دلیل مخالفت کشورهای عربی با اعزام نیرو به غزه به روایت یک دیپلمات اسرائیلی
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، تزوی برئیل، یپلمات سابق رژیم صهیونیستی در مقاله‌ای برای روزنامه عبری هاآرتص نوشت: کشورهای عربی در اعزام نیروهای نظامی خود به غزه برای ایجاد یک راهکار موقت و پیچیده که شامل زیرساخت واقعی برای اداره نوار غزه بعد از جنگ نخواهد بود، عجله نخواهند کرد. گروه‌های مقاومت فلسطین با حضور هرگونه نیروی بین‌المللی یا عربی در نوار غزه مخالفت و تأکید کرده‌اند که با آنها به عنوان نیروی اشغالگر برخورد خواهند کرد. گروه‌های مقاومت فلسطین از موضع کشورهای عربی که با مشارکت در این نیرو یا همکاری با پیشنهاد رژیم صهیونیستی مخالفت کرده‌اند، قدردانی کردند.
اقتصادنیوز : مشاور سیاسی رهبری انقلاب اسلامی گفت که اسرائیل با حمله به کنسولگری ایران در دمشق مرتکب حماقتی شده که باید تاوان آن را پس بدهد.
برئیل گفت: بیانیه گروه‌های فلسطین پاسخی به گزارش‌های مربوط به مذاکره یوآو گالانت، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی با لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا درباره امکان تشکیل نیروی عربی و اظهارات وی درباره موافقت سه کشور عربی با مشارکت در این نیرو بود. این طرح جدید نیست. در ماه اکتبر نیز طی سفر آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا به منطقه درباره این احتمال صحبت شد. در آن زمان نیز پاسخ مشابهی به این طرح داده شد. ایمن الصفدی، وزیر خارجه اردن در آن زمان تأکید کرد این کشور قصد اعزام نیرو به غزه را ندارد. مصر و عربستان نیز اعلام کردند در چنین نیرویی شرکت نخواهند کرد. با توجه به پاسخ‌های اردن، مصر و عربستان، در این مساله تردید وجود دارد که در آینده نزدیک یا در هر زمان دیگری افرادی را با یونیفرم ارتش‌های عربی و با سلاح آمریکا در غزه ببینیم. کشورهای عربی با این مساله موافق هستند که نوار غزه توسط تشکیلات خودگردان فلسطین یا هر نهاد فلسطینی دیگری که درباره آن توافق صورت گرفته باشد، اداره شود و در اینجا اختلافی بین موضع آمریکا که می‌خواهد محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین با اداره نوار غزه موافقت کند و بین اسرائیل که همچنان مانع این مساله است، وجود دارد. دلیل مخالفت نتانیاهو این است که هرگونه قدرت فلسطینی که کرانه باختری را با نوار غزه متحد کند، گذرگاه امن و قانونی برای تشکیل کشور فلسطین خواهد بود.
این دیپلمات سابق صهیونیست گفت: بُعد انسانی که در جنگ‌های دیگری مثل سوریه، سودان یا یمن یک مساله ثانویه یا تقریبا حاشیه‌ای بود، در غزه میدان مین استراتژیکی است که قواعد جنگ را تحمیل کرده و جایگاه بین‌المللی اسرائیل را از بین می‌برد و همچنین جایگاه آمریکا در منطقه را در معرض خطر قرار می‌دهد. در حال حاضر به نظر می‌رسد که دیگر هیچگونه امکانی برای جدا کردن موضوع فراهم کردن غذا و دارو برای حدود ۲.۳ میلیون نفر در نوار غزه از موضوع راهکار دراز مدت درباره طرفی که اداره نوار غزه را بر عهده خواهد داشت، وجود ندارد. این مساله تنها به دلیل محمود عباس و آمادگی وی برای بر عهده گرفتن اداره نوار غزه از طریق یک روند سیاسی فراگیر با حمایت بین‌المللی به ویژه آمریکا نیست بلکه با موضع تمام کشورهای عربی در ارتباط است.
