بدرود «بانوی آهنین»؛ چه‌کسی صدراعظم می‌شود؟

به گزارش اقتصادنیوز ؛ رای‌دهندگان آمریکایی تمایل به تغییر دارند. کمتر پیش می آید که دو حزب سیاسی اصلی، کاخ سفید را بیش از دو دوره متوالی در اختیار داشته باشند و حزب رئیس جمهور اغلب در انتخابات میان دوره‌ای نیز با مشکل روبرو می شود.

سیاست در آلمان متفاوت است. بسیاری از رای‌دهندگان آلمانی ثبات را ترجیح می دهند. آنگلا مرکل 67 ساله پس از نزدیک به 16 سال کرسی قدرت، و هدایت بزرگترین اقتصاد اروپا را ترک می‌کند و هر دو نامزد اصلی برای جانشینی او تلاش می‌کنند رای دهندگان را متقاعد کنند فردی که بسیاری از سیاست های او را ادامه خواهد داد، هستند.

به نوشته نیویورک‌تایمز، خروج مرکل یک انتخاب برای رای دهندگان ایجاد می کند: آیا قدرتمندترین کشور اتحادیه اروپا، همچنان توسط یک رهبر راست میانه اداره می‌شود یا دومین رهبر چپ میانه خود را از اوایل دهه 1980 خواهد داشت؟ انتخاب رأی دهندگان سیاست‌های آلمان -و درنهایت اروپا- در زمینه امنیت اجتماعی، مالیات، نوآوری و تغییرات اقلیمی را شکل می دهد.

چه کسی صدراعظم خواهد شد؟

نظرسنجی ها نشان می دهد که طبق معمول، هیچ حزبی اکثریت کرسی های پارلمان را بدست نمی آورد ، بنابراین به آن کس که بیشترین کرسی ها را بدست آورد، ابتدا در تشکیل یک دولت ائتلافی و انتخاب یک صدراعظم چالش خواهد شد. هر حزبی قبل از شروع تبلیغات نامزد خود را برای صدراعظم معرفی می کند ، اگرچه عموم تمرکز بیشتری بر نامزدهای احزاب پیشتاز دارند که شانس واقعی پیروزی هستند.

به طور سنتی ، این دو حزب عبارتند از، اتحادیه دموکرات‌مسیحی (CDU) از راست میانه (حزب خانم مرکل)، و حزب سوسیال دموکرات‌ (SPD)‌ از چپ میانه بوده‌اند. همچنین برای اولین بار به کاندیدای سبزهای دوست‌دار محیط زیست به عنوان یک شانس واقعی در سمت ریاست جمهوری نگاه می شود.

دو نامزد اصلی عبارتند از اولاف شولتز 63 ساله از حزب چپ میانه «سوسیال دموکرات» (SPD)، و آرمین لاشت 60 ساله از راست میانه و رئیس حزب مرکل «اتحادیه دموکرات مسیحی» (CDU). حزب شولتز هفته ها در نظرسنجی ها پیشتاز بوده است ، اما رقابت در روزهای پایانی خود نزدیک‌تر شده است. هر دو مرد سعی می کنند رقابت را بر ویژگی های رهبری خود، بیش از سیاست های خاص متمرکز کنند.

اولاف شولتز ، وزیر دارایی آلمان و معاون صدراعظم آلمان از سال 2018 ، با تجربه ترین این سه نفر محسوب می شود و او در هفته های اخیر شاهد افزایش محبوبیت خود بوده است. وی سالها تجربه در سطح ایالتی در هامبورگ دارد و در دولت قبلی تحت رهبری خانم مرکل به عنوان وزیر کار فعالیت می کرد.

از اواخر ماه آگوست ، آقای شولتز از نزدیکی خود به صدراعظم استفاده کرده و رای دهندگان را متقاعد کرد که علی‌رغم احزاب مختلف آنها، او انتخابی است که می تواند دستی ثابت برای آلمان ها ارائه دهد. شولتز یک رویه تبلیغاتی را اجرا کرده که از نماد زن در واژه آلمانی صدراعظم استفاده شده تا نشان دهد که او می تواند مانند مرکل کشور را رهبری کند، حتی اگر یک مرد باشد.

