، WeChat نتواند به جلوگیری از رقبا ادامه دهد). الگوریتم های اعتیادآور ممکن است با دقت بیشتری کنترل شوند. همه اینها به سود آسیب می رساند  اما ممکن است کارکرد بازارها را بهتر کند.

اما اشتباه نکنید ، سرکوب فناوری نافرجام چین نیز نشان دهنده قدرت کنترل نشده این حزب است. در گذشته اولویت های آن غالباً قربانی منافع شخصی ، از جمله افراد فاسد می شد، و به دلیل نیاز به بازرسی سرمایه خارجی و ایجاد اشتغال محدود می شد. در حال حاضر حزب احساس شجاعت می کند ، قوانین جدیدی را با سرعت و جسارت صادر می کند و آنها را با جدییت اجرا می کند.

نابالغی سیستم نظارتی چین در معرض نمایش کامل قرار دارد. تقریباً 50 نفر کارمند اصلی ترین سازمان ضد انحصاری آن هستند اما می توانند مدل های تجاری را با یک قلم ساده از بین ببرند. با وجود طی مراحل قانونی، شرکت ها باید لبخند بزنند و تحمل کنند.

رهبران چین ده ها سال است که با موفقیت از سخنرانی های غربی در زمینه اقتصاد لیبرال سرپیچی می کنند. آنها ممکن است مقابله خود با صنعت فناوری را اصلاح سیاست سرمایه داری دولتی خود بدانند؛ طرحی برای ادغام رفاه و کنترل‌گری برای حفظ ثبات چین و ماندگاری در قدرت.

در واقع ، با شروع کاهش جمعیت چین ، این حزب می خواهد بهره‌وری خود را از طریق جهت گیری دولتی افزایش دهد، از جمله با خودکارسازی کارخانه ها و تشکیل خوشه های بزرگ شهری.

با این حال، تلاش برای تغییر شکل فناوری چین به راحتی می تواند اشتباه باشد. این احتمال وجود دارد که شک و تردید در خارج از کشور ایجاد کند و جاه طلبی های این کشور برای فروش خدمات و تعیین استانداردهای جهانی فناوری در سراسر جهان در قرن 21 را مختل کند، همانطور که آمریکا در قرن بیستم انجام داد. هر گونه عقب ماندگی در رشد بسیار فراتر از مرزهای چین احساس می شود.

خطر بزرگتر این است که سرکوب، روح کارآفرینی در چین را خسته کند. با تغییر وضعیت اقتصادی به سمت خدمات رسانی، ریسک خودجوش، با حمایت بازارهای پیچیده سرمایه، اهمیت بیشتری پیدا می کند. تعدادی از سرمایه داران برجسته فناوری چین از شرکت‌ها و زندگی عمومی خود عقب نشینی کرده اند.

کند شدن استارتاپ‌ها

بزرگترین شرکت های فناوری چین در حال حاضر به ازای هر دلار فروش ۲۶ درصد کمتر نسبت به شرکت های آمریکایی تجارت می کنند. استارتاپ ها -همانند مینی‌ون‌ها با برنامه های مینوس- از طریق شرکت DiDi کسب و کار دریافت می کنند و اهداف اصلی دولت را خنثی کرده اند. آنها به دور از جسارت در برابر سرکوب، احتمالاً احساس می کنند که در معرض دید قرار دارند.

توسعه اقتصادی تا حد زیادی به اضمحلال خلاقانه مربوط می‌شود. رهبران خودکامه چین نشان داده اند که می توانند ویرانی را مدیریت کنند. این که آیا این هیاهوی تکنولوژیکی خلاقیت را نیز پرورش می‌دهد، هنوز جای تردید است.