گزینه جنجالی پزشکیان محک خورد؛ پشت پرده عقبگرد منتقدان!/ راه اسکندر مومنی به وزارت کشور باز شد؟
به گزارش اقتصادنیوز، هنگامی که مسعود پزشکیان از وزرای پیشنهادی خود رونمایی کرد، نام اسکندر مومنی که برای تصدی وزارت کشور پیشنهاد شد، بیشترین انتقادات و هجمهها را به سوی رئیسجمهور تازه رسیده به پاستور روانه کرد؛ نقدهایی که تا مطالبه بازپسگیری فهرست وزیران نیز پیش رفت تا جایی که محمدجعفر قائمپناه معاون اجرایی رئیس جمهوری سکوت را شکست و «آنچه در فضای مجازی درباره وزیر پیشنهادی کشور» مطرح شد را با «واقعیت» منطبق ندانست. او «مومنی» را «از نیروهای مخلص» توصیف کرد که «همیشه در کنار مردم بوده است».
هرچند رفته رفته از حجم انتقادات اندکی کاسته شد و برخی منتقدان ترمز کشیدند اما مخالفت ها در صحن پارلمان ادامه دارد و نمایندگان مخالف در لحظه تدوین این گزارش در حال اظهار نظر و اقناع مجلسیها برای عدم رای اعتماد به اسکندری هستند. با این همه گزینه جنجالی پزشکیان کیست؟
مومنی از نسل مدافعان ایران در جنگ است؛ او در سال 1341 در قائمشهر مازندران متولد شد و عضویت سپاه پاسداران در زمان جنگ ایران و عراق در سوابق او دیده میشود. در دهه 80 ، قبل از تقسیم خراسان به سه استان، فرمانده انتظامی این استان را بر عهده داشت.
آنگونه که در متن برنامه وی در وزارت کشور آمده، مومنی «دانشیار دانشگاه جامع امین» است و کارشناسی فلسفه از دانشگاه تبریز دارد و کارشناسی ارشد روابط بین الملل از دانشگاه تهران. دوره دکتری اش را هم در دانشگاه عالی دفاع ملی گذرانده است.
سردار مومنی از سال 88 تا 94 به مدت 6 سال، بهعنوان جایگزین محمد رویانیان در سمت ریاست پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا (پلیس راهور) مشغول به فعالیت بود. بعد از او این پست به تقی مهری رسید. مومنی، معاون عملیات ناجا و از بنیانگذاران پلیس ۱۱۰ کشور نیز بود. در ضمن، مومنی از سال 94 تا 97 جانشین فرمانده نیروی انتظامی ایران شد و از ۹۷ تا کنون دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر است.
نقد پیدرپی به مومنی در فضای مجازی
از همان زمانی که نام اسکندر مومنی بهعنوان وزیر پیشنهادی کشور بر سر زبانها افتاد، نقد پیدرپی به او نیز بالا گرفت. یکی از مهمترین نقدها به وی درباره نداشتن سابقه اجرایی بود.
ماجرای جنجالی شدن نام مومنی در فهرست پیشنهادی پزشکیان، از آن زمان جنجالی تر شد که گروهی علت استعفای محمدجواد ظریف از معاونت راهبردی ریاست جمهوری را اختلاف بر سر انتخاب مومنی عنوان کردند. برای مثال، مینو خالقی- فعال سیاسی اصلاحطلب در این باره در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «ظریف برای گزینه پیشنهادی وزارت کشور جنگید و توفیقی نیافت.»
چهرههای سیاسی و رسانهای دیگر نیز انتقاداتی به مومنی داشتند؛ از جمله عباس عبدی یا غلامحسین کرباسچی. هرچند عباس عبدی کمی بعدتر حرف خود را پس گرفت و در چهره حامی ظاهر شد. عبدی در گفتوگویی با روزنامه هممیهن در این باره گفت: «بنده ایشان را دقیق نمیشناختم در این دو روز قدری پیگیری کردم. نقطه مثبت او عدم علاقهاش به پذیرش این سمت بوده و در جامعه ما که اغلب دنبال پست و مقام هستند ویژگی مثبت است اما این عدم علاقه او از همان زاویهای است که منتقدان او را نقد کردهاند، یعنی اینکه او معتقد بوده که وزیر کشور ترجیحاً غیرنظامی باشد.»
سخنگوی پلیس نیز در 25 مردادماه از این گزینه حمایت کرد. به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی با انتشار متنی در حساب کاربریاش در یکی از شبکههای اجتماعی نوشت: «سردار مومنی را از سالیان دور میشناسم. مومن به راستی در گفتار و کردار است.»