حزب او در نظرسنجی ها در اوایل سپتامبر از محافظه کاران حزب مرکل پیشی گرفت و از آن زمان همچنان پیشتاز بوده و او شانس قوی برای تشکیل دولت بعدی آلمان دارد.

آرمین لاشت رهبری اتحادیه دموکراتیک مسیحی را بر عهده دارد و فرماندار نوردراین وستفالن ، پرجمعیت ترین ایالت آلمان است. محافظه کاران او را گزینه تداوم می‌دانستند و پیشتاز به نظر می رسیدند. اما اختلاف عمومی اولیه برای نامزد صدراعظمی حزب، وی را در آغاز رقابت تضعیف کرد. و سپس گاف هایی که او در پی سیل عظیم آلمان داد به او کمک نکرده است.

لاشت این هفته مرکل را علیرغم تمایل وی به دوری از کمپین، به میدان آورد. این حرکت تأییدکننده مشکل وی در ارتباط گرفتن با رای دهندگان بود. 

زمانی حزب سبزها و کاندیدای صدراعظمی آن، آنالنا بائربوک 40 ساله در راس نظرسنجی ها قرار داشتند و پس از یک شروع قوی، محبوبیت خانم بائربوک به دنبال رسوایی‌های مربوط به کتاب او و نیزاشتباهات در رزومه، وی را دچار مشکل کردتا سبزها به جایگاه سوم افول کنند.

بائربوک بیش از بسیاری از اعضای حزب خود عمل گرا تلقی می شود، حزبی که ریشه در جنبش های اعتراضی محیط‌زیستی و دانشجویی قرن گذشته دارد. او در 40 سالگی جوانترین نامزد، تنها زن و تنها فردی است که قبلاً پست انتخابی نداشته است. 

احزاب دیگر برای تصاحب کرسی های پارلمان عبارتند از: حزب راست افراطی و ضد مهاجرت «آلترناتیو برای آلمان» AfD، که در سال 2017 به عنوان اولین حزب راست افراطی در آلمان از زمان جنگ جهانی دوم توانست کرسی‌های پارلمان را به دست آورد. همچنین حزب دموکرات‌های آزاد طرفدار تجارت که امیدوار است در ائتلاف دولت آینده ایفای نقش کند. این دو حزب احتمالاً در جایگاه چهارم یا پنجم هستند. ده‌ها حزب کوچکتر از حزب پوگو آنارشیست گرفته تا حزب حمایت از حیوانات و رأی‌دهندگان آزاد نیز حضور دارند ، اما انتظار نمی رود از 5 درصد مانع لازم برای کسب نمایندگی در بوندستاگ عبور کنند.

در آلمان ، رای دهندگان مستقیماً صدراعظم را انتخاب نمی‌کنند و در عوض به نمایندگان پارلمان رای می‌دهند. طبق میانگین نظرسنجی پولیتیکو، حزب سوسیال دموکرات شولتز با حدود 25 درصد، حزب دموکرات‌مسیحی به رهبری لاشت 22 درصد، حزب سبزها 16 درصد و حزب راست افراطی 11 درصد آرا را در اختیار دارند.

اهمیت انتخابات آلمان

این انتخابات احتمالاً برخی از زمینه های اصلی سیاست، از جمله مهاجرت و روابط اقتصادی آلمان با چین و روسیه را تغییر نخواهد داد. اما نتیجه آن می تواند برخی از حوزه های سیاست داخلی را شکل دهد.

مالیات: شولتز خواستار افزایش مالیات برای ثروتمندان است و پیشنهاد افزایش سه درصدی نرخ مالیات به 45 درصد و بازگرداندن مالیات بر ثروت را می دهد. وی همچنین خواستار افزایش حداقل دستمزد از میزان فعلی حدود 12 دلار در ساعت به حدود 14 دلار شده است. لاشت با افزایش مالیات مخالف است و اخیراً گفته است که افزایش نرخ مالیات در حالی که اقتصاد در حال بهبودی از پاندمی است، احمقانه خواهد بود.

