از سانسور سینههای گرگ شروع شد و به حذف عادل رسید
به گزارش اقتصادنیوز در این مطلب امده است: ۲۷۷۳ سال پیش در چنین روزی یعنی ۲۱ آوریل در تاریخ، شهر رم ایتالیا بنا نهاده شد. افسانه تاسیس شهر رم از این قرار است که دو برادر دوقلو به نامهای رموس و رمولوس بعد از شناور شدن در رودخانهای خروشان توسط یک ماده گرگ نجات داده میشوند. گرگ از پستان خود به آن دو نوزاد شیر مینوشاند تا آنها بزرگ شوند. سپس دو برادر بر فراز تپهای به نام پالاسیوم یا به روایتی همانجا که ماده گرگ آنها را یافته بود شهر رم را بنا میکنند. این روایت به شکلهای مختلفی در تاریخ ثبت شده اما همه روایات داستان شیر خوردن رموس و رمولوس از گرگ را پذیرفتهاند، به همین دلیل نماد شیر خوردن کودکان از ماده گرگ تبدیل شد به لوگوی باشگاه رم ایتالیا. البته اینکه گفته میشود همه روایت تاریخی را پذیرفتهاند درست نیست؛ باید گفت همه به جز مدیران صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
فروردین سال ۹۷ بود که شبکه سه قبل از بازی بارسلونا دست به یک اقدام تاریخی زد، حتی تاریخیتر از تاسیس شهر رم ایتالیا. آن شب هنگامی که لوگوی باشگاه رم پشت سر رضا جاودانی روی مانیتور استودیو به نمایش درآمد همه متوجه یک تغییر بزرگ شدند. چیزی در لوگوی باشگاه رم عوض شده بود. تماشاچیان بعد از کمی دقت متوجه شدند لوگوی باشگاه سانسور شده است! بعد معلوم شد ناظر پخش آن شب شبکه سه احساس کرده پستانهای ماده گرگی که در لوگوی باشگاه رم به کار رفته غیرشرعی و تحریککننده است. بنایراین دستور داده آن را شطرنجی کنند.
آن اتفاق مثل بمب در رسانههای داخلی و خارجی صدا کرد. حتی خود باشگاه رم هم به این مساله واکنش نشان داد. سوال اصلی این بود که لوگوی یک باشگاه فوتبال چه چیز تحریککنندهای دارد؟ یا به عبارت سادهتر شما چه نوع مواد غذایی مصرف میکنید که چنین نگاهی به لوگوی یک باشگاه فوتبال دارید؟ انواع و اقسام جکها، میمها، شوخیهای متنی و تصویری و روایتهای تاریخی بعد از آن شاهکار صداوسیما منتشر شد. هنوز هم اگر سانسور عجیب و غریبی در صداوسیما رخ بدهد همه یاد آن شب میافتند. شبی که رموس و رمولوس، آن دو نوزاد نگونبخت گرسنه ماندند!
آن شب گذشت و تصور میشد با افتضاحی که به بار آمده است مدیران این سازمان متوجه میشوند که نظرات و اعمال سلیقهشان تا چه حد زیر ذرهبین است. البته که آنها نفهمیدند و با آمدن علی فروغی در اردیبهشت همان سال به شبکه سه، مدیران صداوسیما بدون توجه به بازتاب بینالمللی رفتارشان با شتاب به سمت فتح قلههای جدید پیش رفتند، به شکلی که در همین کتگوری لوگوی باشگاه توانستند به سانسور کامل لوگوی باشگاه منچستریونایتد به خاطر وجود شیطان سرخ در آن دست پیدا کنند.
رفته رفته شرایط نه تنها بهتر نشد که رو به اضمحلال رفت. عادل فروسیپور در انتهای همان سال کنار گذاشته شد. بسیاری از چهرههای تاثیرگذار تلویزیون خانهنشین شدند. پای سانسورهای متفاوتتری به تلویزیون باز شد. مثلا سال قبل در همین اردیبهشت ماه دستان یک زن در شبکه ایران کالا محو شد! خیلی از هنرمندانی که با تلویزیون همکاری میکردند با بروز چنین فضایی تصمیم گرفتند خاطرات خود را از سانسور با مردم به اشتراک بگذارند. یکی از این خاطرات خیلی به سانسور لوگوی باشگاه رم نزدیک بود. مصطفی کیایی کارگردان سینما و تلویزیون در این باره نوشت: «حدود سال هشتاد و سه یک مستند کار کردم برای تلویزیون که توی یک پلان قرار بود در تالاب شادگان اهواز گاومیشها از آب بیان بیرون، دوربین رو از دو زاویه کاشتیم خروج گاومیشها رو از پشت و جلو اسلوموشن گرفتیم. خلاصه در نهایت کار آماده شد و قرار شد از تلویزیون پخش بشه که یک برگه اصلاحیه به من دادن و اولین مورد ممیزی درآوردن پلان خروج گاومیشها از آب اونم از زاویه پشت بود. دلیل رو پرسیدم گفتن خروج گاومیش از آب اونم از پشت تحریککننده است.»
با تغییر مدیریت صداوسیما و آمدن پیمان جبلی بساط اعمال نظرهای سلیقهای و سانسورهای عجیب و غریب نه تنها برچیده نشد که شکل و شمایل متفاوتی به خود گرفت. نمونهاش سانسور یک مجسمه در یک سریال تلویزیونی بود. همین اواخر هم نام مرضیه خواننده قدیمی ایران که از دهان حسامالدین سراج در برنامهای زنده خارج شده بود، در بازپخشها و شبکههای تلویزیونی اینترنتی مربوط به صداوسیما حذف شد. این در حالی است که صداوسیما امسال میخواست با پخش فیلم مارمولک آن هم بعد ۲۰ سال یا آوردن ایرج در تلویزیون و پخش آهنگ «من یه پرندهام» به صورت زنده نشان دهد شرایط عوض شده است.