تهران - ریاض؛ سیگنال مثبتی که در نشست اوپک منتقل شد

۳-صد و هشتادمین جلسه وزارتی اوپک، به پاس ١٦ سال حضور بیژن زنگنه در این سازمان، با پخش مستندی از فعالیت‌های وزیر نفت ایران در اوپک آغاز شد. این مستند را دبیرخانه اوپک، به مناسبت خداحافظی زنگنه از خدمات دولتی ساخته بود. پس از آن زنگنه سخنرانی خداحافظی‌اش را بیان کرد که جملات پایانی‌اش ماجرا را کلید زد. او با گذاشتن عبارت My dear friends (دوستان عزیزم) در ابتدای جمله‌اش، از چند وزیر اوپک تشکر کرد که دومین نفرشان، شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان، وزیر انرژی عربستان سعودی بود. پس از سخنان زنگنه، عبدالعزیز بن سلمان با سخنان دوستانه‌ای به حرف‌های زنگنه واکنش نشان داد: «دوستی با آقای زنگنه راهبردی بوده و خودمان را به اوپک محدود نکردیم و توانستیم موفقیت‌هایی به‌دست آوریم. به دوستی با آقای زنگنه افتخار می‌کنم و افتخار می‌کنم شما من را دوست خود بدانید؛ دوست دارم این دوستی را تا زمانی که زنده هستم ادامه بدهم.»
دقت کنید که این جملات بین ۲ وزیر مؤثر (یکی با ٣٠ سال وزارت و دیگری به‌عنوان فرزند پادشاه) در شرایط تنش‌آلود بین ایران و عربستان طرح شده است. سخنان بیژن زنگنه و شاهزاده عبدالعزیز پوشش رسانه‌ای بین‌المللی زیادی گرفت.
۴-دوره صدارت زنگنه، کمتر از ۲ ماه دیگر تمام می‌شود، اما مهم است که وزیر نفت بعدی از ظرفیت اوپک برای رفع تنش بین ایران و عربستان و همکاری بین ۲ کشور استفاده کند. همین‌جا یک پیشنهاد عملی قابل طرح است. دوره دومی دبیرکلی محمد سینوسی بارکیندو، سال آینده میلادی تمام می‌شود. ایران می‌تواند با نامزدی عربستان برای کسب دبیرکلی اوپک موافقت کند. در عوض از عربستان بخواهد تا از نامزد ایران برای سمت مدیریت بخش تحقیقات بازار (که سمتی کلیدی در دبیرخانه اوپک است و هم‌اکنون در اختیار نماینده عربستان است) حمایت کند. بارکیندو، دبیرکل فعلی اوپک که سابقه طولانی در این سازمان دارد هم می‌تواند به تحقق این سناریو کمک کند. اوپک سکه‌ای است که احتمالا بیشتر یک رویش در رسانه‌ها نمایش داده نمی‌شود. طراحی آن سوی سکه، هنرمندان بازیگر خاص خودش را دارد. سرنخ پنجشنبه مهم بود.