رفاه اجتماعی: حقوق بازنشستگی یک مسئله مهم در آلمان است ، جایی که جمعیت در آن پیر می‌شود. شولتز قول داده است که دیگر سن بازنشستگی را افزایش ندهد. (تقریباً 66 است و تا سال 2031 به 67 می رسد ، که مورد علاقه آلمان ها نیست.) لاشت در یک بحث اخیر گفت که حفظ آستانه بازنشستگی در 67 ، به جای بالا بردن آن ، به ضرر جوانان خواهد بود.

تغییر اقلیم: حزب شولتز وعده داده است که با معرفی محدودیت سرعت سراسری - 130 کیلومتر در ساعت و افزایش تعداد وسایل نقلیه برقی ، به مسئله گرمایش زمین می پردازد. لاشت برنامه‌های اقلیمی کمتری ارائه کرده و در عوض بر لزوم حفاظت از مشاغل تأکید داشته است. هر دو از حذف زغال سنگ تا سال 2038 حمایت می کنند. اگرچه سبزها پیشرفت کمی در رقابت داشته اند ، اما هر دو حزب بزرگ اعلام کرده اند که با آنها در یک ائتلاف حکومت می‌کنند. این بدان معناست که گرم شدن کره زمین احتمالاً یک موضوع برجسته برای دولت بعدی خواهد بود.

زیرساخت ها: دستورکار زیرساخت شولتز مشترکات زیادی با برنامه رئیس جمهور بایدن دارد. وی می خواهد مالیات بر ثروتمندان را افزایش دهد تا مردم هزینه های سرمایه گذاری حیاتی را در آینده کشور خود بپردازند. شولتز خواستار ساخت حدود صدهزار واحد مسکن یارانه ای برای رفع کمبود خانه های مقرون به صرفه شده است. لاشت روش بازار را ترجیح می دهد. او می خواهد از تخفیف مالیاتی برای تشویق ساخت 1.5 میلیون خانه جدید در چهار سال آینده استفاده کند.

نقش ثبات و پاندمی

یکی از جنبه های گیج کننده انتخابات این است که لاشت وارث مرکل است، اما شولتز از اعضای ارشد دولت او است، هم به عنوان معاون صدراعظم و هم به عنوان وزیر دارایی. دولت فعلی ائتلافی از هر دو حزب اصلی است اما بسیاری از ناظران انتظار دارند که تنها یکی از آن‌ها در ائتلاف حکومتی بعدی باشد.

این وضعیت نقشی را نشان می‌دهد که ثبات در این انتخابات ایفا می کند و واکنش موفقیت آمیز آلمان به پاندمی، دلیل اصلی آن است. کریستوفر شوتزه، خبرنگار نیویورک‌تایمز در برلین ، می گوید که اگر انتخابات قبل از پاندمی برگزار می شد، احتمالاً این دو نامزد بیشتر سعی می کردند خود را از مرکل که محبوبیتش رو به کاهش بود متمایز کنند. کریستوفر می گوید: «اماحالا بازی این بچه‌های قدیمی این است که نشان دهند شبیه او هستند».

بیم‌ها و امیدهای انتخابات

دستورکار آلمان برای خروج از پاندمی کروناویروس با تمرکز بر احیای اقتصاد، همچنان یکی از مبرم ترین موضوعات در زمینه داخلی است. سیاست های آب و هوایی که پس از سیل اخیر فوریت بیشتری پیدا کرده و سبز شدن بخش صنعتی کشور (کربن‌زدایی از صنایع) نیز در ذهن رای دهندگان است. دیجیتالی شدن و تضمین برابری و امنیت اجتماعی نیز در بحث ها مطرح شده است.

