ویتنام؛ قربانی تازه نبرد پکن- واشنگتن

به گزارش اقتصادنیوز ، انتظار می رود که ایالات متحده شراکتش با ویتنام را ارتقا بخشد و دورانی از تعامل جدی بین کشورها رقم بخورد، زیرا واشنگتن به دنبال تقویت روابطش در منطقه جهت مقابله با ظهور چین است.در همین راستا هدف بایدن از سفر به ویتنام، هموار کردن راه برای روابط عمیق تر است تا شرکت های آمریکایی اطمینان حاصل کنند که نزدیکی آمریکا و ویتنام پایدار خواهد بود. به گفته تحلیلگران، ویتنام به دنبال گسترش سرمایه گذاری با حمایت کشورهای غربی، از جمله در حوزه فن آوری پیشرفته مانند نیمه هادی ها، و متعادل کردن تهدید ناشی از چین است.

پلن بایدن برای دور زدن پکن!

سال 2013، باراک اوباما، رئیس جمهور وقت، فضا را برای مشارکت جامع با ویتنام فراهم کرد و ایالات متحده را در پله ابتدایی سلسله مراتب شراکت خارجی، قرار داد. ارتقای روابط دو بازیگر به سطح مشارکت راهبردی جامع نشان می دهد که دو کشور قصد دارند روابط تجاری و دیپلماتیکشان را ادامه دهند.اخیرا، تجارت سالانه بین آمریکا و ویتنام افزایش یافته  و در بازه زمانی پنج سال دو برابر شده است زیرا شرکت های غربی مقصد تولیدات خود را از چین به سوی ویتنام تغییر دادند. همزمان دولت بایدن به واسطه  پیوندهای نزدیک تر با کشورهای دوست آسیایی به دنبال جلوگیری از تجاوز چین است. از همین رو واشنگتن در ماه‌های اخیر، گام‌های دیپلماتیک در کشورهایی برداشته که گاها نسبت به اهداف ایالات متحده بدبین بوده‌اند، علاوه بر این آمریکا دسترسی ارتشش به پایگاه‌های فیلیپین را گسترش داده، با تولید مشترک موتورهای جت در هند موافقت کرده و اکنون روابطش با ویتنام را تقویت کرده است.

با این حال، آنگونه که وال استریت ژورنال نوشته، ویتنام روابط نزدیکی با چین دارد و بعید است به ائتلاف ضد چین بپیوندد. چین منبع اصلی مواد خامی است که کارخانه‌های ویتنامی برای تولید جهت صادرات به غرب بدان نیاز دارند. علاوه بر این، دو کشور کمونیستی نسبت به شعارهای حقوق بشری و دموکراسی به سبک غربی نگاهی محتاطانه دارند.ویتنام همچنین روابط نزدیکی با روسیه دارد و بدین طریق تسلیحات خود را تامین می کند. مسکو مدتهاست که این خلا را پر کرده، زیرا کشورهای غربی تا همین اواخر از فروش تسلیحات به هانوی خودداری می کردند. ویتنام سعی کرده در این باب از چین فاصله بگیرد؛ دو کشور در سال 1979 درگیر نبردی خونین شدند.

بازی در دو زمین

بر اساس داده‌های موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم، از زمان فتح کریمه توسط روسیه در سال 2014، ویتنام واردات تسلیحات خود را تا حدودی متنوع کرده  و از بازیگرانی چون اسرائیل، بلاروس و کره جنوبی خرید می‌کند. پس از لغو ممنوعیت فروش تسلیحات کشنده به ویتنام توسط ایالات متحده در سال 2016، این کشور برای اولین بار طی چند دهه گذشته برخی تجهیزات آمریکایی از جمله هواپیماهای بدون سرنشین و قطعات الکترونیکی را خریداری کرده است.دسامبر گذشته، ویتنام نمایشگاه تسلیحاتی برگزار کرد و گفت برای تنوع بخشیدن به منابع تسلیحاتی اش طراحی شده، در این نمایشگاه هیئتی از شرکت های آمریکایی حضور داشتند. با این حال، تحلیلگران می گویند که هر گونه فشار بر ویتنام جهت خودداری از خرید سلاح از روسیه کم خواهد بود، از همین رو این بازیگر همچنان به دنبال سخت افزاری است که با سیستم های روسی سازگار باشد.

نگوین فو ترونگ، رهبر ویتنام، مانند شی، سومین دوره رهبری اش را پشت سر می گذارد و رقبایش را با تکیه بر کمپین ضدفساد کنار گذاشته است. برخی انتظار داشتند که ترونگ مانع نزدیکی روابط ویتنام با غرب شود، زیرا بخشی از کسانی که تحت حکومت او از قدرت رانده شده اند، با واشنگتن رایزنی داشتند. اما ویتنام روابطش با آمریکا را تقویت کرده است.در همین راستا کارلایل تایر، استاد بازنشسته دانشگاه نیو ساوت ولز، کانبرا و کارشناس ویتنام، گفت که نزدیکی ویتنام به ایالات متحده بخشی از استراتژی گسترده تر جهت تعمیق روابط این بازیگر با بسیاری از کشورهای خارجی است. رشد اقتصادی چین در حال کاهش است. روسیه که از دیرباز حامی ویتنام بود، با حمله به اوکراین تضعیف و منزوی شده است. سال گذشته، ویتنام روابط خود را با کره جنوبی ارتقا داد و هانوی نیز در حال تعمیق روابط با استرالیا، ژاپن و سنگاپور است. تایر گفت: «این بخشی از بازی جدید ویتنام است».