در تماس‌های تصویری به صورت خود خیره شوید

به گزارش اقتصادنیوز، در یک سال اخیر جلسه های کاری بیش از گذشته به روش تماس های تصویری برگزار شد. در واقع تماس های تصویری تبدیل به روشی کلیدی در دوران دورکاری و کار در خانه شد اما یک سوال که برای برخی افراد پیش می آید این است که چرا زمانی که در حال صحبت با تماس های تصویری هستند، انقدر به تصویر خودشان نگاه می کنند و نمی توانند تمرکز خود را بر جلسه جلب کنند؟

به گزارش وایرد، به نظر می رسد خاموش کردن تصویر شخصی در جریان تماس تصویری آسان ترین راه حل برای بازگشت تمرکز افراد باشد، اما آن ها این راه را توصیه نمی کنند . در واقع ، برعکس توصیه می شود که این کار انجام نشود.

ناپدید شدن تصویر یک شخص از تصاویر حاضر در جلسه، به طور تقریبی اضطراب ، وحشت و در بعضی موارد ناامیدی وجودی عمیقی را ایجاد می کند. به عبارت دیگر احساس می شود گویی شما دیگر وجود ندارید.

چرا به خودم نگاه می کنم؟

سوال شما - در مورد عوارض جانبی احتمالی خیره شدن به خود در طول روز - پیچیده تر است و سوال فراتر این است که آیا شما خودشیفته هستید یا خیر ؟

ترس از خودشیفتگی به طور کلی رد شده است و خودشیفتگی در این زمینه ایجاد نخواهد شد. در هر صورت اینطور نیست که در این حس و ترسی که در خود ایجاد شده تنها باشید. افرادی در جوامع بودند که تنها در روز چندثانیه می توانستند خود را در آینه ببینند یا به عکس خود خیره شوند. اما در حال حاضر با آغاز جلسات مجازی این افراد توانستند ساعت ها با تصویر خود در گوشه تصویر کنار بیایند که این اتفاق بسیار مفیدی بوده است.

برنامه ای مانند زوم که آنهم برای تماس تصویری استفاده می شود، یک آینه معمولی یا حتی یک آینه دیجیتال معمولی نیست. خودی که در این سیستم عامل ها با شما روبرو می شود ، تصویری ثابت و ساکن نیست که شما عادت دارید در آرایشگاه یا نمای سلفی دوربین تلفن خود ببینید - بلکه یک خودی است که حرف می زند و می خندد ، اشاره و عکس العمل نشان می دهد.

دیدگاه نسبت به خود

جالب اینجاست که باید یادآوری کنیم که این دیدگاه نسبت به خود، خودی که می خندد و تکان می خورد، -اتفاقی  نادر در گذشته بوده است. در زندگی گذشته خود ، ممکن است گاهی اوقات نگاهی به خود بیاندازید که در آینه می خندید یا لحظه ای از دیدن خود که مشغول صحبت با فروشنده است ، متعجب شوید. اما تنها از یک سال پیش شروع شد که ما به طور دائم ، بی امان ، موظف بودیم که هنگام تعامل با دیگران ، در زمان واقعی، خود را تماشا کنیم ، تا نگاه های خود را از ترس ، سر تکان دادن همدلانه ، حرکات پرشورمان ببینیم ، همه این عمل ها با خود موقتی که در آینده همیشه می دیدیم بسیار متفاوت است.

وسواس شما نسبت به تصویر خودتان احتمالاً از انگیزه ای ناشی می شود که به طور کامل طبیعی و در ریشه آن اجتماعی است. شما در حال تلاش برای حفظ هویتی هستید که در طول اخلالهای اخیر در زندگی عمومی به تدریج از بین رفته است. استدلال سایت سی نت این است که برآورد و آینده بدست آوردن این عادت بسیار مهم است. در موارد انزوای شدید ، افراد اغلب توانایی تعیین واقعی و آنچه را تصور می کنند از دست می دهند و دیگر نمی توانند مرز مشخصی بین خود و اشیا خارجی مشخص کنند. اما حالا با دیدن حرکات و واکنش خود به صورت زنده در تصویر می توانید بیشتر با خود واقعیتان آشنا شوید.

اتفاق خوب

نمی توانیم به طور دقیق بگوییم که باید بیشتر وقت خود را صرف تماشای خود در مکالمات کنید. اما انگیزه می تواند یادآوری نیاز جمعی برای شناخت شخص خود باشد.

نکته قابل توجه در مورد شبکه های تماس تصویری دو طرفه بودن آینه است. هر اشاره و هر حرکت پاسخ دهنده به او یادآوری می کند که این شخص برای افرادی دیگر صحبت می کند که آنها حضور مهمی در جهان دارند که همه ما - هنوز هم با هم - در آن زندگی می کنیم.