عشق دیوانه‌‌وار و یک‌‌طرفه دلواپسان به پوتین تا کجا جلو می رود؟

 هر بلایی هم که معشوق بر سر این عشاق سینه‌چاک بیاورد، باز هم چیزی از ارادت آن‌ها کاسته نمی‌شود. چیزی که قابل فهم نیست این نسبت عاشقانه و جنون‌مندانه است؛ نسبتی که با هیچ متر و معیاری نمی‌توان آن را فهمید. نه در عالم سیاست مصداقی دارد، نه حتی در فیلم‌های بالیوودی. یک‌چیز عجیب‌وغریبی است که نیاز به مطالعه جدی و عمیق روانشناسانه دارد.

اگر منافع ملی شرط است که دیگر هیچ قدرتی حتی آمریکای جهانخوار تا به این اندازه تمامیت ارضی ما را به سخره نگرفته است و در دفاع از سیاست‌های سلطه‌طلبانه و تجزیه‌طلبانه دیکتاتورهای مرتجع منطقه سینه چاک نداده است. اگر شعارهای انقلابی و حمایت از مظلومان جهان شرط است که سخنان بی‌شرمانه لاوروف در حمایت از رژیم صهیونیستی و حمایت آشکار او از کشتار مردم بی‌پناه غزه، دیگر جایی برای توجیه باقی نگذاشته است.

تنها چیزی که درحال‌حاضر به ذهن می‌رسد اینکه: هرکس به بهانه آمریکاستیزی بخواهد حمله به اوکراین را تایید کند و انشاءهای کودکانه‌ای مثل درهم شکستن نظم نوین جهانی یا مبارزه با تک‌قطبی‌شدن جهان را برای ما قرائت کند، باید در نیت‌اش شک کرد. بعد از این هیچ توجیهی پذیرفتنی نیست و مبلغان عظمت رفیق پوتین یا خائن‌اند یا ماموران رسمی سازمان جهنمی ک.گ.ب.