کارشناس اقتصادی: حفظ وضعیت موجود شاهکار است
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، حسین محمودی‌اصل، کارشناس اقتصادی و کارآفرین معتقد است بحث افزایش قدرت خرید اهمیت بیشتری نسبت به افزایش حقوق را داراست.
حسین محمودی‌اصل، کارشناس اقتصادی و کارآفرین، در کلاب هاوس خبرآنلاین با موضوع " چرا عده‌ای با افزایش حقوق بازنشستگان مخالف‌اند " گفت: هیچکس بر لزوم افزایش حقوق یا متناسب سازی حقوق خرده نمیگیرد و بحث نباید بر سر افزایش حقوق بلکه باید بر سر افزایش قدرت خرید باشد و زمانی که افزایش حقوق صرفا بدون منبع تعریف شده اتفاق بیافتد انگار افزایش پایه پولی، تورم و نقدینگی رخ داده است؛ بنابراین ما این افزایش حقوق را نمی توانیم در افزایش قدرت خرید بازنشستگان مشاهده کنیم.
وی در ادامه افزود: این راهکار که ما قانون را اجرا کنیم و همه را راضی نگه داریم اما این اتفاق بدون منبع باشد و بودجه کشور با ۳۵۰ تا ۴۰۰ هزار میلیارد کسری مواجه شود و بازنشسته عزیز از این افزایش حقوق در قدرت خرید نتواند استفاده کند طبیعتا نمی تواند زیاد مفید باشد؛ در حال حاضر بحث ما باید این باشد که منبع محوری می باید سرلوحه دولت قرار گیرد.
این کارشناس اقتصادی در ادامه در این خصوص که چرا صندوق های بازنشستگی انقدر تضعیف و ناتوان شده اند؛ افزود: صندوق های بازنشستگی حیات خلوت دولت ها شده اند و هر جناحی که روی کار آمده است وعده داده است که سیستم را بهبود بخشد اما همان وضعیت نا به سامان ادامه پیدا کرده ایت و اوضاع بدتر نیز شده است؛ بنابراین در حال حاضر دولت به صندوق های بازنشستگی عددهای بزرگی را بدهکار است و از طرف دیگر محبور می شود سالیانه به آنها کمک مالی کند و طبیعتا افزایش حقوق زمانی که بدون منابع تعریف شده انجام می گیرد تاثیرش را بر روی قدرت خرید نمی گذارد.
وی در ادامه افزود: ما در برنامه ششم توسعه بندهای مختلفی داشتیم؛ دولت می بایست از اقتصاد نفتی جدا می شد و به بحث های مالیاتی روی می آورد. گفتنی است که ما هنوز یک سیستم جامع مالیاتی نداریم که با استفاده از آن بتوانیم درآمدهای پایدار داشته باشیم و براساس آن برای پرداختی های خود درآمد پایدار را تعریف کنیم و دولت می بایست انضباط مالی را بیشتر مدنظر قرار دهد.
محمودی اصل در ادامه گفت: زمانی که ما مسائل و مشکلات را یک کفه می گذاریم و در کفه دیگر نظام مدیریتی را میبینیم دعا می کنیم وضعیت موجود را حفظ کنیم؛ به عبارتی حفظ وضعیت موجود شاهکار است. مشکلات ما با این سیستم و رویکرد سیاسی که بر اقتصاد داریم روز به روز بیشتر خواهد شد؛ به هر حال تعداد بازنشستگان افزایش پیدا کرده است. تنها در سال نود و دو ۲۰ ساله ها رو با یک حرکت پوپولیستی بازنشسته کردیم و ورودی ها نسبت به سال های گذشته بسیار کم شده است؛ ما در حال حاضر در ازای هر ۵ تا ۶ نفر کارمند یک بازنشسته داریم و اما در گذشته این عدد ۲۰ بوده است.
وی در ادامه افزود: از سوی دیگر عدم کارآمدی در مدیریت صندوق های بازنشستگی بسیاری از شرکت ها زیر مجموعه را ورشکست کرده است البته الان روی کاغذ برخی از این شرکت ها سودده هستند اما این موضوع که این شرکت ها در صورت های مالی خود سود نشان می دهند به تورم باز می گردد.