هر کسی که قدرت را در دست بگیرد ، تصمیم می گیرد که چقدر بر سیاست های خانم مرکل تکیه کند و چقدر کشور را در مسیر جدیدی قرار دهد. اگر حزب محافظه کار او همچنان در قدرت باقی بماند احتمالاً قوام بیشتری وجود خواهد داشت، هرچند بازگشت سوسیال دموکرات ها به قدرت، در ائتلاف با سبزهای محیط‌بان که ممکن است با تاریخ‌سازی برای اولین بار ریاست جمهوری را بر عهده بگیرند؛ یک نتیجه محتمل است.

در زمینه سیاست خارجی ، هم محافظه کاران و هم سوسیال دموکرات ها به دنبال تداوم تجارت پررونق آلمان با چین و تحکیم موضع خود در قبال روسیه هستند (این شامل خط لوله Nord Stream 2 است که در اوایل سپتامبر تکمیل شد). مقامات آلمانی اکنون چهار ماه فرصت دارند تا این خط لوله را تأیید کنند تا بتواند مستقیماً از روسیه گاز طبیعی به آلمان را منتقل کند و اوکراین و دیگر کشورهای اروپای شرقی را دور بزند. سبزها مخالف خط لوله هستند.

همه احزاب سیاسی بجز جناح راست‌ افراطی آلترناتیو برای آلمان یا AfD، موافق هستند که آلمان با قدرت در اتحادیه اروپا بماند. حتی سبزها برای احیای بلندپروازانه‌تر پروژه اروپایی با اقدامات سختگیرانه‌تر علیه مجارستان و دیگر اعضا که اصول دموکراتیک را رعایت نمی کنند، تلاش می کنند.

سالهاست که رویکرد آلمان نسبت به چین "از طریق تجارت" تغییر کرده است، اما سرکوب مخالفان در داخل و بسط دست مداخله‌جوی چین در خارج ، این استراتژی را زیر سوال برده است. ایالات متحده متحدان بی رغبت خود را برای اتخاذ مواضع سخت تر در قبال چین تحت فشار قرار داده است، اما آلمان در دوران رهبری خانم مرکل تمایلی به ارائه این پیشنهاد نداشته است و انتظار نمی رود که در دولت تحت رهبری حزب او یا سوسیال دموکرات ها این وضعیت تغییر کند.

علی رغم تحولات اخیر در افغانستان ، AfD ضد مهاجرت تا کنون نتوانسته از ترس ناشی از مهاجرت استفاده کند، برخلاف چهار سال پیش، هنگامی که برای اولین بار در بوندستاگ (پارلمان آلمان) کرسی کسب کرد. این حزب حدود 11 درصد در نظرسنجی‌ها رأی داشته است که افول این جناح را نشان می‌دهد.

قدرت‌نمایی راست افراطی در آلمان شرقی

با این حال الجزیره گزارش داده است که صدها نفر به میدان شهر گرلیتز در منطقه زاکسون هجوم آوردند تا رهبران حزب ضد نخبگان سیاسی، مهاجران و واکسن را بشنوند. دو نفر از برجسته ترین چهره های حزب راست افراطی AfD آلیس ویدل و تینو چروپالا مهمان این شهر هستند.

AfD که در ابتدا برای مخالفت با اتحادیه اروپا تأسیس شده بود ، نقش اصلی را به عنوان مخالفان مهاجران و پناهجویان ایفا کرد و سرانجام در سال 2017 برای اولین بار در سیاست های مهاجرت آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در پارلمان فدرال واکنش نشان داد. این حزب 94 کرسی را از آن خود کرد و بزرگترین حزب اپوزیسیون محسوب می شود، زیرا بیشتر حمایت آن از ایالت های آلمان شرقی سابق گرفته شده است. جایی که اغلب جمعیت علیه مهاجران ، حفاظت از آب و هوا ، حقوق LGBTQ ، سوسیالیسم و اتحادیه اروپا مبارزه می کند.

