شرم آور است که از روسیه بخواهیم به ما گاز بدهد
به گزارش اقتصادنیوز ، هاشم اورعی استاد اقتصاد انشگاه شریف، به هم میهن گفت: واقعیت این است که ما با کمال تأسف، از این قافله جا مانده‌ایم. در حال حاضر شرایط طوری است که حداقل من نمی‌توانم متصور شوم که چطور می‌توانیم ولو ته قافله جایی برای خودمان ایجاد کنیم؛ به خاطر اینکه هیچ‌کدام از شرایط لازم را نداریم . اخیراً مطرح شد که مقامات ایرانی با مقامات روسی صحبت کرده‌اند برای اینکه در مواقعی که لازم داریم به ایران گاز بدهند. از نظر من شرم‌آور است. این یعنی یک شکست کامل سیاست‌گذاری بلندمدت در حوزه انرژی! روسیه در بخش انرژی رقیب ماست.
اینکه به امید روسیه باشیم، روسیه‌ای که رقیب ماست و بخواهد قابلیت‌های تولید انرژی فسیلی ما را با سرمایه‌گذاری افزایش بدهد، خیالی باطل است.
جالب این است که بحث هاب انرژی مطرح می‌شود! از نظر من این یک چیز کاملاً بی‌معنا و بی‌منطق است. در مورد نفت و گاز هیچ‌یک از شرایط لازم و حداقلی برای اینکه به هاب انرژی در منطقه تبدیل بشویم و بخواهیم عرض‌اندامی در منطقه در بخش انرژی کنیم را نداریم. همه این حرف‌ها، حرف‌‌هایی است که یا از سر نادانی و یا به خاطر عدم صداقت است. ما با شرایط بلندمدتی مواجه هستیم. گاهی می‌گوییم حالا اشکال ندارد گاز و نفت‌مان را درنیاوریم مگر قرار است همه منابع زیرزمینی‌مان را در یک نسل مصرف کنیم، بماند برای نسل‌های بعدی! مشکل اینجاست که هر کالایی یک عمر مفیدی دارد. آمار می‌گوید امروز که در اواخر دهه ۲۰ میلادی و در طول دهه ۳۰ میلادی به ترتیب عمر مفید زغال‌سنگ، نفت و گاز از پیک می‌گذرند، زغال‌سنگ شاید در دو سه سال آتی باشد. در نتیجه آنچه مسلم است اینکه در ۱۰ یا ۲۰ سال پیش‌رو تقاضا برای نفت، گاز و زغال‌سنگ از میزان حداکثرش کاهشی‌تر خواهد شد.
بنابراین اگر فرض کنیم امروز مثل کشورهای همسایه‌مان، نفت و گاز را استخراج نکنیم و صرف توسعه کشور نکنیم، ۲۰ سال دیگر اصلاً به دردبخور نیستند. من این را با اطمینان می‌گویم، چون کار من نگاه به آینده است و می‌بینم انقدر مسائل سریع پیش می‌رود که ما هم دیگر ویژگی خاصی نخواهیم داشت. اگر در دهه پیش رو این کار را نکنیم، دیگر قادر به استخراج آن نیستیم چون خریداری ندارد و باید زیر زمین باقی بماند.