این کارشناس اقتصادی در ادامه افزود: در نتیجه راه بسیار دشوار و راه حل ها مشخص است؛ رویکردهای سیاسی باید در حوزه اقتصاد اصلاح شوند و ساختارهای مخلف باید تنظیم شوند. در بحث همسان سازی حقوق ها باید به این موضوع بپردازیم که دولت چرا بودجه را مدیریت نکرد؛ ما می توانستیم در حوزه درآمد شرکت های دولتی که بیش از هزار و ۵۰۰ میلیون تومان است صرفه جویی هایی لحاظ کنیم و از افزایش ۴۰ درصدی بودجه شرکت های دولتی جلوگیری کنیم. قرار بود در برنامه ششم توسعه دولت کوچک تر شود اما ما در برنامه های خود آرزوهای خود را مطرح می کنیم.
وی در ادامه افزود: درآمدی هایی می بایست محقق می شد تا به هزینه هایی که لحاظ شده است به صورت واقعی بپردازیم اما هیچکدام محقق نشده است و شاید تنها ۳۰ درصد اجرای برنامه محقق شده است. بخش اعظم دولت که همان شرکت های دولتی هستند به هر حال بخشی زیان ده هستند و مالیات نمی پردازند و مدیران صندوق های بازنشستگی نیز حقوق های نجومی و ناکارآمدی می گیرند؛ گفتنی است که لفظ بهتر برای حقوق های نجومی حقوق های ناکار آمدی است چراکه ممکن است یک مدیر لیاقت این را داشته باشد حقوق بالایی بگیرد بنابراین این حقوق نجومی نیست اما در برخی از موارد مدیری لیاقت حقوق ۲ میلیون تومانی را نیز ندارد.
این کارشناس اقتصادی در جمع بندی افزود: به هر حال این افزایش حقوق باید انجام شود اما منابع لازم باید تعریف شود و بدون منبع این پرداخت ها مشکل ساز خواهد شد همان طور که گفته شد بدون تعریف منابع لازم برای این افزایش حقوق ها تنها عددی به حقوق بازنشستگان اضافه کردیم و نه تنها قدرت خرید آنها را افزایش نداده ایم بلکه روند نرخ تورم را صعودی نیز کرده ایم.
وی در ادامه افزود: بایستی بر روی صرفه جویی در بخش های مختلف و شرکت های دولتی و حذف معافیت ها از معافیت های مالیاتی گرفته تا معافیت های پرداختی تاکید کنیم و به بهره وری شرکت ها برسیم. حاذان ذکر است که بازنشستگان عزیز مشارکت چندانی در مدیریت صندوق های بازنشستگی ندارند و افرادی از بیرون با توجه به حیات خلوت بودن این صندوق ها به آنها ورود پیدا می کنند و آسیب های جبران ناپذیری به آنها وارد می آورند.
محمودی اصل در ادامه افزود: مدیریت صندوق های بازنشستگی باید بر اساس کارایی محوری باشد و براساس کارایی هایی که دارند پرداخت هایی به آنها صورت گیرد؛ گفتنی است که گردش مالی این صندوق ها عددهای کمی نیست و در مورد برنامه ششم نیز باید گفت که در ماده دوازده آن بندی است که دولت باید به واسطه آن ۵۰ هزار میلیارد تومان هر ساله شرکت عرضه کند و منابع آن را به تامین اجتماعی بدهد.
وی در ادامه افزود: از این شکل برنامه ها ما زیاد داریم؛ برنامه هایی که اصلا ارزیابی نشده است. آیا شرکت خصوصی توان ۵۰ هزار میلیارد را دارد و یا خیر. گاها این منابع به شرکت هایی داده می شود مانند شرکت رجا که غملکردشان با ماهیت تامین اجتماعی ارتباطی ندارد ومدیریت آن ها به زیان ده بودن برمیگردد.
این کارشناس اقتصادی در آخر افزود: تورم به عنوان یک مالیات نانوشته از قشر فقیر است و به هرحال زمانی که تورم اتفاق می افتد افراد ثروتمند پولدارتر می شوند و افراد فقیر ضعیف تر می شوند و قشر فقیر اجیر شده قشر ثروتمند می شود و اگر قرار بود قشر فقیر با ۱۰ سال کار صاحب خانه شوند حال با صد سال کار هم نمی تواند صاحب خانه شود. به نظر بنده در حوزه اقتصاد باید ناترازی ها اصلاح شوند و در حوزه انضباط های مالی کارهایی صورت گیرد و این بخش اقتصاد کلان است که باید اصلاح پیدا کند و در بخش صندوق ها نیز برخی از اصلاحات می تواند بازدهی شرکت ها را بالا ببرد؛ اگر رویکردهای سیاسی و دخالت های سیاسی این اجازه را به ما بدهد.