AfD تحت نفوذ روزافزون شاخه های شرقی خود ، حتی بیشتر بومی گرا شده است. در دو سال گذشته که مهاجرت از اولویت رای دهندگان کنار گذاشته شده ، AfD بر ویروس کرونا تمرکز کرده است. این حزب در نظرسنجی های سطح ملی حدود 11 درصد حامی دارد که کمتر از 13 درصدی است که در سال 2017 به دست آورد. به گزارش رسانه های محلی ، سازمان اطلاعات داخلی آلمان این حزب را در ماه مارس به دلیل مشکوک بودن به "افراط گرایی" تحت نظارت قرار داد. 

اما کمپین تاریخی ضعیف اتحادیه دموکراتیک مسیحی مرکل (CDU) در زاکسن، گشایش ایجاد کرده است و این حزب قوی ترین حمایت را در این ایالت بزرگ شرقی دارد. تفاوت با سال‌های قبل در این است که CDU [مرکل] این روزها بسیار بسیار بد عمل می کند، به ویژه در نظرسنجی‌های انتخابات فدرال. و بنابراین ناگهان ، AfD در حال تبدیل شدن به قوی ترین حزب این منطقه است.  نظرسنجی منتشر شده توسط اینسا در هفته گذشته AfD را با 26 درصد در زاکسن پیش انداخت و آنها را در موقعیت قطبی قرار داد. پیش بینی می شود که این حزب سهم نمایندگان منتخب مستقیم خود را در سراسر ایالت به میزان قابل توجهی افزایش دهد و تقریباً در هر منطقه ای خارج از شهرهای بزرگ پیشتاز باشد.

چرا آلمان اهمیت دارد؟

در اتحادیه اروپا ، آلمان اغلب به عنوان یک رهبر واقعی دیده می شود. این کشور هم بزرگترین اقتصاد و هم بیشترین جمعیت را دارد و همراه با فرانسه به عنوان موتور محرک سیاستگذاری و تصمیم گیری در نظر گرفته می شود. در زمان خانم مرکل ، که به یکی از بلندپایه ترین رهبران در بلوک 27 کشوری تبدیل شد، این نفوذ حتی بیشتر شد، اگرچه وی نتوانست در زمینه سیاست پناهندگی و جلوگیری از عقبگرد دموکراتیک مجارستان و لهستان بین کشورهای عضو اجماع ایجاد کند.

خانم مرکل همچنین از وزن کشور خود به عنوان چهارمین اقتصاد بزرگ جهان و عضو گروه 7 کشور صنعتی را در راستای حمایت از سیاست جهانی آب و هوایی و اعمال تحریم های سختگیرانه علیه روسیه بهدلیل الحاق کریمه به کار بست.

جانشین وی مسائل سختی را در مورد نحوه برخورد با قدرت فزاینده چین و فشار برخی از کشورهای اتحادیه اروپا که آماده احیای تجارت با مسکو هستند، به ارث خواهد برد. روابط اصلی با ایالات متحده پس از چهار سال بی‌ثبات‌کننده دولت ترامپ تازه شروع به یافتن جای خود می‌کرد که در چالش‌های تازه قرار گرفته است.

در طول چهار دوره ریاست جمهوری خانم مرکل ، 83 میلیون جمعیت این کشور دچار تغییرات نسلی شده و از نظر قومیتی متنوع تر شده، اما مسئله آنجاست که به طور قابل توجهی پیرتر شده است. بیش از نیمی از همه واجدین شرایط رای دهندگان 50 سال یا بیشتر هستند. هنجارهای اجتماعی با حقوق قانونی ازدواج همجنسگرایان آزادتر شده است. اما احیای راست افراطی و شکست گفتمان سیاسی در سطح محلی انسجام کشور را تهدید کرده است.

صدراعظم در دسامبر 2018 رهبری حزب خود را کنار گذاشت، اما تا تشکیل دولت جدید ، روندی که ممکن است چند هفته تا چند ماه به طول انجامد، خانم مرکل در سمت خود به عنوان سرپرست دولت باقی می ماند. تشکیل دولت بستگی به نحوه آرا و نحوه دستیابی به توافق حزب برنده برای ائتلاف با حامیان کوچکتر جهت ایجاد دولت دارد.