وی افزود: موضع کشورهای عربی از موضع آمریکا جدا نیست. آمریکا می‌گوید به ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه و ایجاد بندر موقت و فشار بر اسرائیل برای بازگشایی گذرگاه‌های مرزی ادامه می‌دهد اما نیروهای آمریکایی هرگز وارد نوار غزه نخواهند شد. واشنگتن هر چیزی را درست بداند قاهره، ریاض و امان نیز همان را درست می‌دانند. حتی اگر کشورهای عربی با اعزام نیروهایی به غزه موافقت کنند کسی که باید در این باره تصمیم بگیرد و اختیار این مساله را دارد باید تشکیلات خودگردان فلسطین باشد چرا که در غیر این صورت ورود این نیروها به صورت قانونی و مشروع نخواهد بود. حتی اگر محمود عباس نیز درخواست چنین کمکی بکند معلوم نیست که این کشورها فورا درخواست او را بپذیرند. اگر نیروهای عربی در زمانی که اشغالگران اسرائیلی در غزه هستند وارد این منطقه شوند فورا به همکاری و کمک به اشغالگران اسرائیلی و جانبداری از آمریکا و تلاش برای به حاشیه راندن هرگونه قدرت مشروع فلسطینی متهم خواهند شد.
این دیپلمات گفت: مشکل دیگر این است که معلوم نیست تشکیلات خودگردان فلسطین بتواند نوار غزه را اداره کند. توانایی تشکیلات خودگردان فلسطین برای اداره نوار غزه نیاز به اثبات دارد. در مراکز آموزش نظامی وابسته به تشکیلات خودگردان فلسطین در کرانه باختری سربازان جدید به آموزش برای حفظ امنیت و به کارگیری ابزارهای متفرق کردن تظاهرات ادامه می‌دهند اما از حدود یک سال پیش مهمات برای آموزش را ندارند و بودجه آنها اندک است. حقوق مربیان نظامی نیز به صورت جزئی پرداخت می‌شود. فرمانده مرکز آموزش در اریحا اخیرا در مصاحبه‌ای با روزنامه واشنگتن پست اعلام کرد ارسال حدود ۴۰۰ هزار گلوله اختصاص داده شده برای آموزش در اردن منتظر موافقت اسرائیل است. ابزارهای جنگی دیگر نیز با تأخیر وارد کرانه باختری می‌شوند. بر اساس گزارش‌های واشنگتن پست تشکیلات خودگردان فلسطین حدود ۳۵ هزار سرباز را در پلیس و وظایف اداری در کرانه باختری گماشته است.
وی تأکید کرد: قبل از سیطره حماس بر نوار غزه در سال ۲۰۰۷ تشکیلات خودگردان فلسطین ۲۷ هزار نیروی امنیتی در نوار غزه داشت. اخیرا با درخواست آمریکا تشکیلات خودگردان فلسطین مجددا لیست‌های نیروهای امنیتی وابسته به خود در نوار غزه را بررسی کرد و به عددی بین ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ نفر رسید که مشخص نیست چه تعداد از آنها زنده هستند.
این نویسنده تاکید کرد: حتی اگر تصمیم سیاسی برای ورود نیروهای مسلح فلسطین به نوار غزه اتخاذ شود باید رهبران آن در خصوص دستورات تیراندازی، مسیرهای تردد، مرزهای غزه و قواعد درگیری با ارتش اسرائیل به هماهنگی بپردازند. ما در اینجا درباره استقرار نیروهای تشکیلات خودگردان فلسطین در غزه برای توزیع کمک‌ها صحبت می‌کنیم. در خصوص بازسازی ساختمان‌ها یا راه‌اندازی مجدد بیمارستان‌ها، مدارس و زیرساخت حیاتی شرایط بسیار پیچیده‌تر است و در صورت ورود نیروهای عربستانی، اردنی و مصری به نوار غزه نیز پیچیده‌تر خواهد شد. در ائتلاف‌های نظامی بین‌المللی که آمریکا در عراق و افغانستان تشکیل داده بود واضح بود که چه کسی فرمانده ارشد است اما تصور کردن اینکه نیروهای عربستانی یا مصری از یک ژنرال اسرائیلی دستور بگیرند، دشوار است. تمام این مشکلات به نفع اسرائیل است که می‌گوید قصد دارد در غزه بدون جدول زمانی و بدون نقشه راهی برای پایان جنگ بماند.