نزدیکی به قالیباف؛ پاشنه آشیل دولت
برخی از منتقدان نیز به نزدیکی او به محمدباقر قالیباف اشاره کردند و این موضوع را دلیلی دانستند برای اینکه این وزارتخانه به پاشنه آشیل دولت تبدیل شود. محمدصادق جوادی حصار، سخنگوی حزب اعتماد ملی، یکی از افرادی بود که به این موضوع در گفتوگو با ایلنا واکنش نشان داد. وی در این باره گفت: «آقای پزشکیان با هر وزیری گفتوگو کرده و او را سنجش کرده و او را در نهایت پذیرفته که به عنوان وزیر با او کار کند. حتما با آقای مومنی هم این صحبتها را کرده و آقای مومنی هم پذیرفتند که سیاستهای دولت را اجرا کنند. قرار نیست وزارت کشور یک جزیره جدا شده از هیات دولت باشد و برای خود کار کند. همه وزرای دولت مسئول هستند و باید پاسخگوی رفتار خودشان باشند. به نظر من نگرانی جدی در این زمینه وجود ندارد. اینکه بگویند آقای مومنی با توجه به سابقه دوستی با آقای قالیباف معرفی شده یا بگویند در فراجا و ناجا سابقه همکاری داشته که او را انتخاب کردند، آقای قالیباف یک چهره فراگیر ملی است و در انتخابات مرحله دوم ریاست جمهوری هم خود و هم تیم او بسیار بسیار به ما کمک کردند. بنابراین این خیلی بیانصافی است که بگوییم چون آقای مومنی به قالیباف نزدیک است بنابراین وزارت کشور تبدیل به پاشنه آشیل دولت خواهد شد. اصلا چنین چیزی درست نیست.»
منتقدان از ابقای فرماندهان نظامی در وزارت کشور گفتند
به طور کلی انتصاب یک فرد نظامی بهعنوان وزیر کشور از دولت احمدینژاد کلید خورد. به گزارش اقتصادنیوز، پیش از او وزرای کشور معمولا از میان روحانیون انتخاب میشدند. «صادق محصولی» که زمانی نظامی بود و حضور در سپاه پاسداران را در کارنامه داشت، در دولت نهم و در سالهای 87 تا 88 بهعنوان وزیر کشور معرفی شد. بعد از او «مصطفی محمدنجار» که سابقه ریاست ستاد کل نیروهای مسلح داشته، از سال 88 تا 92 بر صندلی وزارت تکیه زد. «احمد وحیدی»، شناختهتر شدهتر از این دو شخص، در دولت دهم به ریاست احمدینژاد به مدت چهار سال وزیر دفاع بود. وی نخستین فرماندهی سپاه قدس را نیز در کارنامه خود دارد. حالا یکی از انتقادات به وزیر پیشنهادی کشور این است که دوباره قرار است یک فرد نظامی در قامت وزیر بر سر کار آید.
اخذ نشان خدمت در سال 91
اما برخی که از مومنی به عنوان یک گزینه مناسب برای وزارت کشور حمایت میکنند، به نشان عالی خدمت او اشاره و استناد می کنند. به گزارش اقتصادنیوز، مومنی در سال 91 نشان درجه سه خدمت را از رئیس جمهوری وقت یعنی محمود احمدی نژاد گرفت.
کاهش 50 درصدی تلفات جادهای
در سمت دیگر و در میان مخالفانی که حالا به موافقان اسکندر مومنی تبدیل شدند، می توان از عباس عبدی یاد کرد؛ تحلیلگر سیاسی که در ابتدا به انتخاب مومنی نقد داشت، پس از تغییر موضع خود، کاهش تلفات جادهای را نکتهای مثبت در کارنامه وی دانست، چرا که نشان از نداشتن زاویه نظامی مومنی در پست مدیریتی دارد. روزنامه شرق 25 مردادماه به نقل از وی نوشت: «وقتی که در سال ۱۳۸۴ یعنی قریب به ۲۰ سال پیش سالانه ۲۸ هزار نفر تلفات جادهای داشتیم و ایشان برنامهای را اجرا کرد که این تلفات را تا ۱۶ هزار نفر هم کاهش داد. یعنی نزدیک به ۵۰ درصد کاهش تلفات را شاهد بودیم. این بسیار ارزشمند است؛ ضمن اینکه طی این سالها تعداد خودرو و سفر در کشور بیشتر شده است؛ یعنی او عملکردی موفق داشته است. این کارنامه دو نکته دارد اول، اینکه این فرد برای جان انسانها اهمیت قائل است و در چنین شرایطی دلیل ندارد ما دنبال افرادی برویم که کارنامه درستی ندارند یا کارنامه ندارند. دوم اینکه به هر حال ایشان آدم موفقی است که در هر سمتی قرار گرفته، موفق عمل کرده است و میداند که نباید از زاویه نظامی در این پست مدیریت کند. ایشان اگر یکسوم موفقیتی که تا الان در پستهای مختلف داشته در وزارت کشور هم به دست آورد کلاهمان را باید به هوا بیاندازیم. مگر آن قبلیها که نظامی نبودند مثلاً در سال ۹۸ چه کار کردند.»
به گزارش اقتصادنیوز، هماکنون هفتمین جلسه بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی کشور در مجلس در جریان است و وزیر پیشنهادی کشور باید از کارنامه خود در مقابل بهارستاننشینان دفاع کند. با وجود تمام انتقادات، اگر وی به وزارتخانه راه یابد، کارشناسان مسیر او را صعب و ناهموار میدانند و معتقدند موضوعاتی از قبیل امنیت مرزهاف مهاجرت بیرویه اتباع خارجی، حجاب و عفاف، قاچاق و مصرف مواد مخدر از جمله چالشهای جدی او در این سمت است که باید به طور جدی دنبال شوند.