خاورمیانه روی بمب ساعتی/ خواب آشفته اسرائیل برای غزه

به گزارش اقتصادنیوز، نیروهای اسرائیلی در نوار غزه تا دورترین حد خود در سراسر سرزمین های اشغالی مستقر شده اند. یک لشکر زرهی از نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) در محله شهر غزه، جایی که اطلاعات اسرائیل مدعی است نیروهای مسلح حماس در حال مقاومت است، فعالیت می کند. در بخش جنوب‌تر، هفت تیم رزمی در خان یونس، دومین شهر غزه، گرد هم آمده‌اند. بریگادهای دیگر به مراکز حماس در شهرهای مرکزی و جنوبی غزه حمله می کنند. فرماندهان اسرائیلی در پشت صحنه مدعی اند که این ممکن است آخرین حملات گسترده در جنگ باشد.

آمادگی برای جنگی طولانی

اسرائیل در کنار عملیات نظامی خود در حال جنگ برای جلب افکار عمومی جهانی است. مقامات بهداشتی فلسطین تخمین می زنند که از زمان آغاز جنگ در 7 اکتبر، بیش از 21 هزار .500 فلسطینی که بیشتر آنها غیرنظامی بودند در اثر بمباران های اسرائیل کشته شده اند. ارتش اسرائیل همچنین در تلاش است پیام نظامی ساده تری را منتقل کند. باید کل شبکه تونل را که صدها کیلومتر زیر قلمرو امتداد دارد، از میان برد. این امر موجب خواهد شد تا غزه ماه های بیشتری درگیر جنگ باشد و اشغال. بنابراین ارتش اسرائیل در حال آماده سازی مردم اسرائیل و متحدانش برای جنگی طولانی است.

به نوشته اکونومیست، جنگ در حال حاضر به اقتصاد اسرائیل آسیب رسانده و باعث اختلال عمیق شده است. چند ساعت پس از حمله حماس در 7 اکتبر، ارتش اسرائیل فراخوان گسترده ای را برای حضور نیروهای ذخیره صادر کرد. آنها نه تنها برای شروع یک حمله متقابل در غزه بلکه برای تقویت مرزهای شمالی سرزمین های اشغالی در صورت حمله(ادعایی) حزب الله لبنان مورد نیاز بودند. حدود 360 هزار نفر بسیج شدند. همراه با ارتش دائمی اسرائیل، این بدان معناست که بیش از نیم میلیون نفر از جمعیتی کمتر از 10 میلیون نفری اسرائیل در لباس فرم قرار داشتند.

سال جنگ

در هفته‌های اخیر ده‌ها هزار نفر از نیروهای ذخیره، فعال در واحدهای پشتیبانی رزمی، اخراج شده‌اند. به بسیاری از افراد دیگر در اواخر ژانویه تاریخ های آزمایشی داده شده است. همچنین به آنها هشدار داده شده که در مقطعی در سال 2024 خوانده می شوند. ستاد کل ارتش اسرائیل سال 2024 را به عنوان "سال جنگ" تعریف کرده است.منبع اصلی دیگر فشار بر اسرائیل، دولت آمریکاست. جو بایدن از کابینه بنیامین نتانیاهو می خواهد که عملیات تهاجمی خود را کاهش دهد، تمرکز خود را بر بحران انسانی غزه گذاشته و زمینه را برای انتقال قدرت غزه به فلسطینی ها هموار نماید. حداقل 1.6 میلیون غیرنظامی فلسطینی در غزه از خانه های خود آواره شده اند و اکنون در جنوب متمرکزند.

رهبری سیاسی حماس، که خارج از غزه مستقر است، در مصر برای توافق دوم جهت آزادی اسرای اسرائیلی در حال رایزنی است. این ممکن است مستلزم برقراری آتش‌بس چند هفته‌ای باشد و مهلتی حیاتی برای غیرنظامیان غزه فراهم کند. گروهی مدعی اند که یحیی سینوار، رهبر ارشد حماس برخی از پیشنهاداتی را که همکارانش در قاهره برای گفتگو آماده کردند را وتو می‌کند. او بر شرایط سخت‌تر جهت آزادی اسرای اسرائیلی باقی‌ماندهدر قیاس با آتش‌بس قبلی در پایان نوامبر اصرار دارد. رهبر حماس می خواهد این بار تعداد بیشتری از اسرای فلسطینی توسط اسرائیل ازاد شوند.

نخست وزیر نامحبوب

با این حال، ارتش اسرائیل هنوز به دو هدف اصلی خود نرسیده است: کنار گذاشتن حماس و آزادی اسرای باقی مانده اسرائیلی. در حالی که اکثریت بزرگی از اسرائیلی‌ها هنوز از جنگ حمایت می‌کنند، نشانه‌هایی از ناامیدی دیده می شود. تامیر هیمن، یکی از افراد با نفوذ، مدعی است: «از ابتدا مشخص بود که برای دستیابی به اهداف جنگ ماه‌ها طول می‌کشد». به گفته او فارغ از انتظارات غیرواقعی، مشکل احساس ناامیدی حاکم است.

نتانیاهو که از زمان شروع جنگ محبوبیتش در نظرسنجی‌ها سقوط کرده، با موضع گیری تازه اش بیش از همیشه از چشم ها افتاده است. نخست وزیر اسرائیل در 26 دسامبر در بازدید از یک پایگاه نظامی-اطلاعاتی مدعی شد: «ما جنگ را ادامه می دهیم و در حال تشدید درگیری ها در جنوب نوار غزه و سایر نقاط هستیم».با این حال، ژنرال های اسرائیلی بی سر و صدا در حال برنامه ریزی برای برهم زدن مبارزات انتخاباتی هستند، فرستادگان نتانیاهو نیز در واشنگتن و قاهره درباره جزئیات آتش بس احتمالی و چگونگی واگذاری غزه به یک مقام جدید گفتگو می کنند.

آمریکا نگران است که جنگ غزه خاورمیانه را ناآرام تر کند. حملات حزب الله به بخش های شمالی سرزمین های اشغالی افزایش یافته است. نیروهای آمریکایی در عراق هدف آتش نیروهای حامی ایران قرار دارند. انصار الله یمن همچنان کشتی های بین المللی را از پایگاه های خود در یمن هدف قرار می دهند. گفته می شود بایدن به دلیل مواضع متناقض نتانیاهوف صبرش را از دست داده است. در چنین شرایطی شکل جنگ ممکن است به زودی تغییر کند. اما پایان آن – و احیای ثبات منطقه ای – دور از ذهن است.